Van 2016 tot 2020 wil de Autonome Tibetaanse Regio bijna 20 miljard yuan besteden om een kwart miljoen Tibetanen uit de armoede te halen door hen te verhuizen naar nieuwe nederzettingen. Eind augustus waren 93 % van 56.000 geplande huizen afgewerkt. We bekijken drie voorbeelden.
Vorig jaar investeerde Tibet 14 miljard yuan in het verhuizen van de arme bewoners. In het kanton Shuanghu zit 21% van de bevolking onder de armoedegrens. Het verhuizen is bijzonder moeilijk wegens de ligging op 5000 meter hoogte. Shuanghu bevindt zich in het Changtan natuurgebied, de bevolking is er schaars, de lucht ijl en de moderne infrastructuur als elektriciteit, water en transport ontbreekt. De dichtstbijzijnde school voor de zoon van schaapherder Dorjee bevindt zich op 22 km. Hij behoorde tot een van de arme bewoners voor wie het bestuur 315 nieuwe huizen bouwde die hen gratis werden verstrekt.
Nu kan de zoon waarvan de school zich op 1 km bevindt er te voet naar toe. Acht jaar geleden verdiende Dorjee als schaapherder 1000 yuan jaarlijks, ver onder de armoedegrens van 2300 yuan. Sinds 2011 krijgt elk lid van Dorjee’s familie een jaarlijkse schadeloosstelling ter bescherming van de weiden omdat ze hun kudde er niet meer laten grazen. In 2016 bedroeg die subsidie 5500 yuan. Hij en zijn vrouw krijgen bovendien een jaarsalaris van 7000 yuan om te werken als weidebewakers. Daarenboven traden ze toe tot de lokale coöperatie van veehouderij zodat ze per hoofd meer dan 12,900 yuan verdienen. Daarbij werkt hij nog als kruidenier en dorpsreiniger. Het kanton zond wethouder Liang Nanyu uit met de opdracht 13 miljoen te investeren in de verwerking van garnaleneieren uit het Kyêbxang-meer tot visvoer. Daarnaast komt er een fabriek voor pekelharingproducten die rijk is aan een vetzuur dat het risico op hartziekte verlaagt. 60 % van de opbrengst gaat naar de vissers. Liang vindt het een duurzame weg uit de armoede.
Voormalige nomade Yanglo spendeerde zijn jeugd met het hoeden van yaks en schapen in de hoge plateaus van Qinghai. Hij was een van de duizenden Tibetaanse nomaden die na 2000 verhuisden met een schadeloosstelling om de regio te behoeden van een milieuramp. De oorsprong van de Gele rivier werd met uitdroging bedreigd. Nu is hij in zijn bescheiden huis op 150 km afstand vaak te vinden aan zijn naaimachine waarmee hij schapenvacht jassen maakt. Zijn bijkomende baan is parkwachter. De regering is van plan om 1323.100 km² (zo groot als Engeland) tot een nationaal park te maken. Ze heeft sinds 2005 al 18 miljard yuan geïnvesteerd in het behoud van Sanjiangyuan/Driestromenland en besteedt er dit jaar opnieuw 900 miljoen aan. De gezinnen die willen verhuizen, krijgen een eenmalige schadeloosstelling van tienduizenden yuan naast het structureel ontvangen van subsidies voor graan en brandstof. Naar verluidt zouden sinds 2005 100.000 Tibetanen verhuist zijn naar (kleine) steden. Yanglo kreeg een stenen huis in een dorp met 1000 woningen. Hoewel het bestuur van het Sanjiangyuan National Park zegt dat de verhuizing louter vrijwillig is, merkt Reuters toch op dat met de definitieve erkenning als natuurgebied op 75% er van, menselijke activiteiten beperkt zullen worden en vee hoeden verboden.
De 45-jarige Losang Nyandrak die in het nieuwe dorp Sijijixiang woont nabij Lhasa is er trots op dat zijn gezin niet meer geregistreerd staat als arm. Eind 2016 werden 1310 bewoners van 285 families overgeplaatst naar het nieuw dorp. De projecten hadden twee jaar geduurd en de kosten bedroegen 143 miljoen. In het dorp kwamen voorzieninge als elektriciteit, supermarkten en ziekenhuizen. De dorpelingen kunnen kiezen op hun oorspronkelijke grond te blijven werken of die te verpachten aan landbouwbedrijven. Het inkomen van Losang Nyandrak bedroeg in 2015 voor zijn gezin met 4 personen 8000 yuan, dus onder de armoedegrens. Nu werd hij aannemer voor projecten buiten het dorp, wierf 80 mededorpelingen aan en verdient 57.000 yuan. Hij is van plan een dorp coöperatief te stichten wat een investering vergt van 500.000 yuan. Een eigen coöperatief zal zorgen voor duurzame banen voor de dorpelingen, redeneert hij.
Regio totaal
Vorig jaar werden 2100 dorpen en 25 kantons verwijderd van de armoede lijst. De arme bevolking verminderde met 180.000 personen. In totaal besteedt Tibet van 2016 tot 2020 19 miljard yuan om 910 nieuwe nederzettingen te bouwen in het kader van de strijd tegen de armoede. Dit komt neer op 50.931 huizen in 970 nederzettingen voor 266.000 arme bewoners. 3359 personen van 939 gezinnen leefden boven 4800 meter.
Neem de minst bewoonbare prefectuur Ngari. Op drie jaar tijd heeft de prefectuur 16.212 personen uit de armoede gehaald zodat het aantal daalde van 22.948 tot 6.736 of van 28.3% tot 8.3%. Dit vereiste een investering van anderhalf miljard yuan waarvan 970 miljoen ging naar de bouw van 30 gebieden waar ze zich huisvesten. Hoewel het landelijk doel is om de armoede tegen 2020 uit te roeien, wil Tibet de doelstelling al dit jaar bereiken.
Bronnen: SCIO China.org Beijing Review Reuters
