Betogingen contra en delegaties pro Beijing in Hongkong. En een Vlaamse krant die er een gekleurd beeld van geeft.
In Hongkong is een aantal studenten begonnen aan een week boycot van de lessen. Ze willen dat de regering van Hongkong de aangekondigde plannen van Beijing voor de verkiezingen in 2017 verwerpt. Zondag namen naar eigen zeggen 13.000 studenten deel aan een optocht. Maandag is de campus van de Chinese University of Hongkong bezet en een duizendtal studenten trok op naar de regeringsgebouwen. Regeringsleider C.Y. Leung moest door de politie beschermd worden. Occupy Central wil op 1 oktober een manifestatie houden die het financieel district van Hongkong zal lam leggen. De aangehaalde cijfers komen van de BBC. Kranten zoals South China Morning Post hebben het over ‘massaal protest’ en ‘duizenden betogers’ zonder een precies idee te geven hoeveel van de studenten eigenlijk achter de beweging staan.
Pro-Beijing beweging
Ter illustratie van het feit dat niet iedereen in Hongkong het eens is met de actie, werd maandag een groep van 70 belangrijke zakenlui en ondernemers uit Hongkong, onder leiding van de eerste regeringsleider van Hongkong na het einde van de kolonisatie, Tung Chee-Hwa en met ondermeer Li Ka-shing, de rijkste man van Hongkong, in Beijing ontvangen door president Xi. De delegatie betuigde haar steun aan de politiek van Beijing en de president bevestigde dat de centrale regering zich verder blijft inzetten voor de voorspoed van Hongkong. Die gebeurtenis vind je echter niet terug in De Standaard, die onder de titel ‘Hongkong gaat de strijd aan met Peking’ uitsluitend over het studentenprotest schrijft.
Nader tot of uit elkaar?
Een officiële Chinese krant, de Global Times, schrijft dat de activisten misleid worden en dat hun protesten ‘aan niemand ten goede zullen komen, niet aan henzelf, noch aan het publiek of de betrekkingen met het vasteland, en dat ze voor Hongkong niets goeds zullen verwezenlijken’.
Het protest draait rond de verkiezingen voor een regeringsleider in 2017. Die gebeuren bij algemeen stemrecht, maar Beijing zal een voorverkiezing van de kandidaten organiseren door een comité van 1.200 vertrouwensmensen. Beijing wil daarmee het risico uitsluiten dat een anti-Beijing politicus aan de macht zou komen die Hongkong richting afscheiding of permanente oppositie tegen Beijing zou duwen. Minstens een deel van de Occupy Central-leiding en van de ‘pandemocratische’ politici heeft dat doel inderdaad voor ogen. Beijing heeft aan Hongkong ‘een hoge graad van autonomie’ beloofd, maar die belofte werd bij de overdracht beperkt tot het jaar 2047. Hongkong en Beijing moeten tegen die tijd naar elkaar toe en niet uit elkaar gegroeid zijn.
Blunderende Standaard
Tot slot nog enkele ontluisterende flaters van De Standaard:
‘In 1997 gaf Groot-Brittannië Hongkong aan het China van Deng’.
Wat zijn de feiten? In 1997 eindigde het ongelijke verdrag waarin China de kolonisatie van Hongkong moest slikken. Groot-Brittannië was verplicht de kolonisatie te stoppen en Hongkong als deel van China te erkennen. Er was geen sprake van een gift.
‘De Volksrepubliek zou zich niet inlaten met hun (Hongkong) politiek en de economie. Maar aan die belofte wordt geknabbeld (doordat Beijing het verkiezingsreglement opstelt)’. Beijing beloofde dat Hongkong zijn politiek en economisch systeem mocht behouden. Concreet betekende dat ten tijde van het akkoord, dat de regeringsleider van Hongkong door Londen aangeduid werd. Logischerwijze zou Beijing dat dus voortaan doen. Met het toestaan van rechtstreekse verkiezingen van de regeringsleider gaat Beijing veel verder dan in het oorspronkelijk akkoord voorzien.
‘… vanaf 2017 zouden de inwoners van Hongkong zelf, en onafhankelijk van China, hun leider kunnen kiezen. Zo staat het beschreven in de grondwet van Hongkong die in 1997 door de betrokken partijen China, Hongkong en Groot-Brittannië werd goedgekeurd’. Een schevere voorstelling van zaken kan moeilijk. Tussen China en Groot-Brittannië werd alleen een overdrachtsakkoord getekend en niet in 1997, maar al door Thatcher in 1984. Omdat het koloniale Hongkong geen grondwet had, werd door China in 1990 een grondwet opgesteld, in overleg met vertegenwoordigers van Hongkong en in overeenstemming met het akkoord van 1984. De grondwet zegt niets over algemene verkiezingen in 2017. De algemene verkiezingen van 2017 zijn in Beijing beslist in 2008, zonder dat de concrete modaliteiten toen vastgelegd werden. Dat laatste is pas vorige maand gebeurd.
Bronnen: BBC, SCMP, Global Times, De Standaard
Zie voor de belofte van algemene verkiezingen pas in 2008 http://www.bbc.com/news/world-asia-china-29321308, scrollen naar Hong Kong democracy timeline
Zie voor een weergave van verschillende visies Hong Kong’s democracy debate http://www.bbc.com/news/world-asia-china-27921954
