Naar een “harmonieus” microbloggen?

Microblogging (communiceren via programma’s als Twitter) wordt ook in China steeds populairder.
Chinezen zenden tweets om af te spreken voor de film, te roddelen, te klagen, restauranttips of boodschappenlijstjes door te geven en voor nog vele andere onderwerpen waarover ze snelle en korte boodschappen willen uitwisselen. Ook de Chinese microblogsites geven gebruikers de mogelijkheid om in maximaal 140 tekens aan te geven wat ze op een bepaald moment aan het doen zijn.
De Jiao Tong Universiteit in Shanghai (bekend om de vele buitenlandse studenten en contacten met universiteiten wereldwijd) heeft een Nationaal Rapport over Microblogs in 2010 uitgebracht. Er zijn al meer dan 65 miljoen actieve gebruikers en meer dan 50 operatoren. Tweets verdringen ook in China sms’jes.
De overheid heeft zijn eigen microblogs gecreëerd en dat is alweer een manier om de afstand tussen ambtenaren, politici en burgers wat kleiner te maken. De meeste microblogs van de overheid, meer dan 70 %, zijn die van instanties voor openbare veiligheid (leger, politie, hulpverleners, brandweer enz.).
Ook bekende Chinezen (sterren, topsporters, professoren, ondernemers) zorgen voor contact met hun fans via tweets.
Af en toe worden er kritieken op kaderleden e.d. rondgetweet.
Er is een vreemd virtueel handeltje ontstaan. Van zodra een microblog 10.000 volgers of ‘fans’ – de in China gebruikelijke term – heeft, is het zinvol er advertenties op te plaatsen. Bedrijven gebruiken hun microblog om reclame te maken en verkopen ook nepvolgers.
Voor 1 yuan kun je op het internet (op Taobao bijvoorbeeld) een volger kopen met registratie, foto en commentaren die zelfs regelmatig worden bijgewerkt, verzonnen dus.
In het verlengde daarvan ligt een andere, minder onschuldige, vorm van misbruik: het verspreiden van valse geruchten of onjuiste nieuwsberichten.
Dat is al gebeurd uit sensatiezucht of winstbejag.
De Chinese leiders zijn bevreesd voor onruststokers, voor hun echte fundamentele tegenstanders en soms zelfs voor figuren die alleen maar lastige critici zijn. Deze groepen zullen zich uiteraard ook van microblogs bedienen.
Daarom wordt er gezocht naar een regeling voor dit modieuze communicatiemiddel: om de positieve aspecten te behouden en om datgene te verhinderen wat de overheid als maatschappelijk  schadelijk beschouwt.
Net zoals op de andere terreinen van censuur zullen er allicht soms terechte ingrepen gebeuren, maar ook fouten en overdrijvingen worden begaan.
Bron: China Daily

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *