Cao in Bologna
De jury van de International Board on Books for Young People (IBBY) kende Cao op de internationale boekenbeurs van Bologna unaniem de Hans Christian Andersen-prijs toe.
De verantwoording in het juryrapport was dat Cao Wenxuan de laureaat werd om ‘de mooie manier waarmee hij over het complexe leven schrijft van kinderen die voor grote uitdagingen staan’ en verder ‘hoewel zijn jeugd materieel arm was, stralen zijn werken een emotionele en esthetische rijkdom uit’. De wereld van literatuur en uitgeverij noemt de Hans Christian Andersen-prijs de ‘Nobelprijs voor jeugd- en kinderliteratuur’.
Cao Wenxuan is professor literatuur aan de universiteit van Beijing en in China bekend als auteur van kinderliteratuur, waarvoor hij al verschillende prijzen won. Hij schreef een vijftigtal verhalen, waarvan sommige geïllustreerd zijn. Zijn bekendste boeken spelen op het Chinese platteland van de jaren 50 en 60 en putten uit herinneringen van zijn eigen kindertijd. De nu 62-jarige Cao was de zoon van een directeur van een lagere school in een arm deel van de provincie Jiangsu en groeide op in grote armoede. Hij kende honger en kreeg soms slechts om de twee weken een maaltijd van rijst tot een brij verwerkt. De kinderen verzamelden gras dat hun moeder bakte in een wok zonder olie, en dat ze opdiende als gebakken bieslook. Cao zegt dat zijn boeken over China en Chinese kinderen gaan, maar tegelijk universele verhalen zijn.
Buiten China is vooral Cao’s in het Engels en Frans vertaalde ‘Brons en Zonnebloem’ uit 2005 bekend. Het speelt zich af tijdens de Culturele Revolutie en verhaalt de lotgevallen van het meisje Zonnebloem dat met haar vader, een kunstenaar, meetrekt wanneer hij naar het platteland verbannen wordt. Ze wordt bevriend met de boerenjongen Brons die ze leert lezen en schrijven. Na de dood van haar vader wordt ze opgevangen door de familie van Brons.
In Strohut, een boek uit 1997, vertelt Cao over de lagere schooltijd van de dorpsjongen Sang Sang en hoe hij in die periode opgroeit. Dit boek is gebaseerd op de ervaringen van Cao terwijl de familie door de provincie trok in het voetspoor van zijn vader die talrijke keren van school verplaatst werd. Dit boek won onder meer de belangrijkste Chinese nationale prijs voor kinderliteratuur. Het boek is in China verfilmd.
Nog bekend in China is de Dingding Dangdang reeks; die gaat over twee broers met het syndroom van Down, die elk apart wegtrekken uit hun dorp en daarna op zoek gaan naar elkaar.
Cao’s werk is vertaald in het Frans, Duits, Italiaans, Japans en Koreaans. In Bologna sprak hij de hoop uit dat de wereld meer aandacht zou besteden aan Chinese literatuur en dat Chinese schrijvers inspanningen zouden doen om teksten te schrijven die gemakkelijk vertaald kunnen worden. Kinderliteratuur moet volgens hem bij kinderen de basis leggen voor ‘een goede menselijke natuur, in het belang van de mensheid’.
Bronnen:BBC, Xinhua, People’s Daily
