Vrij onverwacht is An Tengrootenhuysen overleden na een spoedopname in het ziekenhuis. An heeft zich samen met haar zuster Lin gedurende 40 jaar belangeloos ingezet voor de Vereniging België China. Zij waren gedurende 40 jaar de motor die ons ledenblad ‘China Vandaag’ samenstelden en verspreidden.
An was van beroep, net zoals haar zuster, kleuteronderwijzeres. Ze kwamen in 1980 bij de Vereniging België China (VBC) waar ze begonnen met een Nederlands periodiekje dat toen gestencild werd. De VBC was toen nog sterk Franstalig. In 1982 werd gestart met de uitgave van China Vandaag. Het werd op de zolder van de VBC-toen nog in de Middaglijnstraat- ineengepuzzeld. Foto’s werden geknipt, verkleind of vergroot met een potlood, een gom en papier. Van in het begin verzorgden An en Lin de gehele lay-out en het zoeken van foto’s, overigens samen met Jean Pol De Simpelaere.
Om de stijgende kosten te dekken liepen An, Lin en Lucienne Verbruggen beurzen en kermissen af met Chinaproducten. Daar werd het tijdschrift verkocht en werden ook abonnementen gemaakt. De standgelden betaalden ze uit eigen portemonnee. Tot in 2001 hebben Lin en An zelf de uitgave van het blad bekostigd. De zusters organiseerden voor de lezers ook naar aanleiding van het twintig- en het dertigjarig bestaan van het blad een etentje in een Chinees restaurant.
Een tijd verzorgden ze ook de organisatie van het VBC ledenbestand. De erkenning door China volgde in 2007 toen we een trip van één week mochten maken door Beijing, Shanghai en Chongqing. Lin en An kregen in 2014 uit de hand van staatsraad Liu Yandong de ‘Cultural Exchange Contribution‘ -prijs voor hun werk ter bevordering van de vriendschapsbanden tussen België en China. Ook van de ambassade in België kregen de zusters een symbolische huldiging en aandenken.
Dit jaar ging het veertig jarig bestaan van China Vandaag gevierd worden en ambassadeur Cao Zhongming schreef een artikel voor het eerste nummer. Helaas werd An plots onwel, naar het ziekenhuis gevoerd en overleed ze schielijk. We zijn diep bedroefd dat An zo onverwacht verdween. Na de decennialange samenwerking bieden we Lin en haar familie onze oprechte gevoelens van medeleven aan. Hoewel het voor ’China Vandaag’ moeilijk wordt deze klap te boven te komen, past momenteel toch vooral een woord van dank voor deze vrijwillige en belangeloze inzet in een periode waar winst vaak samen gaat met erkenning en bekendheid.
Eventually we are all ashes of time, but the great spirit and outstanding contribution of An Tengrootenhuysen makes her the brightest light in the darkness in pursuit for love and friendship
An hielp een brug te slaan met een land dat in één generatie van de middeleeuwen uitgroeide tot een toonaangevend voorbeeld.
Aan Lin.
Mijn deelneming bij het overlijden van An. Jullie sterke verbond werd brutaal verbroken.
Ik heb uitstekende herinneringen aan onze samenwerking, lang geleden.
Veel sterkte.
Johan Pieters.
An je blijft een voorbeeld voor inzet!
Persoonlijk kende ik An Tengrootenhuysen zeer goed.
Lina & An Tengrootenhuysen hebben mij goed opgevangen tijdens mijn verblijf in een weeshuis.
Eigenlijk waren ze allebei pleegouders die mij met liefde en genegenheid hebben omringd.
Zoiets zal ik altijd blijven koesteren.
Mijn respect voor hen resulteerde dat we jaren lang contact zijn blijven houden.
Persoonlijk heb ik ook mijn dankbaarheid en respect getoond aan de familie Tengrootenhuysen.
Met hun moeder Moeke had ik ook een speciale hechte band opgebouwd.
Het is een zware klap om An Tengrootenhuysen zo plots te verliezen.
Want ik heb geen afscheid kunnen nemen van haar…
Voor haar oudere zus Lina is het verlies van haar jongere zus An zeer pijnlijk.
Uit respect voor Lina gaan we haar geregeld bezoeken in het rusthuis om haar een hart onder de riem te steken.
Langzamerhand probeer ik Lina morele ondersteuning te bieden voor alle kostbare herinneringen die we samen gedeeld hebben.
Lina fleurt dan terug op dat ik haar innig knuffel.
Moeke en An zullen fier zijn dat ik er voor Lina ben om haar op te vangen.
Mei Fang.