De strafcampagne tegen prostitutie, gestart in de stad Dongguan, breidt zich uit over de rest van de provincie Guangdong. De actie zorgt voor een maatschappelijk debat.
Meer dan 18.000 clubs en bars in het welvarende zuidelijke Guangdong hebben al bezoek gekregen van de politie. Tweehonderd sauna’s en andere bedrijven zijn gesloten en 1.000 personen werden opgepakt. Op Weibo en andere sociale media is de actie een hot item. Er wordt kritiek geleverd op de TV-reporters die de gezichten van gearresteerde vrouwen niet onscherp had laten maken en die met hun programma’s de criminaliserende beeldvorming versterkten van prostituees. Op de forums doen de nodige sarcastische, kritische opmerkingen en grappen richting overheid de ronde. Censoren hebben een aantal posts van Weibo verwijderd. Sommigen vragen zich af of de organisatoren van prostitutie wel worden aangepakt en of de betrokken vrouwen niet uiteindelijk de grootste en enige slachtoffers zullen blijven. De twijfel bestaat ook of prostitutie in het China van vandaag wel kan worden uitgeroeid. Li Yinhe, een gereputeerde sociologe en seksuologe, die al enkele keren een voorstel heeft ingediend voor de erkenning van homohuwelijken, vergelijkt de campagne met een poging om een brand te blussen met een glas water. Wat er volgens Li, docente aan de Chinese Academy of Social Sciences (CASS), moet gebeuren is de verwijdering van de brandstof, de vraag naar betaalde seks. Wu Jiaxiang, een bekende kritische intellectueel, pleit voor legalisatie van prostitutie. Hij is niet de enige, in veel blogs lees je het argument dat de overheid veel belastinggeld zou kunnen innen en dat kwetsbare sekswerkers beter zouden beschermd zijn tegen seksueel overdraagbare aandoeningen en tegen geweld, als de prostitutie uit de illegaliteit werd gehaald. Andere academici, zoals Lyu Xinyu, docent aan de universiteit van Fudan, betwijfelen of dat de juiste weg is. Lyu vindt het goed dat zoveel Chinezen meevoelen met de vrouwen die nu worden gearresteerd, maar zegt dat een vrije seksuele moraal, waar hij voor is, niet hetzelfde is als een vrije seksuele markt, waarvan de prostituees altijd het slachtoffer blijven, volgens hem.
Maatschappij en ideeën in stroomversnelling
Sinds het uitroepen van de Volksrepubliek is prostitutie verboden. Sekswerkers moesten ander werk zoeken en kregen met dat doel bijstand en een opleiding. Het werd gezien als een van de grote voorbeelden van vrouwenbevrijding door het instellen van het socialisme. Waarschijnlijk is betaalde seks nooit helemaal verdwenen, maar het verschijnsel is in elk geval met volle kracht weer opgekomen sinds de ontwikkeling van de socialistische markteconomie. Bij de corruptie van ambtenaren en zakenlui speelt prostitutie onmiskenbaar een grote rol. De omvang ervan zou systematisch zijn gebagatelliseerd of weggemoffeld. Het soort strafcampagnes zoals nu in Guangdong is al vaker gevoerd, maar was zelden zo spectaculair. Waarnemers wijzen op de ironie van het feit dat Yuan Baocheng, de burgemeester van Dongguan nu een van de campagneteams tegen de sekshandel leidt. Yuan beweerde vorig jaar nog dat prostitutie, drugsgebruik en gokken in heel China voorkwamen en dat het in zijn stad niet erger was dan elders. Het debat voor of tegen legalisering van prostitutie en over aspecten van de seksuele moraal heeft door de acties in Guangdong een impuls gekregen. Tot voor enkele jaren zou dat debat niet zijn gevoerd of zou het zijn verzwegen. Li Yinhe stelde in 2005 nog dat er een stilzwijgende seksuele revolutie gaande is in China. Haar onderzoek en standpunten hebben samen met de context van een veranderende samenleving het geluid van het maatschappelijk debat hierover aangezet. Hoewel bepaalde vormen van kritiek ook rond dit onderwerp blijkbaar nog niet worden getolereerd.
Bronnen: Xinhua, SCMP, Financial Times