De A.R. Tibet plant diverse voedergewassen aan tegen de aftakeling van de graslanden door veehouderij en overbegrazing. Aangeplante graslanden bieden duidelijke voordelen ten opzichte van natuurlijke wat betreft grasopbrengst en -kwaliteit, weerstand tegen natuurlijke verstoring, regionaal water- en bodembehoud en zorgen voor stabiele bronnen van voedergras.
In de afgelopen jaren heeft de Tibetaanse autonome regio projecten voor het aanplanten van voedergras gepromoot om de problemen te verlichten die de ecologische veiligheid van grasland bedreigen. Die worden veroorzaakt door het conflict tussen het grasland milieu en de veehouderij. Tibet ligt op grote hoogte in een koud gebied en heeft uitgestrekte natuurlijke graslanden. Veehouderij is een basisindustrie waarop lokale boeren en herders overleven en zich ontwikkelen. Door langdurige overbegrazing en door factoren als grote hoogte, koud klimaat en droogte, bracht grasland in Tibet weinig op en herstelde het maar langzaam van aftakeling. Veel graslanden in de regio hadden te lijden onder verschillende gradaties van degeneratie en zagen hun milieu functies verzwakken en de productiviteit verminderen.
Nagqu
Grasaanplantingsprojecten in de regio hebben de transformatie en verbetering van de lokale veehouderijsector versneld en de milieudruk op het grasland is afgenomen. De stad Nagqu in Tibet is een belangrijk veeteeltgebied in de regio. Het ligt het op grote hoogte en het milieu is vrij kwetsbaar. De gemeentelijke overheid introduceerde hoogwaardige voedergras soorten en -variëteiten die geschikt zijn voor alpine- en koude pastorale gebieden. Tijdens het afgelopen decennium heeft Nagqu meer dan 100 soorten voedergras van zowel binnen als buiten Tibet geïntroduceerd en 19 rassen geselecteerd die geschikt zijn voor verschillende delen van het gebied. In 2021 promootte het de aanplanting van hoogwaardige en hoogproductieve havergras soorten op meer dan 50.000 mu (ongeveer 3.333 hectare) aaneengesloten land en die van 46.000 mu voedergras rond de huizen. ‘Ik had niet verwacht dat het me zou lukken om op zo’n grote hoogte gras te planten. Haver heeft hier een gemiddelde planthoogte van 1,5 meter, sommige zelfs tot 1,7 meter’, zegt Yan Jun, een technicus bij het Nagqu-graslandstation. Volgens Yan heeft zijn station vorig jaar een grasaanplant model gecreëerd met volledige mechanisatie en regionalisering in het kanton Nyima in de stad Nagqu, waardoor de transformatie en opwaardering van de veeteelt op grasland en het herstel van grasland in de stad worden versneld.
Shigatse
In de gemeente Nyerutod, in het kanton Kangmar (Shigatse), zijn arbeiders bezig met het verbouwen van voedergras op een plantbasis met een oppervlakte van 10.000 mu. ‘We zullen doorgaan met het planten van luzerne, havergras en groen tarwegras, zegt burgemeester Karma Tendar van de gemeente Nyerutod. In de afgelopen zes jaar heeft de gemeente 23.000 mu aan grasbeplantingsgronden geschapen plus de schapenhouderij en de ermee nauw verbonden productielijn voor graspellets ontwikkeld, aldus nog de burgemeester. Li Xin, manager van een plaatselijke voedergras aanplanting coöperatie, vertelde dat de coöperatie van plan is de toegevoegde waarde van voedergras te vergroten door volledig gebruik te maken van groen hooi om korrelvoer te produceren.
Voordelen
Tot dusver bereikte de totale Tibetaanse grondoppervlakte voor het planten van gras 1,57 miljoen mu. Om de resultaten hiervan wetenschappelijk te beoordelen, heeft het onderzoekscentrum voor teledetectie toepassingen van Tibet 153 typische percelen geselecteerd uit 1066 aangeplante graslanden in de regio . Op de geselecteerde gebieden wordt monitoring, analyse en evaluatie uitgevoerd met behulp van zeer nauwkeurige teledetectie gegevens. Zoals de resultaten lieten zien, groeien de meeste aangeplante graslanden veel beter dan natuurlijke . Aangeplante graslanden bieden duidelijke voordelen ten opzichte van natuurlijke wat betreft grasopbrengst en -kwaliteit, weerstand tegen natuurlijke verstoring, regionaal water- en bodembehoud en zorgen voor stabiele bronnen van voedergras. Onderzoek toonde aan dat de oppervlakte-afvoer en erosie van land met gras 47 % en 77 % minder is in vergelijking met die zonder gras. Geplant gras groeit snel en grootschalige beplanting kan winderosie en bodem verzanding effectief verminderen. ‘Geplante graslanden zorgen ervoor dat natuurlijke graslanden kunnen worden hersteld en spelen een prominente rol bij het garanderen van de productie en kwaliteit van voedergras, het weerstaan van natuurlijke verstoringen en regionaal water- en bodembehoud”, zegt Bian Duo, hoofd van het onderzoekscentrum voor teledetectie toepassingen in Tibet. Volgens Bian gaat het centrum de inspanningen om aangeplante graslanden te monitoren op te voeren. “We zullen de klimaatgeschiktheid evalueren voordat gras wordt geplant om irrationele besluitvorming te voorkomen en er voor te zorgen dat gras wordt geplant volgens de behoeften en dat elke plant de verwachte ecologische en economische voordelen genereert, zo voegde hij er nog aan toe.
Bron China Daily
