OogGetuige in een door COVID belaagd Beijing

Beijing
eigen foto G.D.

Gordon Dumoulin en zijn gezin, inwoners van Beijing, Tongzhou beleefden zaterdag een rustige, zonnige, eerste ijskoude dag in Beijing...

Beijing, net als veel andere plaatsen in China strijdt tegen een toenemend aantal COVID-gevallen, maar nogal anders dan de voorgaande twee jaar. Geen grote lockdowns maar lokale inperkingen en een intensief tracking- en tracingbeleid. Restaurants en uitgaanscentra zijn gesloten en hier en daar zijn individuele woonblokken afgesloten. In enkele andere wijken zijn er dan weer ruimere maatregelen.

Sociale gevolgen

De maatregelen treffen de meeste mensen op de een of andere manier. Dat geldt voor bedrijven, in ons geval onze tennisschool die voorlopig dicht is en ons handelskantoor dat ook gesloten is. Ook onze kinderen moeten thuis blijven. We kunnen op sociale media protesten zien, hoewel de Foxconn-protestzaak in Zhengzhou opnieuw door internationale media verkeerd werd behandeld als een COVID-protest, terwijl het in belangrijke mate een geval van wanbeheer was.

Eigen foto G.D.

Chinese voorwaarden

China is bezig om op een nieuwe manier om te gaan met de pandemie, maar het beleid is ook een worsteling voor vele mensen die er nu wel genoeg van gaan krijgen. Laten we echter niet vergeten onder welke voorwaarden China dit wil aanpakken. China zal niet accepteren dat miljoenen, vooral ouderen, sterven, zoals we hebben gezien (en geaccepteerd… en het bijna zijn vergeten) in andere landen. Zorgcapaciteit en cultuur zijn onder meer cruciale criteria om met de huidige ontwikkelingen om te gaan. Het is een moeilijke balans voor de overheid om aan de ene kant een directe, onacceptabele druk op de ziekenzorg (met onvermijdelijk een stijging van sterfgevallen) te vermijden en aan de andere kant de snel groeiende tijdsdruk voor mensen die betreffende de beleidsmaatregelen zoals testen en beperkingen in beweging binnen sociale omgeving, stad of land er wel klaar mee zijn. Een uitdaging waarvoor geen eenduidige weg naar voren is, of zoals gezegd: een zeer delicate balans met alle moeilijkheden (en kritiek) betreffende uitvoering die daaruit kunnen voortvloeien.       

China en de wereld

Beijing
eigen foto G.D.

De Chinese economie wordt zeker ook zwaar getroffen. Het leven is niet altijd rozengeur, mentaal en materieel gezien, ook niet in China, zie ik als immigrant en iemand uit de middenklasse. Maar laten we China en zijn bevolking de transformatie zelf laten afhandelen in plaats van toe te staan dat internationale (westerse) media van buiten (en van binnenuit) de kwestie met andere doeleinden politiseren. Er blijft voldoende steun en vertrouwen om deze nieuwe episode door te komen: China heeft veel meegemaakt en verbazingwekkende prestaties geleverd in de afgelopen decennia.

Het zou beter zijn als die andere landen kritischer zouden kijken naar hun eigen economische vooruitzichten en de geopolitieke context waarmee ze op dit moment worden geconfronteerd, vooral met het oog op hun bevolking. En ja, ook andere economieën worden door wat er in China gebeurt getroffen. Maar draait het allemaal om economie?

Thuis in Beijing, Tongzhou

We hebben vandaag van de gelegenheid gebruik gemaakt om in onze eigen wijk Tongzhou rond te wandelen, ondanks het koude weer. Met wandelingen rond het historische icoon van Tongzhou, de Randeng-pagode en zijn Confucius-tempel, en het moslimdistrict. We sloten af met een warme hotpot thuis en een spelletje schaak op de keukentafel.

Uiteindelijk werd het een heerlijke bijzondere zaterdag, de eerste echte winterdag…

PS
Als antwoord op een kritische reactie over de foto’s schrijft Gordon nog:
mensen dragen maskers binnen en op drukke plaatsen. De grote meerderheid draagt overal buitenshuis maskers. Maar dat is niet nodig tijdens een avondwandeling in een rustige straat.

2 comments for “OogGetuige in een door COVID belaagd Beijing

  1. Dit artikel zou beter meer aandacht besteden aan de ‘agency’ van de Chinese bevolking, in plaats van meermaals te verwijzen naar ‘de slechte bedoelingen van het Westen’ die ‘China in een slecht daglicht’ plaatsen.
    Een overgrote meerderheid van de bevolking is gekant tegen het nationale (wan)beleid, dat geen lange termijnvisie toont (onvoelde vaccinaties, middeleeuwse lockdowns zonder perspectief, machtsmisbruik door de auroriteiten).
    Enkele dagen geleden kregen de protesten een politieke dimensie. Zelfs kleinschalige en locale buurtprotesten scandeerden de slogans die twee maanden geleden op de Sitong-brug geplaatst werden:

    We willen geen Covid-test, we willen voedel om te eten.
    We willen geen lockdowns, we willen vrijheid.
    We willen geen leugen, we willen waardigheid.
    We willen geen Culturele Revolutie, we willen hervormingen.
    We willen geen dictators, we willen verkiezingen.
    We willen geen slaven zijn, maar burgers.

    Volgende vragen kwamen naar voren:
    – Waarom is een groot deel van de ouderen nog altijd niet gevaccineerd (de enige groep die van belang is)?
    – Waarom worden er miljarden gespendeerd aan tijdelijke kampen en hospitalen, terwijl er vanaf het begin niet geinvesteerd is in structurele oplossingen (meer bedden en ziekenhuizen)?
    – Waarom worden buitenlandse (en meer effectieve) vaccins nog steeds niet goedgekeurd door de Chinese overheid?

    De centrale overheid geeft aan de maatregelen te versoepelen – onder druk van het oncontroleerbare virus zelf en de straatprotesten, maar heeft nog steeds geen echt plan. Volgens de huidige modellen zullen zonder meer vaccinaties tot een miljoen ouderen overlijden in de komende maanden.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *