De verlaten textielfabriek in de Moganshanstraat 50 werd sedert 2000 -toen de eerste kunstenaars er zich kwamen vestigen wegens de lage huren- stilaan hét kunstendistrict van Shanghai. Momenteel telt het 41.000 m² grote gebied 120 kunstgalerijen en studio’s en wonen er ongeveer honderd kunstenaars. Dagelijks bezoeken 400 personen de diverse gallerijen of studio’s.
De “Chunming Slub Mill” een staatstextielfabriek sloot de deuren in 1999. Tien werkplaatsen in de buurt gingen ook dicht voor vastgoedprojecten. De veteraan kunstenaar Xue Song was de eerste om naar Mogashan50 of M50 te verhuizen. Na hem zouden ook Ding Yi, Qu Fengguo, Wang Xingwei er hun eigen studio’s openen. De kunstengallerij ShanghArt Gallery die in 1996 opgericht werd met de Zwitserse directeur Lorenz Helbling zou volgen. In het begin hadden de eigenaars van de voormalige fabriek geen idee van wat een kunstengallerij was, aldus manager Zhu Yuwen van deze ShanghArt-gallerij. De nieuwe huurders werden behandeld als een opslagruimte en de huren waren vrij symbolisch. ShanghArt-gallerij zou echter voor de kunstenaars een serieuze steun betekenen bij hun erkenning door een ruimer publiek. De lage huren trokken vanzelfsprekend andere -ook internationale kunstenaars- aan tot en met grafici, architecten en media-initiatieven, later nog gevolgd door horeca, 
mode- en zelfs meubelwinkels. De huur werd inmiddels opgetrokken van 0,4 yuan tot 4 yuan per m². Andere namen zijn BizArt Center van de Italiaan Davide Quadrio en de fotografische gallerij ArtSea Studio en Gallerij. Ai Wei Wei hield in Eastling Gallery met criticus Feng Boyi een tentoonstelling “Fuck Off” met werken van 48 kunsteaars die protesteerden tegen het commercieel karakter van de Shanghai Biennale in 2000.
Momenteel telt het gebied 40 kunstgalerijen. De oude fabrieksgebouwen worden na een opknapbeurt nog steeds gebruikt als studio’s. 100 kunstenaars leven er en 400 meestal westerse bezoekers brengen dagelijks een bezoek aan initiatieven als m97, Art Scene Warehouse, “Shine Art Space… Naar verluidt zou princes Mathilde reeds het district bezocht hebben. M50 krijgt geen overheidssteun maar kan zichzelf bedruipen.
Tien jaar geleden zou geen taxichauffeur het adres hebben weten liggen. Nu is het duidelijk dat Moganshan de wieg is van Shanghais creatieve nijverheid. De textieleigenaars zijn blij dat hun voormalige fabriek een nieuwe nuttige bestemming heeft gekregen. Overigens blijft 1000 m² ongebruikt voor toekomstige projecten. Kortom Moganshans naam is gemaakt en het kunstenproject heeft de wind in de zeilen. De overheid zal zich hoeden om de buurt met moderne vastgoedoperaties te bedreigen. Gezien de inscheping voor de afvaart van de Suzhoukreek zich op een boogscheut bevindt, twijfelen we er niet aan dat een bezoek aan Moganshan samen met de afvaart van de Suzhoukreek straks bij een bezoek aan Shanghai tot de verplichte nummers gaat behoren naast een bezoek aan de Bund, de Yugarden en de Nanjinglu.
Zie ook video YouTube, Website M50; Fun Attractions
