De ambassadeurs van 37 staten hebben gezamenlijk een brief naar de Verenigde Naties gestuurd. In hun verklaring verdedigen ze het beleid van China in Xinjiang. Het Chinese beleid in Xinjiang was eerder bij de VN aangevallen in een brief van 22 westerse landen, plus Japan.
Dirk Nimmegeers schrijft hierover een OPINIESTUK.
Derde Wereld vs Westen
De 37 zijn allemaal derdewereldlanden, sommige met een bevolking waarvan de meerderheid uit moslims bestaat. ‘Wij loven de bijzondere prestaties van China op het vlak van de mensenrechten. Daarbij houdt men zich aan de opvatting dat bij de ontwikkeling van een land de bevolking centraal moet staan. Door middel van zijn ontwikkeling beschermt China de mensenrechten en laat ze die rechten vooruitgaan’. Zo luidt een belangrijke passage uit de brief van de 37. Het document werd bezorgd aan de Raad voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties en aan de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten.
Vier continenten
Ondertekenaars waren de ambassadeurs van Aziatische landen zoals Pakistan, Saudi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten, Qatar, Tadzjikistan, de Filippijnen, Myanmar, Noord-Korea, Syrië, Oman, Koeweit, Bahrein, enz. Afrikaanse landen die de steunbetuiging ondertekenden waren onder andere Algerije, Egypte, Nigeria, Angola, Zimbabwe, Togo. Latijns-Amerika werd vertegenwoordigd door Cuba en Venezuela. Europa door Wit-Rusland. Rusland, nog een ondertekenaar, behoort zowel tot Europa als tot Azië.
Propagandastrijd
De hierboven genoemde reeks is onvolledig. De Chinese media noemen bepaalde landen. De westerse media richten de schijnwerper op andere. De beide lijsten overlappen elkaar gedeeltelijk. Bekende westerse media vestigen de aandacht op die staten onder de ondertekenaars die van het Westen regelmatig ‘een onvoldoende krijgen’ voor hun mensenrechtenbeleid. Dit is, naast de twee brieven met tegengestelde boodschappen aan de VN zelf, nog een voorbeeld van de propagandastrijd die door het Westen wordt gevoerd over de Autonome Oeigoerenregio van China, en van de antwoorden die China en zijn vrienden daarop geven.
Tegen naming and shaming
Verder spraken de 37 ambassadeurs zich uit tegen het naming and shaming, publiekelijk te schande maken van andere landen. Andere landen beoordelen en veroordelen is de bekende praktijk van het Westen om staten en regeringen onder druk te zetten. Ook waarnemers in China bekritiseren de westerse landen omdat zij het thema van de mensenrechten misbruiken voor politieke doeleinden en om tweedracht te zaaien tussen de landen in de wereld. Volgens China zijn de 37 landen met hun verklaring aan de VN een ‘derde partij’, onafhankelijk zowel tegenover het Westen als tegenover China.
Een westerse visie
Zoals bekend voeren Human Rights Watch en een fiks aantal westerse journalisten een langdurige campagne rond Xinjiang. Die is gebaseerd op uiterst mager en eenzijdig bewijsmateriaal: één bron die conclusies trekt uit facturen van openbare aanbestedingen en zorgvuldig geselecteerde partijdige getuigenverklaringen. De brief van 18 Europese landen plus Canada, Australië, Nieuw- Zeeland en Japan, meestal militaire bondgenoten van de VS, was een stap in dat propaganda-offensief. Om twee redenen getuigt de hetze rond Xinjiang trouwens van een grote brutaliteit. Met militaire en andere interventies hebben de Verenigde Staten en hun bondgenoten het ‘Midden-Oosten’ (West-Azië) in een puinhoop herschapen en tienduizenden dodelijke slachtoffers gemaakt. Zij hebben zelf de basis gelegd voor burgeroorlogen, terreur en extremisme. Ten tweede hebben ze zelf nog geen antwoord kunnen vinden om in hun eigen landen het moorddadige radicalisme aan te pakken dat ze mede hebben veroorzaakt. Denk bijvoorbeeld aan de uitzichtloze debatten over de kinderen van de ‘IS-strijders’.
