Hoewel dit jaar voor 18 gw nieuwe windenenergie zal geïnstalleerd worden in China, blijkt dat opnieuw 30 tot 40 % van de windmolens onbenut zal blijven bij gebrek aan aansluiting aan het net. Het aanleggen van de elektriciteitsleidingen duurt twee keer zo lang als de bouw van de windmolens. Minstens twee jaar zal de periode met flauwe winstmarges nog aanhouden.
Cijfers kunnen verraderlijk zijn, alleszins in het complexe China. Ogenschijnlijk zien ze er uitstekend uit: China werd vorig jaar de grootste producent van windenergie en dit jaar wordt een nieuwe capaciteit verwacht met 18 gigawatt. Dit zijn de cijfers van de Chinese Renewable Energy Industries Association, de Global Wind Energy Council en Greenpeace. Hun rapport stelt vast dat de 17 gw nieuwe capaciteit 43 % uitmaakt van het geheel wereldwijd. In totaal heeft China nu 62 gw aan windenergie, 26 % van ’s werelds totaal. Eind 2011 was echter maar 47 gw of 76 % van de totale capaciteit verbonden met het elektriciteitsnetwerk, weliswaar een verbetering vergeleken met de 69,9 % uit 2010. China’s planning voorziet dat tegen 2015 voor 100 gw windmolens met het net verbonden is en voor 200 gw tegen 2020.
De gehele keten in de sector is aan een pijnlijke rationalisatie toe na een periode van ordeloze uitbreiding. De pijn zal niet snel wegebben want de flessenhals in het verdeelnetwerk is zeer nauw. Voorzitter Xie Changjun van de groep China Longyuan Power Group’s zei vorige maand dat 7 tot 8 UHV-kabels die elektriciteit uit het noorden en westen naar het oosten en zuiden zullen brengen, gepland zijn. Het zal echter twee tot drie jaar zal duren vooraleer die zullen aangelegd zijn en functioneren. Naar verluidt duurt het bouwen van een windmolen een jaar, terwijl de aanleg van de kabels er naartoe twee jaar kan vergen. Door dit gebrek wordt momenteel 6,6 miljard yuan per jaar verloren. Azië’s grootste windenergieoperator Longyuan voelt dat de gebruiksgraad per eenheid op jaarbasis daalde met 6,3 %; Datang noteerde 17 % min en Huaneng daalde zelfs met 23 %. Longyuan brengt het er het best van af omdat zij de eerste waren met beter gelokaliseerde projecten in Mongolië. Longyuan maakte nog 3,6 % meer winst tijdens het eerste semester, Datang zag een winstval van 76 % en Huaneng Renewables marges doken met 63 %.
De providers gaan niet volledig vrijuit want zij speelden in op de vraag van de lokale autoriteiten die overal waar mogelijk windmolens aangelegd wilden zien, desnoods tot 49,5 megawatt, het maximum tot waar de lokale autoriteiten konden gaan zonder fiat van Peking. Een jaar geleden heeft de nationale autoriteit deze regeling helemaal afgeschaft in een poging om alles beter gepland te laten verlopen.
De groeipijnen in de sector zijn niet beperkt tot het opwekken van energie. Ook bij de fabricage van onderdelen en motoren is er een overproductie, vaak zelfs in low-end producten. De winsten van Sinovel Wind van Xinjiang Goldwinds stortten in met dalingen van respectievelijk 96 % en 83 % tijdens het eerste semester. Om uit de crisis te geraken vragen sommigen dat de overheid de providers verplicht meer elektriciteit uit hernieuwbare energie te betrekken, maar door het gebrek aan de nodige transmissielijnen lijkt dit wel de kar voor het paard spannen. Het is dus wachten tot de State Grid haar UHV-netwerk heeft uitgebouwd. De aanleg daarvan heeft met vertragingen te kampen door technische, economische maar ook politieke hindernissen.
Bron: SCMP
