Narendra Modi heeft Xi Jinping uitgenodigd voor een tweedaags bezoek dat afgelopen weekend plaatsvond. Hoe moeten we de uitkomst van deze recentste China-India dialoog beoordelen?
In de Indiase stad Chennai hadden de twee heren vriendschappelijke gesprekken die uiteraard vooral gingen over de betrekkingen tussen hun beide landen en verder over regionale en mondiale politiek. Daar werd vrij kort verslag van gedaan. Het is de tweede keer dat de voornaamste leiders van China en India elkaar ontmoeten in een andere situatie dan die van een officieel staatsbezoek. De vorige keer gebeurde dat in Wuhan in China. Dit soort contacten is voor beide partijen blijkbaar belangrijk en noodzakelijk. Er komen wat directe concrete resultaten uit voort. De mogelijke winst is echter vooral symbolisch en gericht op de lange termijn.
Economie en handel
Xi en Modi spraken af om hun diplomaten en politici een regelmatige dialoog op hoog niveau te laten organiseren over economie en handel. De Chinese Vicepremier Hu Chunhua en de Indiase minister van Financiën Nirmala Sitharaman krijgen hierbij de hoofdrol. Een van de punten op hun agenda: het handelstekort van India ten opzichte van China (53 miljard dollar) wegwerken. China en India zullen hun ontwikkelingsbeleid op elkaar afstemmen en hun onderlinge relaties in handel en industrie uitbreiden en verstevigen. In de media van de twee landen noemt men dit ‘China-India Plus’ en dit verwijst naar een samenwerking die zich ook uitstrekt tot andere delen van Azië en tot Afrika.
Multilateraal
De Chinese president en de Indiase premier herhaalden dat ze van harte hun medewerking blijven verlenen aan multilaterale structuren zoals de G20, de BRICS, de Shanghai Cooperation Organization, en de China-Russia-India cooperation. Ze willen de VN blijven steunen, de internationale rechtsorde. Met Modi en Xi aan het hoofd zijn India en China voor een veelzijdig handelssysteem en voor een gezamenlijke aanpak van grote mondiale uitdagingen zoals de klimaatswijziging of de strijd tegen het terrorisme.
Heikel
In officiële verklaringen van de beide staten is de herhaalde belofte opgenomen om ‘onze meningsverschillen niet te laten ontaarden in conflicten’. Verschillen van mening en van inzicht hebben ze inderdaad genoeg. Over het Belt & Road Initiative, over het Regional Comprehensive Economic Partnership (RCEP), over hun banden met Nepal en met Pakistan, over Kashmir en Tibet. In de kwestie Huawei krijgt India tegengestelde adviezen en waarschuwingen zowel van de VS als van China. Er zijn ook de bekende al jaren durende problemen met enkele grensgebieden, maar ook hieromtrent is er blijkbaar nog steeds een modus vivendi. De officiële verklaringen van de twee kanten verwijzen naar een akkoord van 2005, waarbij ze beloven ‘met elkaars strategische en redelijke belangen rekening te zullen houden’.
Geopolitiek
Het is bekend dat machtige Amerikaanse politici India tegen China willen uitspelen. In hoofdstuk 13 van haar boek Amerika tegen China legt Jude Woodward dat uit en plaatst ze het in een historische context. Woodwards besluit is echter: ‘De Verenigde Staten kunnen weinig aanbieden om Modi te helpen bij zijn handels- en investeringsplannen, en Modi is niet bereid om als tweede viool te dienen in een Amerikaanse strategie die berust op de betrekkingen met China’.
Voorzichtig en volhoudend
De vraagstukken die een rol spelen in de relatie China-India gaan al lange tijd mee en worden gecompliceerd door de verschuivende machtsverhoudingen in de wereld. Het moet ons niet verwonderen dat er geen snelle doorbraken komen en dat Xi en Modi kiezen voor een persoonlijke voorzichtige aanpak op de lange termijn. Beijing doet daarbij zijn best om New Delhi tegemoet te komen, maar zal dat zeker niet ten koste laten gaan van de uitstekende samenwerking met Pakistan en Nepal.
Bronnen: Xinhua, Min. BuZa China, SCMP
