De 46e sessie van het UNESCO Werelderfgoedcomité heeft zaterdag in New Delhi beslist de 7,8 km lange centrale as door Beijing te erkennen als werelderfgoed. Het werd daarmee China’s 59-ste vermelding op die lijst.
De Centrale As van Beijing, gelegen in het hart van de oude stad Beijing, strekt zich uit over 7,8 kilometer van de Klokken- en Trommeltorens in het noorden tot de Yongdingmen Poort in het zuiden. De oorsprong ligt in de 13e eeuw en de uitbouw duurde meer dan zeven eeuwen. De Centrale As van Beijing die zijn oorsprong vindt in de Yuan-dynastie (1279-1368), is geclassificeerd als een ‘gebouwencomplex’ in termen van cultureel erfgoed en is een combinatie van gebouwen en locaties die het planningspatroon van de hele oude stad domineren. Vijftien erfgoedcomponenten, waaronder de Klokken- en Trommeltorens, de Wanningbrug, de Jingshanheuvel, het Tian’anmenpleincomplex, de Verboden Stad en de Tempel van de Hemel bevinden zich op of langs de as.
Lopende van noord naar zuid door het hart van het historische Beijing bestaat de Centrale As uit voormalige keizerlijke paleizen en tuinen, offerstructuren, ceremoniële en openbare gebouwen. Samen getuigen ze van de evolutie van de stad en tonen het bewijs van het keizerlijke dynastieke systeem en de stedenbouwkundige tradities van China. De locatie, de lay-out, het stedelijk patroon, de wegen en het ontwerp laten de ideale hoofdstad zien zoals voorgeschreven in de Kaogongji, een oude tekst die bekend staat als het Boek van Diverse Ambachten. Het gebied tussen twee parallelle rivieren is al ongeveer 3000 jaar bewoond, maar de Centrale As zelf ontstond tijdens de Yuan-dynastie (1271-1368) die haar hoofdstad toen Dadu, geheten in het noordelijke deel vestigde. Het geheel beschikt ook over latere historische structuren die werden gebouwd tijdens de Ming-dynastie (1368-1644) en verbeterd tijdens de Qing-dynastie (1636-1912).
Gepland
Lü Zhou, directeur van het National Heritage Center aan de Tsinghua Universiteit zegt dat Beijing zorgvuldig werd gepland en gebouwd op basis van het ideaal van een centrale wereldstad. Daarbij werd de Centrale As van Beijing het meest centrale onderdeel van deze ideale stadsvorm. Middeleeuwse Europese steden waren daarentegen nederzettingen die op natuurlijke wijze groeiden en werden beïnvloed door religie, handel en gemeentelijke systemen, wat resulteerde in complexe stedelijke structuren in hun centrale gebieden
Volgens professor Jiang Bo van het Instituut voor Cultureel Erfgoed aan de Shandong Universiteit heeft Het stedenbouwkundige concept van deze centrale noord-zuidas een lange geschiedenis en een diepgaande invloed, die zich zelfs uitstrekt tot het Koreaanse schiereiland, Japan en Vietnam, en is een oosterse klassieker geworden in het ontwerpconcept van de oude stedenbouw.
Andere
Volgens de National Forestry and Grassland Administration werden vrijdag tijdens de bijeenkomst de Badain Jaran-woestijn in de Noord-Chinese autonome regio Binnen-Mongolië en de trekvogelreservaten langs de kust van de Gele Zee-Bohai-golf (Fase II) ook opgenomen in de Werelderfgoedlijst van UNESCO,. Op dit moment telt China 59 sites werelderfgoed, waaronder 40 culturele, 15 natuurlijke en 4 gemengde cultureel en natuurlijk erfgoeden. . De agenda van de conferentie die tot 31 juli loopt omvat het onderzoek van 27 sites die genomineerd zijn voor opname in de Werelderfgoedlijst en de beoordeling van de staat van instandhouding van 124 bestaande sites op de lijst.
Bronnen: UNESCO, Global Times
Lees ook Beijing Central Axis, Cultural Backbone of the Millennium-Old Ancient Capital
