Maandag is begonnen met de bouw van een 278 kilometer lang nieuw kanaal tussen de Atlantische Oceaan en de Stille Oceaan, dwars door Nicaragua. De eerste spadesteek vond plaats in aanwezigheid van vicepresident Halleslevens in de stad Rivas, in het Zuidwesten van Nicaragua.
Einde 2019 moeten de werken al voltooid zijn. De bouw gebeurt door HK Nicaragua Canal Development Investment Co. Ltd., een bedrijf uit Hongkong en de uitbating ervan blijft vijftig jaar (met een eventuele verlenging van vijftig jaar) in handen van de firma. De totale investering bedraagt 50 miljard dollar. HK Nicaragua Canal Development Investment Co is een speciaal voor de gelegenheid opgerichte privéfirma, onder leiding van Wang Jing, een Chinees ondernemer uit de telecomsector, die zelf beweert geen banden te hebben met de Chinese regering. De Nicaraguaanse staat zou een 51% aandeel in de firma verwerven.
Enthousiasme en kritiek
De Nicaraguaanse regering is enthousiast over het project, waarvan het verwacht dat het van het arme Nicaragua een regionale economische macht kan maken en zeer positief zal zijn voor de tewerkstelling. Het project werd in juni 2013 door het Nicaraguaanse parlement goedgekeurd. Ook kardinaal Miguel Obando y Bravo roept de bevolking op het project te steunen. Toch zijn er ook kritische stemmen. Sommige bewoners vrezen dat ze gedwongen zullen worden tot verhuizing. Ecologisten vrezen dan weer dat bepaalde soorten wilde dieren door het in twee snijden van het landje met uitsterven bedreigd kunnen worden. Volgens de Chinese investeerder zijn er lange discussies vooraf geweest over het beschermen van de inlandse culturele relicten, landschappen, fauna en flora. Een groot deel van het kanaal voert door het Meer van Nicaragua, een meer van 8.000 km², en het 19de grootste zoetwatermeer ter wereld. Sommigen opperen vrees voor een vervuiling met zeewater.
Naast het kanaal met zeehavens aan beide uiteinden, wegen en een vrijhandelszone komen er nog vakantiecentra en een internationale luchthaven. Voor het project komt er ook een elektriciteitscentrale, een betonfabriek en een staalconstructiebedrijf. De China Railway Construction Corporation werkt aan de technische haalbaarheid, verschillende grote Chinese studiebureaus maken de deelplannen, McKinsey & Company analyseert het zakelijke aspect, Environmental Resource Management maakt het milieueffectrapport. Verschillende buitenlandse engineering bureaus zullen advies geven, ondermeer het Sint-Niklase bedrijf SBE dat betrokken was bij de uitbreiding van de sluizen voor het Panamakanaal. Welke firma de werken gaat uitvoeren is onduidelijk. Sceptici zeggen dat het project vooraf onvoldoende bestudeerd is, op een drafje goedgekeurd is en financieel weinig transparant, zodat er een reëel risico op mislukking bestaat.
Lange voorgeschiedenis
Het kanaal komt niet uit de lucht vallen. Napoleon III liet al onderzoeken of het project uitvoerbaar was, en op het einde van de 19de eeuw twijfelden de VS tussen het Panama kanaal project van de Fransen overnemen of zelf investeren in het Nicaragua kanaal. Het project kwam terug op de proppen in de 21ste eeuw toen de capaciteit van het Panamakanaal te klein werd. Zowel Rusland als de Verenigde Arabische Emiraten startten gesprekken met Nicaragua, die op niets uitliepen toen begonnen werd met de uitbreiding van de capaciteit van het Panama kanaal. De Chinezen zetten uiteindelijk wel door.
De zone van het Panamakanaal was tot einde van de 20ste eeuw een Amerikaanse zone en ook nu nog hebben de VS een flinke vinger in de pap in Panama. Het opduiken van Chinese concurrentie op de strategische verbinding tussen beide oceanen in hun achtertuin betekent dan ook meer dan een symbolische politieke uitdaging. Kritiek van die kant is zeker en zelfs obstructie is niet uit te sluiten; Nicaragua heeft bijvoorbeeld nog hangende conflicten met de VS over vroegere onteigeningen van bezit van Amerikanen.
Bron: Global Times, http://hknd-group.com/, wikipedia.
