Opinie*
Onze correspondent in China (OogGetuige Gordon Dumoulin) meldt, vanuit het Tongzhou district van Beijing waar hij sinds 2010 woont, het volgende:
‘het wordt langzaam drukker in Beijing op straat en op openbare plaatsen nadat de Chinese regering begin vorige maand drastisch afstapte van het Zero- Covid-beleid. Veel mensen en families hebben en krijgen nog steeds Covid, en blijven dan meestal thuis tijdens de infectie.
Snow fun on New Year’s day in Beijing ! Some observations and thoughts…
https://www.5iz-china.com/post/snow-fun-on-new-year-s-day-in-beijing
Ja, er staat momenteel een enorme druk op het zorgsysteem door de Covid-golf.
Ja, er is oversterfte door de Covid-golf.
Ja, er is op veel plaatsen een tekort aan relevante medicijnen.
En ja, er zijn zeker veel discussies en er is kritiek op Chinese sociale media, vaak ook doorspekt met ironie en humor.
een ander fenomeen
Naast de overweldigende en plotselinge wijziging van het Covid-beleid, was er nog een ander overweldigend fenomeen: de westerse media die de beleidswijziging van de regering in beeld brachten en analyseerden.
Na vele maanden van sterke en soms afschuwelijke vooringenomenheid tegen China’s zero Covid-beleid, dat ‘draconisch en onmenselijk’ zou zijn, duiken nu de nieuwe mediaberichten op dat de Chinese regering haar burgers in de kou laat staan, niet in staat is om de Covid-golf met mogelijk drastische maatregelen te beheersen. En berichten of opinies wat dit gaat betekenen voor het Chinese leiderschap of dat het een knieval was na de protesten, een ‘knieval die de samenleving in chaos verandert’.
Zwart of wit? Whatever…
Of China nu naar rechts of naar links gaat, vooruit of achteruit, er is vrijwel nooit een positieve hint te lezen in welke richting dan ook. Als ze van zwart naar wit gaan, een kleur die bijvoorbeeld door westerse media maandenlang werd gepropageerd, klopt de tint wit opeens niet meer.
Verder kijken
Nee, er is geen wijdverbreide chaos of paniek.
Nee, er is over het algemeen niet het bange gevoel dat we een langdurige tragedie tegemoet gaan, mensen zijn zich bewust van de mogelijke ernstige gevolgen voor de gezondheid, aandoeningen en perspectieven, en gaan er dienovereenkomstig mee om.
Mensen kijken ook verder dan de Covid-golf, naar het licht aan de nabije horizon, maar zijn tegelijkertijd veerkrachtig en alert om de strenge Covid-winter door te komen of om de winter te ontvluchten naar het eiland Hainan in het zuiden van China.
Meningen en debatten in westerse media over hoe de plotselinge openstelling een grote vergissing was en op een betere manier had moeten worden beheerd, zijn meestal zonder context van onder andere de perspectieven van de mensen, het Chinese gezondheidszorgsysteem, de relatie tussen mensen en bestuur, economische omstandigheden, de pandemische expertise of culturele kenmerken. De multidimensionale complexiteit van zorg, economie, sociale omstandigheden of de kenmerken/deskundigheid van het coronavirus spelen echter allemaal een cruciale rol in overwegingen of oordelen.
Wie is open-minded?
Ja, er is geen gemakkelijke manier of een perfect moment geweest voor een beleidswijziging, we hebben dit praktisch overal ter wereld gezien. Maar op zijn minst een lichte balans in rapportage en opinie over China’s beleidswijziging met op zijn minst een kleine inspanning om verschillende dimensies te betrekken, samen met de perspectieven van mensen en culturele perspectieven, zou een breder beeld opleveren dat mensen in het Westen zouden kunnen lezen of zien om hun eigen kijk op China vorm te geven.
Voorspelbare voorspellers
En ja, de beleidswijziging door Covid was onverwacht, maar nee, de koers van de internationale media was helemaal niet onverwacht… En niet alleen op dit moment, hoe vaak hebben westerse experts niet gezegd dat China of de CPC gedoemd zijn te mislukken. Hoe vaak konden we dit soort meningen of berichtgeving in de media al vernemen, ongeacht vanuit welk perspectief of gebeurtenis in de afgelopen jaren en decennia, economisch, politiek of anderszins? En hoeveel van die speculaties in de media of door experts zijn er in die jaren werkelijkheid geworden? Gordon Chang, (anti-)China specialist, bekend van zijn boek ‘The Coming Collapse of China’ (2001) voorzag in zijn boek dat China in 2011 zou instorten (later veranderde hij de timing van het jaar naar 2012). Chang voorspelde zelfs nog niet zo lang geleden dat het zero Covid-beleid nog jaren zou voortduren als controlemaatregel voor de CPC om het Chinese volk te onderdrukken.
En wie in het wereldje van Chinakenners of -media had deze plotselinge ommekeer in het covidbeleid eigenlijk verwacht…. of zelfs maar enigszins een kleine kans overwogen dat deze verandering erin zat? Empathie is niet nodig maar in ieder geval enig respect voor China en Chinezen in samenhang met cultuur, samenleving, (recente) geschiedenis en hun relatie met de overheid. In plaats van hen onterecht en simpelweg af te schilderen als hulpeloze slachtoffers in de Chinese samenleving met een ‘falend’ bestuur. Simpelweg om het Chinese leiderschap zwart te maken.
Er kunnen echter twee voorspellingen met enige zekerheid worden gedaan: China heeft en zal zijn eigen koers varen en mensen zijn de kern en het hart van deze vooruitgaande koers. En ten tweede is en zal elke koers anders zijn dan de internationale media voorspellen…
Een heerlijke nieuwjaarsdag in Beijing 😊
*Wij publiceren de bovenstaande aflevering van OogGetuige als OPINIE. De tekst geeft niet noodzakelijk de mening van de redactie als zodanig weer. Als redactie voegen wij de volgende leestips toe:
Lees ook:
https://www.chinasquare.be/nieuwjaarsboodschap-van-xi-jinping-we-slaan-on-er-door/
en
https://socialistchina.org/2022/12/24/human-rights-crisis-as-us-covid-cases-surpass-100-million/
en
https://www.chinasquare.be/china-doet-het-altijd-verkeerd-over-de-schabouwelijke-berichtgeving-rond-covid-crisis/