Met eigen ogen
Chinese media wijzen erop dat de 37 landen die het voor China opnemen een talrijkere bevolking en een groter grondgebied vertegenwoordigen. Ook maken ze deel uit van de culturen van de islam, het boeddhisme en het christendom. Veel van de diplomaten ervan hebben Xinjiang tenminste daadwerkelijk bezocht. Na hun bezoek vertelden ze dat ze waren gerustgesteld door wat ze hadden waargenomen.
Positieve ervaringen
Een andere reden waarom China op de steun van derdewereldlanden kan rekenen is wat ze van het land ervaren. In veel derdewereldlanden ondervinden regeringen en gewone burgers dat de Chinese overheid en veel Chinese bedrijven eerlijk zijn en op wederzijds voordeel gericht. Ondanks de kinderziekten van het Belt & Road Initiative zijn de meeste projecten een groot succes. Ze leveren een belangrijke bijdrage aan de economische en infrastructurele ontwikkeling van landen langs de nieuwe Zijderoutes over land en over zee. Pakistan is daarvan een goed voorbeeld, met de China Pakistan Economic Corridor. Het land (een ‘echt moslimland’) heeft de positieve brief van de 37 over het beleid in Xinjiang mede ondertekend.
Uitnodiging
Velen onder hen hebben in eigen land ervaring met terrorisme en extremisme en werden ervan overtuigd dat China een methode heeft ontwikkeld om een deradicalisering op gang te brengen. In hun brief beklemtoonden ze dat de veiligheid is teruggekeerd in Xinjiang en dat alle bevolkingsgroepen genieten van fundamentele mensenrechten. De nationale en regionale overheid nodigt vertegenwoordigers en journalisten van alle landen uit om zich in Xinjiang zelf te komen vergewissen van de waarheid, met een open geest en een hang naar objectiviteit. Ze kunnen dan zelf zien dat de lokale bevolking de genomen maatregelen ondersteunt, aldus Li Song, de Zaakgelastigde voor China bij de VN in Genève.
Bronnen: Xinhua, Reuters, The Independent, Global Times,
Video (Youtube) over China Pakistan Economic Corridor
Ze proberen op meer manieren China te boycotten door bedrijven zoals Volkswagen en Nike aan de schandpaal te zetten voor het gebruik maken van “slaven”arbeid. Weer om de Xinjiang economie te saboteren.
Een paar maanden geleden waren een paar moslims ngo’s en organisaties met een imam er ook uitgenodigd. Ze spreken dezelfde waarheid als nu. Ja een paar moslimlanden hebben wat economische betrekkingen met China, maar Qatar en Saudi-Arabië met hun grote olie voorraad hebben China niet echt nodig. Dat westerse leiders en media hier niet aan mee willen doen is erg gevaarlijk. Na talloze nep nieuwsberichten hierover geloven sommige westerlingen het echt. En sommige extreem rechtse groepen willen het “Chinese voorbeeld nemen”. Een erg gevaarlijk spel dat de westerse leiders spelen waarvan hun eigen moslimpopulatie de dupe kan worden in een niet-moslimdemocratie.
Ik moet wel zeggen dat ik blij ben dat Nederland en Belgie niet niet in het pro-China lijstje staan. Ik zou niet willen thuishoren tussen dictators en autoritaire regimes.
Om deze landen “ontwikkelingslanden” te noemen is een misleidende, vergoelijkende benaming voor landen die mensenrechten niet zo nauw nemen en afhankelijk zijn van Chinese geldstromen.
@Huub
Kun je eens meer uitleg geven over de volgende punten:
1 definitie van dictator
2 definitie van autoritair regime
3 lijst van de 37 landen
4 de afhankelijkheid van de 37 landen qua geldstromen en het Chinese aandeel hierin
Voordat de antwoorden er zijn, moeten we zijn reactie in zijn context plaatsen.
ad 1. Zie van Dale
ad 2. Zie van Dale
ad 3. deze lijst kun je vinden op Baidu en Google, de lijst van landen die het Chinese beleid in Xinjiang afkeuren kun je vinden op Google
ad 4. Hier ga ik nog eens goed naar kijken.
