Een blik in de toekomst van Xinjiangs energie

Vier journalisten van het magazine Liaowang bezochten de voornaamste hot-spots van Xinjangs energie en spraken met diverse topverantwoordelijken. Hun relaas verschaft een zeldzame blik in de toekomst van de regio die in de toekomst wellicht het energie-zwaartepunt wordt van China. Ook wat deze energie-bonanza opbrengt voor de lokale gemeenschap, wordt door Liaowang behandeld.

In Xinjiangs ontwikkelingsplan voor de komende vijf jaar staan steenkool, steenkoolchemie evenals petroleum en aardgas prominent vooraan. Dit houdt vooreerst meer specifiek in de vier steenkoolvelden van Zhundong, Tuha, Yili, Kubai in en het op nationaal vlak opzetten van steenkoolbases met een capaciteit tot 400 miljoen ton. Het plan omvat ook 20 projecten voor steenkoolchemie met een gasproductie tot 76 miljard m3. Het Tuha steenkoolveld focust op transport van steenkool naar het oosten en de ontwikkeling van steenkoolcentrales. Bij het Zhundongveld is dit ook het geval maar komt er steenkoolchemie bij. Het Yilibekken focust voornamelijk op deze chemische sector, maar ook op de opwekking van elektriciteit. Het Kubaiveld voorziet in de lokale bevoorrading van de vier zuidelijke Xinjiangdistricten voor hun dagelijks gebruik. De exploratie van methaangas wordt vooral in Zhundong, Zhunnan en Tuha verder gezet en twee tot drie demonstratieprojecten worden gelanceerd. Tegen 2015 zal Xinjiangs steenkoolproductie 400 miljoen ton of meer bedragen, waarvan 50 miljoen ton voor export. China Power Investment Group, Huadian Group en Huaneng Group beginnen van hun kant met de uitbouw van 3 zonne-energieprojecten die elektriciteit zullen leveren aan het net en ook aan twee windboerderijen.
De journalisten van Liaowang bezochten de Tazhong werkzone van PetroChina’s Tarimolievelden, het achterland van de Taklamakan woestijn. Beter bekend als de “dodenzee” ligt deze woestijn midden in het Tarimbekken. Dit bevat 8 miljard ton petroleum en 10.000 miljard m3 gas. Daarmee is het een van China’s 4 bekkens met meer dan 15 miljard ton aan energie grondstoffen waarvan de ontginning geopend is. De Tazhong werkzone dateert uit 1996 en is 160 km lang en 50 km breed van noord tot zuid. Daaronder vallen zeven olievelden. De winters zijn er bitter koud, de zomers snikheet, het weer is droog en daar komen nog zandstormen bovenop. Totnogtoe heeft Tazhong in totaal 20 miljoen ton ruwe petroleum en vier miljard m3 aardgas opgeleverd met een totale waarde van meer dan 40 miljard yuan. Partijsecretaris Luo Xiaozhe van Tazhong zei dat de zone dit jaar 680.000 ton ruwe petroleum zal opleveren en een miljard m3 gas. Het plan op middellange termijn voorziet een productie van olie en gas voor 6 miljoen ton tegen 2020. Dazhong is echter maar een deel. Het plan voor alle Tarimvelden voorziet tegen 2019 een productiecapaciteit van 40

miljard m3 aardgas en 8 miljoen ton petroleum. Volgens partijsecretaris Song Wenjie van PetroChina Tarim Oilfield Company beginnen ze nu pas de 560.000 km2 van het Tarimbekken te verstaan en is er een groter potentieel. Hij gelooft in een olieopbrengst van 40 miljoen ton tegen 2019. Hij voorspelt dat tegen 2020 de totale opbrengst van PetroChina’s ondernemingen in Xinjiang 60 miljoen ton zal bereiken, wat meer is dan het huidige grootste olie-en gasveldbasis Daqing. Hij voorspelt dus dat Xinjiang het grootste centrum zal worden   (Daqing heeft zijn beste periode gehad) Naast PetroChina is er ook nog Sinopec zodat beiden dan samen zouden 80 miljoen ton zouden bereiken.
Van de dromen naar de realiteit. PetroChina’s algemeen manager en partijsecretaris Jiang Jiemin heeft verklaard dat PetroChina de komende 10 jaar het dubbele in Xinjiang zal investeren, vergeleken met de vorige 10 jaar. Daarbij volgt hij de politiek van de uitbouw van vier basissen, een pijnlijn en twee algemene departementen. In gewone mensentaal houdt dit in een olie- en aardgasbasis, een olieraffinage- en petrochemische basis, een oliereservebasis en een engineering- en technische basis; de pijplijn brengt olie en gas uit Centraal Azië en Rusland; tenslotte is er nog het transport- en het financieel departement. De voorbije 30 jaren heeft PetroChina al 300 miljard geïnvesteerd in Xinjiang. Vorig jaar bereikte Xinjiangs olieproductie 25 miljoen ton petroleum en 24 miljard m3 aardgas. Hij vindt de pronostiek van 80 miljoen voor PetroChina en Sinopec samen tegen 2020 aan de conservatieve kant.

