Besprekingen van vijf gedegen studies over diverse onderwerpen uit de Chinese actualiteit. De boeken zijn in het Engels, onder andere door Chinese wetenschappers geschreven en uitgegeven door de Duitse uitgeverij Springer.
“China 2030” van topeconomist Hu Angang, Yilong Yang en Xing Wei -allen van de Tsinghua-universitei-_ is de boekversie van de Chinese droom die president Xi Jinping heeft over China. China wil tegen 2030 een sterk innoverende macht zijn, een welvaarstaat met hoge sociale bescherming, maar ook een gedeelde welvaart tussen burgers, regio’s, stad en platteland. Uiteraard ontbreken de diverse nodige onderdelen niet over hoe van China ook een groene macht te maken. China wil duidelijk een wereldmacht zijn, maar wil dit worden in harmonie met de anderen is zowat de boodschap van dit 150 pagina’s tellend boekje dat daarmee een samenvatting weergeeft van de Chinese droom zoals deze niet enkel bij de president leeft, maar gedeeld wordt door de gehele bevolking.
Dezelfde Hu Angang publiceerde ook bij Springer het boek “China Innovative Green Development” . Ook een 150 bladzijden lang, handelt dit boek over zowel de theorie als de praktijk van een groene ontwikkeling. Dit gaat zowel over de eenheid van natuur en mens in het klassiek Chinees denken, de dialectiek van de natuur in het marxisme en de huidige theorie van duurzame ontwikkeling. Voorts worden de diverse fases van de industriële ontwikkeling aangegeven en dit mondt uit in een globale crisis van het milieu. Nadien volgen de etappes van het groene denken in China en meer bepaald hoe dit zijn weg vindt in de vijfjarenplannen. Vooral het elfde vijfjarenplan maakte de bocht en in het twaalfde staat het groene denken al centraal. Deze evolutie wordt verder aangevuld met 3 lokale voorbeelden: hoe Beijing van de Olympische Spelen groene spelen maakte; de bosbouwinspanningen van Chongqing en hoe de provincie Qinghai probeert zich om te vormen tot een ecologische provincie met toch de uitroeiing van de armoede als hoogste prioriteit.
China Cloud Rising van Jinzy Zhu is een boekje van 200 pagina’s over de cloud computing-politiek en programma’s in China. Dit blijft de eerste 100 bladzijden nogal theoretisch vooraleer overgeschakeld wordt naar de praktijk te Wuxi dat zich wil omschakelen van een in textiel gespecialiseerde stad naar een stad die cloud computing hoog in het vaandel draagt. De ICBC was de eerste bank die de talrijke software updates liet gebeuren via de cloud en de grootste bank kreeg navolging bij de Bank of China. Internet Data Centres gingen ontstaan en in de grote staatsondernemingen was Sinochem de eerste die zijn “Enterprise Cloud Computing platform” oprichtte die 3 data centers in Beijing verbond. Het boek volgt de talrijke toepassingen die de cloud kan hebben en gaat meer specifiek op bezoek te Dongying dat een voorbeeld is van een slimme digitale stad in een gebied met petroleumvelden enerzijds maar met ook te beschermen natuurgebieden anderzijds. Uiteraard wordt hierbij de rol van de overheid geanalyseerd. Er volgt een case study over het Beijing University Institute of Technology. Het 14-de hoofdstuk gaat de belangrijkste cloud initiatieven bekijken: IBM, Amazon, Google, Microsoft, Huawei, Baidu, Alibaba, Tencent. Het laatste hoofdstuk sluit af met de strijd om de cloud computing markt te beoordelen vanuit het gezichtspunt van gebruikers, ontwikkelaars, kopers, verkopers…
“Urban China in the New era” is een boek geschreven door twee Chinese wetenschappers uit Australië en een uit Beijing. Het eerste hoofdstuk behandelt de inkomensongelijkheid die is ontstaan als gevolg van de economische hervormingen. Het tweede hoofdstuk analyseert gedetailleerd de verschillende hukou-politiek in de megasteden, de tweede rang steden en de derde klassers. Het boek zoekt uit wie profiteert van de aangekondigde hukou-hervorming. Het derde hoofdstuk gaat over een niet minder heikel probleem namelijk de grondenpolitiek in de steden tegenover dit systeem in de landelijke gebieden. Hier wordt het Huanggang stadsdorp te Shenzhen als succesvolle case study behandeld met een sterke rol voor de leiders van de lokale coöperatieve. 15 bladzijden gaan over de vormen die de Chinese versie van protest “Not In My Backyard”-beweging aanneemt. Het zesde hoofdstuk bespreekt de milieupolitiek in twee verschillende steden: de waterpolitiek in Benxi en de zonneverwarmers in Dezhou. Voorts komt de nieuwe generatie van migranten in het zevende hoofdstuk aan bod en dit gevolgd door de ervaringen van minderheidswerknemers in Beijing. Het laatste hoofdstuk behandelt de weerslag die de opleiding kan hebben op de arbeidsmarkt te Shanghai.
“Urban Innovation and Upgrading in China Shanty Towns” is het werk van samenwerking tussen 2 Beijing wetenschappers met het UN-Habitat centrum in Nairobi. Dit werkje van eveneens 200 bladzijden analyseert intensief de ervaringen in de provincie Liaoning met krotbestrijding en deze van ongezonde buurten. Het gaat zowel over de weerslag op de economie als over de gevoelens van sociaal welzijn bij de bevolking en de betaalbaarheid. Deze wordt gerealiseerd doordat verschillende partners elk hun bijdrage leveren en dat gaat van de bewoner die zijn deel betaalt, over een bijdrage van buurt en stad tot een toelage van provincie en regering.