FYI lees ook http://www.globaltimes.cn/content/1158473.shtml
Beste Jan, neem je dit artikel echt serieus????
Naast de definitie van van Dale, bestaan er minstens 37 andere definities. De scheidslijn tussen dictator en niet-dictator is niet te trekken. Idem voor autoritair regime. De termen dictatuur en autoritarisme zijn nietszeggend. Wat van belang is goed of slecht bestuur voor het Volk.
Het grootste gevaar voor democratie is populisme (en niet de zogenaamde dictatuur). Het Westen moet eens goed in de spiegel kijken hoe het gesteld is met het populisme op eigen bodem. China bijv. heeft het beter onder controle.
Normaal komt de conclusie na de analyse. Maar we zijn niet zo streng… en wachten deze keer op de analyse van Huub i.v.m. de afhankelijkheid van de 37 landen qua geldstromen.
Ondertussen neem ik een voorschot op de pint bij deze discussie nummer 101 😉
De antiterreur-actie is om Oeigoeren te beschermen, niet de Han meerderheid. Als ze de Han wil beschermen dan hadden ze het Zuid Afrika model genomen. Daar had de zwarte bevolking een ID nodig om buiten hun woonwijk te werken. Zuid Xinjiang is een ghetto met veel Oeigoeren. En de meeste terreurslachtoffers waren Oeigoeren. Dus dit is een manier om Oeigoeren te beschermen. Het is een voorbeeld van hoe slecht de meerderheid in China behandeld wordt door hun eigen regering.
Juist Nederland en België zal achter pro-China lijstje moeten staan. Het beleid momenteel is gewoon goed en uitmuntend hoe de regering de problemen in Xinjiang weet aan te pakken.
Het is erg ingewikkeld om te weten wat er werkelijk gebeurt. Een paar dagen geleden ontmoette ik een Oeigoer in Berlijn. Hij voert (nu nog in z’n eentje) actie tegen vervolging in Xinjiang. De 6m2 vóór hem lag vol met foto’s van vermiste en gevangen genomen familieleden en vooraanstaande burgers. Hij claimt dat er 300.000 Oeigoeren én 500.000 van hun kinderen in heropvoedingskampen zitten. Hij heeft nu politiek asiel in Duitsland. Wat moet ik nou met zo’n persoonlijk verhaal?
Kinderen van Duitse staatsburgers die naar Syrië zijn gegaan, willen erg graag terug naar Duitse heropvoedingskampen. Meestal zijn ze 2 of 4 jaar oud. Een Syriëganger zei : ik vindt het niet erg om in NL vervolgd te worden voor oorlogsmisdaden als mijn kinderen veilig terug kunnen naar NL. Nu kunnen alleen weeskinderen terug gestuurd worden naar NL en vervolgens onder adoptie gezet. Dus geen opa en oma voor die kinderen. Over kinderroof en culturele genocide gesproken.
Advies aan Arend: niet naïef reageren.
1 Heeft de bron (of de persoon/organisatie die hem de informatie heeft bezorgd) een persoonlijk voordeel in de bewering? Als je dit niet kunt nagaan, je voorbehoud behouden totdat de bewering bewezen is.
2 Zolang de bewering niet voldoende is bewezen, gebruik het gezond verstand. Elke bewering moet beantwoorden aan de praktijk. Als de realiteit de bewering tegenspreekt, is het waarschijnlijk vals.
3 Niemand beschikt over alle informatie en elk standpunt is relatief. Als de bewering waarschijnlijk vals is, kan de betrokken persoon dit resoluut voor waarheid aannemen. Beide standpunten spreken elkaar niet tegen.
Advies aan de ‘Oeigoer’: low-profile houden en afwachten.
Als hij geluk heeft, kan hij later terugkeren naar zijn familie. Als hij in Duitsland blijft, zal hij een tweede- of derderangsburger worden. Dit geldt ook voor zijn kinderen en kleinkinderen.