ChinaSquare’s ooggetuige, Gordon Dumoulin, zag een man een kalligrafie schrijven op straat in de wijk in Beijing waar hij woont.
Waterkalligrafie kwam op in de jaren 80, toen vooral ouderen begonnen met kalligrafie met water en grote borstels op stenen pleinen of paden in de buurten en parken van Beijing. Geleidelijk verspreidde deze praktijk zich over heel China, wat bijdroeg aan de toch al rijke en diverse park- en buurtculturen.
Er zijn op een paar plaatsen waterkalligrafieclubs en er is zelfs een tijdschrift over waterkalligrafie. Waterkalligraaf Huang Songbai schreef een gedicht in de Taoran-krant voor waterkalligrafie (Taorandishubao 陶然 地书报, januari 2017):
We schreven karakters op orakelbotten – het onsterfelijke orakelscript
We schreven karakters op prachtige bronzen
We schreven op prachtig papier
Vandaag dopen we moedig onze borstels in helder water voor onze ontspanning en verblijven met poëtische uitbundigheid op aarde
Het (hele) bovenstaande stukje is een vertaling en bewerking van
https://www.5iz-china.com/post/calligraphy-evaporating-in-crispy-autumn-air, met een videootje opgenomen door Gordon.
Meer over waterkalligrafie
https://chinacreative.humanities.uva.nl/evaporating-ennui-water-calligraphy-in-beijing/
en
https://pure.uva.nl/ws/files/44087621/Chapter_2.pdf
en op ChinaSquare
https://www.chinasquare.be/ink-brussels-2019-uitwisseling-tussen-culturen/