Het mysterie van de dode varkens in een rivier in Sjanghai is nog niet volledig opgelost en we krijgen al een minivervolg met dode eenden in Sichuan. De bezorgdheid over de volksgezondheid blijft.
Volgens officiële media werden maandag minstens duizend dode eenden uit de Nanhe rivier in Pengshan in de provincie Sichuan gevist. De eenden dreven per 50 verpakt in plastieken zakken. De doodsoorzaak is onbekend. De Nanhe rivier is geen bron van drinkwater.
Op zichzelf is de gebeurtenis in Pengshan niet zo sensationeel, maar ze sluit wel perfect aan bij de 16.000 dode varkens die in Sjanghai en Jiaxing –stroomopwaarts van Sjanghai in de provincie Zhejiang- al uit de Huangpu rivier gehaald zijn. De Huangpu rivier levert 22% van het drinkwater van de stad Sjanghai. Toch stelt de overheid de bevolking gerust dat het drinkwater in orde is. De krengen worden tijdig uit het water gehaald, en het drinkwater wordt voortdurend extra gecontroleerd.
Het probleem in Sjanghai en Jiaxing zelf lijkt stilaan af te lopen. Twee dagen na elkaar werden minder dan 100 krengen opgevist. Toch is het publiek niet gerustgesteld. Oorsprong en juiste doodsoorzaak van de varkens kon immers nog steeds niet achterhaald worden. Slechts een minderheid is besmet met een circovirus dat voor zwijnen dodelijk is maar voor de mens onschuldig. De labels in de oren van de varkens wijzen erop dat ze geboren zijn in Jiaxing, maar ze kunnen ondertussen naar elders verkocht zijn en die sporen kan men niet meer volgen. In Jiaxing – een belangrijk centrum van varkenskweek- zijn volgens cijfers van de lokale overheid de voorbije maanden wel 70.000 varkens voortijdig gestorven als gevolg van nieuwe kweekmethoden (de varkens zouden niet bestand zijn tegen de koude winter) . De meest waarschijnlijke hypothese is dat boeren van getroffen kwekerijen hun varkens in de rivier dumpen, om de kosten voor opruiming niet te moeten dragen. Er is weliswaar een opruimingspremie van 80 yuan per varken, maar dat is te weinig en de verbrandingsovens zijn ook te klein om alle gevallen aan te kunnen. De vraag is natuurlijk hoe dit allemaal clandestien kan gebeuren zonder dat de overheid kan achterhalen wie de schuldigen zijn. Twee weken terug bekende een boer uit Jiaxing al dat hij krengen in de rivier gooide, maar één boerderij kan moeilijk voor alles verantwoordelijk zijn. Dit wijst toch op zwakke controlemechanismen of/en corruptie? En dan komt de volgende vraag: indien de boeren zich zo maar clandestien van besmette dieren kunnen ontdoen in de rivier, zijn er dan ook niet veel besmette dieren in de menselijke voedselketen gesmokkeld? Is de versterkte controle op de voedselveiligheid sluitend? Eén hypothese in de plaatselijke pers stelt dat de boeren hun zieke varkens in de rivier dumpen, juist omdat ze hen omwille van de toegenomen controle niet meer zoals voordien kwijt kunnen in de voedselketen. Zo werden in Zhejiang onlangs drie handelaars in karkassen van zieke dieren tot levenslang veroordeeld. (bron: Financial Times)
