“Beijing Cultural Heritage Protection Center” is een particuliere organisatie zonder winstoogmerk, opgericht in 1998 door het bestuur van Beijing. Het belangrijkste doel is om de inwoner van Beijing te helpen in het beschermen van het oude Beijing. Het merendeel van de werknemers, zo’n 400 mensen, werkt op vrijwillige basis maar er zijn ook een aantal full timers.
Zhang Pei is één van de mensen in vaste dienst. Zij werkt nu twee jaar voor het BCHPC en heeft aan vele projecten gewerkt, gericht om het culturele erfgoed te beschermen. Cultureel erfgoed is een breed begrip. Zhang omschrijft het zelf als volgt:
“We kunnen cultureel erfgoed zien als bijvoorbeeld culturele voorwerpen zoals vazen, stoelen, kettingen, klederdracht etc. Maar ook gebouwen kunnen hieronder vallen, en zelfs hele straten, wijken en oude dorpen. Overal ter wereld is het wel vrij duidelijk wat cultureel erfgoed omhelst, maar ik ben van mening dat er nog veel meer is wat het waard is te beschermen. Zoals de verbintenis tussen mensen en hun cultuur. Als we bijvoorbeeld de Hutong-straatjes willen beschermen is het wel duidelijk wat ons doel is, maar tegelijkertijd zouden we ook na moeten denken over de mensen die er wonen en hun manier van leven. Hoe deze door de tijd veranderd is en wat we kunnen doen om hun gewoonten en gebruiken zoveel mogelijk in stand te houden.”
Leven in Hutong
Radio 86: China groeit snel. Waar liggen de prioriteiten?
Zhang Pei “Ik denk dat zolang iets maar cultureel erfgoed is, we geen verschil moeten maken in prioriteit. Alles wat van waarde is moet worden beschermd. Toch zijn sommige kwesties wel urgenter dan andere. Zoals de modernisering. Het maakt niet uit of het een grote stad betreft, of een dorp op het platteland. Allen staan willen voorwaarts gaan. Daar is natuurlijk niets mis mee, maar we moeten wel oppassen dat bepaalde elementen behouden blijven.
Radio 86: Maar China ontwikkelt, en haar inwoners ontwikkelen mee. Velen leven onder erbarmelijke omstandigheden in oude gebouwen. Deze gebouwen hebben absoluut een historische waarde, maar hoe zit het met de mensen die er wonen?
“Beschermen betekent niet dat we het water in de bron willen houden en het niet toestaan vrij te stromen. Onze intentie is niet om alles bij het oude te houden en vernieuwing in de weg te staan. We willen de lokale bevolking helpen hun eigen cultureel erfgoed te koesteren. Neem het oude gedeelte van Beijing bijvoorbeeld. Het is niet makkelijk om daar beschermende maatregelen te nemen. Er zijn zeer veel elementen waar rekening mee gehouden dient te worden.
Allereerst moeten we de lokale inwoners het recht geven te kiezen. Als zij liever in een appartementencomplex wonen is het aan ons dat mogelijk te maken. Wanneer meer mensen uit de oude stad wegtrekken, des te meer ruimte hebben zij die achterblijven.
Maar er zijn ook andere mogelijkheden. Veel delen van de stad ontwikkelen zich in een rap tempo en toerisme heeft er een grote impact. Deze ontwikkelingen beïnvloeden de levens van de mensen die er wonen en leven. In deze gebieden, waar toerisme enorm is, is het zaak dat de reisindustrie zich wat gematigder ontwikkeld zodat het dagelijks leven van de inwoners niet verstoord wordt.”
Naar verluidt worden delen rond de Drum en Bell toren afgebroken?
Bedreigde buurt drumtower
De Drum en Bell Toren dreigt afgebroken te worden. Een aantal grote media zoals Xinhua, Times en Xinhuanet meldden halverwege januari dat het Dongcheng district in Beijing, rond Gulou, afgebroken zal worden om er een soort van ‘cultuur stad’ van te maken.
Zodra wij dit hoorden vreesden we dat dit project ernstige schade toe zou kunnen brengen aan het gebied. Gulou is één van de weinige plaatsen waar je de echte oude cultuur van Beijing nog kunt zien. We hebben gezien wat een soortgelijk project voor gevolgen heeft gehad in Qianmen en waren bang dat Gulou hetzelfde lot te wachten stond. Dus besloten we om in ieder geval een seminar te organiseren. Deze was vrij toegankelijk en gaf inwoners van Beijing de mogelijkheid hun bezorgdheid te uitten. Ongeveer 200 mensen hadden zich via onze website ingeschreven en meer dan 600 hebben via ons forum hun mening geuit. Dat grote aantal leidde er uiteindelijk toe om geen seminar te organiseren, omdat we inmiddels al een heel duidelijk beeld hadden van wat de algemene consensus was. We hebben de meningen van de inwoners gebundeld en doorgespeeld naar de lokale autoriteiten.”
En wat is het eindoordeel?
“Een groot deel van de mensen denkt vooral aan hun eigen belang. Sommigen zeggen het heel direct; “als je mij een nieuw appartement geeft steun ik jouw plan.” Dat is wat de meesten bezig houdt. Krijg ik geld of nieuwe woonruimte?. Als die nieuwe woonruimte ver weg is, krijg ik dan geld voor de verhuizing? En meer van zulke vragen. Ze denken ook wel na over bescherming van de oude gebeden en de cultuur, maar uiteindelijk zijn de kwesties die hen persoonlijk aan gaan belangrijker voor hen. Maar vooral de oudere inwoners hebben hun bezorgdheid geuit. Zij wonen al zo lang in die omgeving dat het onmogelijk is om er geen emotionele verbintenis mee te hebben. Het zou oneerlijk zijn te zeggen dat niemand iets om bescherming van het cultureel erfgoed geeft, maar uiteindelijk is men toch vooral bezorgd over hun eigen leven.
Bron: Radio86
