De migranten profiteren van het tekort aan werkkrachten. Het is courante praktijk na dit Chinees nieuwjaar dat werkgevers om hun boer-migranten te houden hen van 10 tot 20 % opslag geven.
“Migranten zijn veel kieskeuriger dan voordien”, aldus textielpatroon He Suwei uit Hangzhou “Zij spreken niet enkel meer over geld, maar over het werkmilieu, vakantie en extra-legale voordelen” Hij heeft een onderneming van 100 werknemers en wil 10 nieuwe werkkrachten in dienst nemen. Omdat andere ondernemingen ook aanwerven, kan hij moeilijk anders dan ook de lonen verhogen wil hij zijn volk houden, want anders is het gevolg verlate leveringen dus ontevreden klanten. Bijgevolg geeft He Suwei zijn arbeiders 150 yuan extra in maart zodat hun salaris 2000 yuan/maand bereikt, 40 % meer dan voor de crisis. Hij verleent ook maaltijdtoelagen en gratis logies. Patroon Cao Yakun uit de wijk gaf ook zijn minder ervaren arbeiders opslag van 750 tot 960 yuan. Bij hem keerden 10 % van zijn geschoolde arbeiders niet terug na nieuwjaar. In de “Quanyi Shoe Machinery” uit Lishui nabij Foshan keerde maar 70 % terug en moesten productielijnen worden stopgezet.
De beide patroons staan niet alleen. Volgens een peiling bij meer dan 300 ondernemingen blijkt dat 90 % de lonen verhoogde, 75% de criteria voor nieuwelingen verlaagde en 27 % de vorming verbeterde. In de provincie Zhejiang waren er na het Chinees nieuwjaar 400.000 jobopeningen, 19 % meer dan het jaar voordien, maar het aantal jobzoekers bedroeg maar 106.000 een val met 30 %. Op een jobbeurs te Zhanjiang verleden week werden van de 30.000 aangeboden jobs, er maar 10.000 ingevuld. De stad Dongguan heeft 200.000 werkaanbiedingen en de provincie Guangdong 900.000. Er zijn zelfs opdieners te kort in de diensten. In januari schoot de export met één derde de hoogte in vergeleken met het jaar voordien. Volgens vice-goeverneur Xiao Zhiheng zijn vele boeren uit Oost- en West-Guangdong na nieuwjaar in hun streek van oorsprong gebleven waar Guangdong volgens een plan uit 2008 heel wat ondernemingen heeft naar verhuisd. Eind vorige maand waren nog maar de helft van de drie miljoen migranten naar hun werk terug gekeerd en uit een steekproef bleek dat 30 % van hen niet konden garanderen dat ze terug zouden keren. Gezien het stimuleringsprogramma van de regering investeringswerken voorziet in het binnenland is het ook normaal dat de migranten liever in hun streek blijven dan in de Parelrivierdelta. Ook de training die migranten gegeven werd, heeft hen ten dele in hun streek van oorsprong gehouden. De zogeheten niet op te drogen Chinese arbeidsreserve wordt dus alsmaar minder evident en dit zal nog minder het geval zijn met de veroudering van de bevolking. Als de ondernemingen in de Parelrivierdelta de geschoolde migranten willen houden, zullen de lokale overheden de migranten moeten beter integreren met huisvesting, onderwijs en sociale zekerheid. Technologisch upgraden kan niet zonder sociaal integreren.
Zie ook: CCTV over jobtekort in Guangdong; migranten zoeken werk in thuisprovincie