De stad Jinjiang in het zuidoosten van Fujian probeert het voorbeeld te geven bij de integratie van haar migranten door hen een permanente verblijfsvergunning toe te kennen. Ook bij het bestrijden van de milieuvervuiling blinkt de stad uit.
Jinjiang staat bekend als de “Hoofdstad van de Schoenen en van de Jackets”. Het wordt niet enkel hoofdstad geheten omdat het honderden schoen- en kledijfabrikanten telt, maar ook omdat de stad een miljoen migranten telt, het equivalent aan zijn lokale bevolking. Jinjiang begon recentelijk de migranten nieuwe verblijfsvergunningen toe te kennen in plaats van de tijdelijke vergunningen. Deze vergunning geeft de bezitters meer toegang tot sociale zekerheid, gezondheidszorg en onderwijs voor de kinderen als het de koop van een huis of auto gemakkelijker maakt. Daarnaast doen ook bedrijven hun best bij de integratie. Wang Shangbo is vakbondsvoorzitter bij textielproducent
Jobbeurs voor jonge migranten in Jinjiang
Baihong Group die tweeduizend migranten te werk stelt. De tewerkgestelde migranten hebben er contracten van een tot drie jaar en verdienen maandelijks 3000 yuan voor de standaard 40 uren week. Hun welzijnsvoorziening omvat het complete pakket van de sociale zekerheid plus een huisvestingsfonds. Dit pakket is soms zelfs in eerstelijnssteden een luxe, aldus Wang die er nog aan toevoegt dat zijn bond nog bijkomende betalingen verschaft m.b.t. de gezondheidsfactuur zodat de werker die voor grote uitgaven staat, uiteindelijk maar 5% zelf moet betalen. De werkplaatsen van Baihong zijn voor 80 % voorzien van airco en bevinden zich tussen groen. 400 eerder jongere migranten gingen in op het voorstel tot gratis bijkomende beroepsscholing ’s avonds. Met medewerking van Tianjin Online University werd 3 miljoen geïnvesteerd in een cybercollege waarvoor al honderden inschrijvingen zijn. Baihong heeft verder 1600 appartementen van 30 m2 gebouwd voor deze migranten, telt een kinderkribbe en voert met 3 bussen de migrantenkinderen naar de meest nabij gelegen lagere school. Het plaatselijk bestuur heeft ook openbare scholen voor hen. migrantenkinderen.
Milieu
Twintig jaar geleden toen de economie opfleurde, begon het milieu gelijk te vervuilen. Rivieren kleurden en bewoners werden bang om verder vis uit de rivier te eten. Kinderen kregen de raad er niet meer in te zwemmen. Ni Xiangqun van de lokale milieudienst legt uit dat de nijverheid ontstond uit familie-workshops in elk gehucht. Sommigen groeiden tot grotere gehelen. Omdat het onmogelijk was elke nijverheid te controleren werden gecentraliseerde controlezones opgezet. In het district Andong liggen nu 3 aparte
Luxehotel aan river i.p.v vroeger moeras
nijverheidszones: voor vervuilend elektroplatteren, leder en tekstielverven. In 2009 verplaatste het bestuur 17 nijverheden uit het centrum en nog 100 anderen daarbuiten. Nu wordt het afval gecentraliseerd, behandeld en gecontroleerd. De laatst blijvende onderneming is Fynex Textiel die volgend jaar ook naar de nijverheidszone vertrekt. Nu al kan de firma haar afvalwater zelf behandelen met een eigen zuiveringsstation die 40 miljoen yuan kostte en 5 ton aankan. Zo wordt de helft van het water gerecycleerd en hergebruikt. De vervuilende stoffen worden in real time op een computerscherm weergegeven. De resultaten hiervan worden onmiddellijk doorgestuurd naar het stedelijk controlecentrum. 70 nijverheden zijn op dit controle-netwerk aangesloten. Ni Xiangqun zegt ook dat het bestuur de voorwaarden verstrengd heeft om zich in de nijverheid zones te vestigen. Voor ondernemingen die niet het geld hebben van Fynex stelt de stad toelagen tot 300.000 yuan ter beschikking. Het gevolg is dat de voorbije 2 jaar 28 % minder industrieel afvalwater werd geloosd. De bewoners kunnen nu met een rustig gemoed terug kuieren langsheen de eetstalletjes aan de rivier die niet meer stinkt. De burger vindt de luchtkwaliteit dagelijks online op de website van de milieudienst en de waterkwaliteit maandelijks . Groen en sociaal, geen holle slagzin in Jinjiang.
Bron: Wang Wei (CRI)
