De bekende journalist John Pilger richtte een krachtig appel tot zijn collega’s om niet langer steun te geven aan de koude oorlog en de aanloop naar een hete oorlog tegen China. In januari sprak Chinakenner en vredesactivist Jenny Clegg vakbondsmensen, linkse en progressieve burgers nadrukkelijk aan met een gelijkaardige boodschap.
Het soort oproepen als die van Pilger en Clegg wordt steeds urgenter: Washington vindt westerse regeringen, politici en media bereid om de leugen over de Chinese dreiging te verspreiden. Zij accepteren of ondersteunen het brede Amerikaanse offensief om de economische en technische ontwikkeling van China teniet te doen. En in de regio van de Pacific verzamelt de VS bondgenoten, wapens en troepen voor een daadwerkelijke oorlog.
Oorlog nu en straks?
John Pilger publiceerde op 1 mei een veelomvattend essay in Consortium News, een magazine voor onderzoeksjournalistiek en politiek. Het werd intussen door tal van bladen overgenomen. Pilger analyseert de oorlog die bezig is in Europa en de oorlog die wordt voorbereid voor Azië. Vervolgens laat de journalist en documentairemaker zien wat voor een hype Australische kranten maken van de zogenaamde Chinese dreiging waarbij ze eisen dat de Australische regering het land militariseert. Hij stelt ronduit: ‘Er is geen bedreiging voor Australië, geen enkele’, en noemt de angstaanjagende beweringen over Beijing doorzichtig en idioot. Volgens Pilger maken de anti-China-verhalen echter toch een goede kans bij een groot deel van het Australische publiek omdat dit beïnvloed is door een lange geschiedenis van racisme in Australië jegens Azië. De journalist vindt dat de huidige Koude Oorlog begonnen is met de Pivot tot Asia van de regering Obama – Clinton. De toenmalige Amerikaanse leiders beweerden al dat de wending naar Azië en de verplaatsing van de Amerikaanse troepen naar dat continent een reactie was op een serieuze dreiging. Hij legt uit dat dit een omkering van de werkelijkheid is: ‘Er was geen dreiging vanuit China; er was een dreiging voor China vanuit de Verenigde Staten. Zo’n 400 Amerikaanse militaire basissen vormden een boog langs de rand van het industriële hart van China, wat een functionaris van het Pentagon goedkeurend omschreef als een strop’. Pilger ziet in zijn essay een opmerkelijke vergelijking met de media van de Nazi’s die elke gelegenheid aangrepen om het Duitse volk psychologisch voor te bereiden op oorlog. Hij besluit door te eisen dat journalisten de waarheid vertellen. Hij vraagt ze de cynische leugens bloot te leggen – in plaats van ze verder te vertellen en geloofwaardiger te maken. Pilger vermeldt de miljoenen doden die vielen in de oorlog die de VS voerde in Vietnam en eindigt zijn document met: ‘als de huidige propagandisten hun oorlog met China krijgen, zal dit een fractie geweest zijn van wat komen gaat. Doorbreek het stilzwijgen’.
Pilger en Clegg voor 2 doelgroepen
Pilger focust op mediawerkers bij wie professionele overwegingen een hoofdrol spelen om ‘rond China’ te werken. Een andere bevolkingsgroep waarvan de leden grote interesse tonen voor het land ; maar dan eerder om ideologische redenen, is die van linkse en progressieve politici, vakbondsmensen en vredesactivisten. Tot hen richt academica Jenny Clegg zich met doorwrochte essays. De boodschap die als een rode draad door haar teksten loopt is dat de tijd dringt voor de vakbonden en voor links in het algemeen om een dieper historisch en internationaal begrip te verwerven. Alleen zo zal links erin slagen de invloed van de oorlogsstokers ook in sociaaldemocratische en groene bewegingen te counteren en zich aan te sluiten bij de nieuwe wereldwijde massabeweging voor vrede en gemeenschappelijke veiligheid.
Appel aan de vakbonden
Op zaterdag 21 januari organiseerde de Britse Stop the War Coalition haar allereerste vakbondsconferentie. Sprekers waren onder meer voormalig leider van de Labour Party, parlementslid Jeremy Corbyn, de voorzitter van de RMT-spoorwegarbeidersvakbond Alex Gordon, en andere bekende Britse vakbondsfunctionarissen en vredesactivisten. Dr. Jenny Clegg zat een werkgroep voor over het AUKUS pact tussen Australië, het VK en de VS en over de voorbereiding van een oorlog tegen China. Zij had het onder andere over militaire ontwikkelingen in Azië waarover bij ons te weinig bekend is, maar die hun weerslag op de hele wereld kunnen hebben, ook op Europa.
Herbewapening Japan
Het VK heeft een grote overeenkomst getekend met Japan en Italië om de volgende generatie straaljagers te bouwen die zijn uitgerust met hypersonische wapens. De Britse regering wil de werknemers verleiden met de belofte dat dit kwalitatief hoogstaande geschoolde banen, kansen voor honderden bedrijven en hogere belastinginkomsten zal opleveren. Clegg waarschuwt: ‘Dit is de uitdaging waar we nu voor staan in de anti-oorlogsbeweging: wanneer we pleiten voor welzijn en niet voor oorlogvoering, roepen de voorstanders van toenemende militaire uitgaven op tot “het creëren van banen om levens te redden”, het verdienen van belastinginkomsten om de openbare diensten te ondersteunen’. Zij haalt dit argument onderuit, want ‘de militarisering van Oost-Azië brengt duidelijk een destabilisatie met zich mee die de kip zou kunnen doden die het gouden ei van de toekomst legt.
Hoop
Er is echter ook reden voor optimisme volgens Clegg. De wereld wordt meer multipolair – Zuidoost-Azië wil samen met Afrika en Latijns-Amerika dat de oorlog in Europa wordt beëindigd en wil niet gedwongen worden te kiezen tussen China en de VS.
De Britse vredesactiviste en Chinakenner hoopt dat nu westerse regeringen steeds oorlogszuchtiger worden, het verzet tegen het anti-China-offensief en de solidariteit met de multipolaire stroming hoger op de agenda zullen komen van de anti-oorlogsbeweging.
Bronnen: Consortiumnews.com, The Morning Star, Friends of Socialist China