De journalisten bezochten het Lunnanstation, dit is het eerste station van de west-oost gaspijplijn. Het station ontvangt aardgas van zeven velden en levert deze door aan 14 provincies, 110 steden, 3000 middelgrote en grote ondernemingen en 300 miljoen bewoners. Oorspronkelijk ontworpen voor een jaarcapaciteit van 12 miljoen m3, werd na upgrading 18 miljoen m3 bereikt. De pijplijn is 4000 km lang, heeft een diameter van 1.016 mm en eindigt in de Beihebuurt van Shanghai. Ondertussen is een tweede pijplijn in gebruik genomen die gas importeert uit Centraal-Azië en doorstuurt naar de Yangtzerivierdelta en deze van de Parelrivier. Deze pijplijn kan jaarlijks 30 miljard m3 aan. De reporters bezochten het Kela 2-gasveld dat eveneens gas levert aan de west-oost pijplijn. Het ligt in Baicheng in de prefectuur Aksu. Het is momenteel het grootste gasveld dat het meest opbrengt, met hoogste kwaliteit van uitrusting en ook onder de meeste druk. Manager van Kela Zhang Qiang legde uit dat de dagelijkse maximum productie 35 miljoen m3 bedraagt en de jaarproductie 12 miljard m3. Momenteel produceert het veld “maar” 13 miljoen m3 dagelijks, maar dit kan binnen de 5 uren worden opgetrokken tot 35 miljoen. Het veld speelt dus een rol in piekregulering.
Wat brengt dit de lokale gemeenschap nu op vroegen ook de Liaowang journalisten. Het streven van Korla om in 1989 het hoofdkwartier van het oliegebeuren te worden heeft hen geen windeieren gelegd. Het BRP van de Bayingoling Mongoolse Autonome Prefectuur steeg sindsdien 39 maal; het inkomen van het bestuur 37 keer tot 3,3 miljard in 2009. In Aksu zijn de GRP cijfers maal 29 vergroot, het belastingsinkomen maal 49. Sinds vorig jaar de taks op de grondstoffen

vernieuwd werd, zijn de cijfers nog gunstiger hoewel deze enkel over een jaar gaan. Deze belastingen op de grondstoffen stegen in geheel Xinjiang met 230 % tot 1,91 miljard yuan Er wordt gerekend dat tegen eind dit jaar de olievelden 4 maal meer belastingen aan de overheden zullen afdragen, vergeleken met 2009. Neem bijvoorbeeld het kanton Baicheng dat zich opwerpt als de hoofdstad van het aardgas. De grondstoffentaks steeg er recentelijk 3,5 maal vergeleken met 2009 toen het met 4,2 miljard yuan al het drievoudige bedroeg van in 2005. ¾ van deze belasting gaat naar het regionaal bestuur; ¼ blijft lokaal. Zo incasseerde Baichen in 2009 233 miljoen belastingen uit olie en gas en deze som maakt 54 % uit van het inkomen van het kantonnaal bestuur. Na de hervorming kreeg Baicheng 305 miljoen van deze taks, niettegenstaande een vermindering van de gasproductie. De hervorming geeft de lokale overheid meer spelruimte en deze zal worden gebruikt om de levensvoorwaarden van de bevolking te verbeteren, zo luidt het.
Bron:  Liaowang is een wekelijks magazine dat afhangt van het officiële persbureau Xinhua.   Engelse vertaling FBIS
Zie ook Discovering China