Achtbaan
‘Sinds twee dagen ben ik thuis in isolatie vanwege een COVID-infectie en terugkijkend op de (sociale) mediaberichten van afgelopen week betreffende China lijkt de stroom van deze berichtgevingen wel een rit in een achtbaan’ zo meldt ChinaSquare OogGetuige Gordon Dumoulin vanuit Tongzhou, Beijing.
Versoepelingen en gevolgen
De Chinese regering heeft de COVID-maatregelen versoepeld en dit heeft enorme gevolgen gehad voor de Chinese bevolking, die zich voorbereidt door een voorraad geneesmiddelen en zelftestkits aan te leggen, terwijl bedrijven maatregelen beginnen te nemen om infecties in hun bedrijf onder controle te houden.
Vragen en realiteiten
De internationale media houden in hun berichten en opiniestukken niet op over de maatregelen. Te snel of te laat genomen? Het resultaat van het nul-COVID-beleid? De nieuwe maatregelen een politiek gevolg van protesten in verschillende Chinese steden twee weken geleden?
De realiteit is dat China zich schrap zet voor de weg die het de komende maanden zal afleggen, een weg die gevolgen zal hebben voor de gezondheidszorg, het bedrijfsleven en de bevolking in het algemeen. De regering heeft geluisterd, de onrust beseft en de mensen meer verantwoordelijkheid gegeven. Daarbij komt dat de nieuwe coronavarianten niet kunnen worden tegengehouden zonder steeds drastischer maatregelen, omdat die varianten hardnekkiger zijn en tegelijk toch minder schadelijk voor de gezondheid.
Verantwoord vertrouwen
En ja, er zijn vele risico’s waardoor je kunt speculeren over hoe de besmettingsgolf de komende maanden zal verlopen. Er is echter één kracht die we kunnen vertrouwen: het gedrag, de acties en de maatregelen van het Chinese volk om er zo soepel, efficiënt en positief mogelijk doorheen te komen met steun en facilitering van de regering.
Jiang vergeleken met Xi?
Een andere wending in de media-achtbaan van deze week was het overlijden van Jiang Zemin voor wie deze week de herdenkingsplechtigheid plaatsvond in de Grote Hal van het Volk in Peking. De dood van Jang Zemin leidde tot tal van (nostalgische) vergelijkingen in de internationale en sociale media tussen het tijdperk van een lachende Jiang Zemin in de jaren negentig en dat van een streng kijkende Xi Jinping in het huidige tijdperk.
Of het Westen toen en nu?
De meeste van die vergelijkingen gaan echter voorbij aan de essentiële realiteit van beide tijdperken, onder meer over hoe westerse landen China destijds zagen en ermee omgingen in vergelijking met hoe het Westen China nu bekijkt, ermee omgaat en erover speculeert. Vergelijkingen tussen portretten, vaak met een nostalgische inslag, vermoedelijk om de negatieve kijk van het Westen op het China van vandaag te voeden.
Vergeet trouwens niet op de glimlach te letten van Xi Jinping die de hand schudt van Joe Biden tijdens de G20 of 2 dagen geleden die van koning Salman tijdens zijn bezoek aan Saoedi-Arabië. Bij elke persoon een andere glimlach…
De retorische vraag en het realistische antwoord
Nu er zoveel meningen en speculaties in de media de rondte doen over de versoepeling van China’s COVID-maatregelen, stellen we de vraag: ‘wie had deze verregaande versoepeling nog geen twee weken geleden eigenlijk verwacht ?’ Internationale media wemelen al jaren van de speculaties over China bedacht door denktanks en academici. Maar wat is er van hun voorspellingen eigenlijk uitgekomen?
‘China heeft altijd zijn eigen weg gevolgd en zal die nu opnieuw volgen’ en dat niet alleen door het regeringsbeleid maar ook, en vooral door het Chinese volk, de cultuur en de samenleving.
Oorspronkelijk: A rhetorical question… China has had and will have its own rides
Over de culturele dimensie van de Covid-situatie bracht Gordon nog een bericht op zijn blog 5iZ China:
How culture plays a vital role in healthcare perceptions…
*Gordon Dumoulin, afkomstig uit Nederland, woont sinds 2009 in Beijing. Hij heeft een Chinees-Nederlands gezin en is zakelijk bedrijvig in de sector van traditionele Chinese geneeskrachtige kruiden en natuurlijke ingrediënten voor gezondheid en schoonheid. Als mensen aan Gordon vragen hoe het leven als expat in China is, benadrukt hij dat hij geen expat is, maar zichzelf beschouwt als een immigrant en een dankbare gast in de Chinese samenleving.
