Auteur: Frank Willems

RMB mondiaal?

Vorige week vond in Brussel op initiatief van verschillende denktanks (EIAS, Egmont, BACES) een seminarie plaats over de internationalisering van de renminbi (RMB), de Chinese munt. Namens EIAS gaf China-expert professor Plasschaert een aantal bedenkingen waaruit bleek dat de internationalisering een proces van lange adem is en de huidige internationale context niet echt gunstig is om dat te versnellen. Een vertegenwoordiger van Egmont illustreerde de huidige actieve internationale rol van China op financieel gebied met onder meer de AIIB (leningen in dollars uit de grote Chinese deviezenreserve) en de BRICS ontwikkelingsbank (met leningen in de BRICS-munten, dus vooral in RMB), en de toenemende rol in IMF en Wereldbank. De hoofdmoot van het seminarie kwam echter van professor Zhen Feng van de Renmin Universiteit die via BACES uitgenodigd was.

De Culturele Revolutie begon 50 jaar geleden

50 jaar geleden begon de Grote Proletarische Culturele Revolutie. De invloed ervan op Chinakan niet overschat worden. Maar er zijn in China geen officiële herdenkingen en de media besteden nauwelijks aandacht aan de verjaardag. Men verkiest er te zwijgen over gebeurtenissen die vandaag nog de geesten verdelen.

China: Staal en markteconomie

Voordelige samenwerking of vernietigende confrontatie?
Gisteren vond in Brussel een betoging plaats om de bescherming van arbeidsplaatsen in de Europese staalnijverheid te eisen. Daarbij werd aan de Europese Commissie gevraagd dit jaar China niet het statuut van markteconomie toe te kennen. Wat is de achtergrond en wat zijn de mogelijke strategieën?

De Standaard: Beter confrontatie dan samenwerking met China

“Een rode loper voor censuur”: onder die titel besteedt het toonaangevend Vlaams dagblad De Standaard op zaterdag 6 februari maar liefst een halve voorpagina en drie volledige binnenbladzijden aan een artikel tegen academische samenwerking met China. Een dergelijke royale behandeling is normaal alleen voor wereldschokkende gebeurtenissen voorbehouden. Enkele bedenkingen bij dit artikel.

Berichtgeving over aanslagen in Parijs en Xinjiang: Twee maten en twee gewichten

Vorig weekend betuigde de Chinese president Xi Jinping op de G20 zijn solidariteit met het door aanslagen getroffen Parijs. Ook in China zelf waren talrijke solidariteitsbetuigingen. Tegelijk vroeg Xi Jinping begrip voor China’s eigen strijd tegen terrorisme in Xinjiang. Terrorisme mag door het Westen niet langer met twee maten en twee gewichten bekeken worden. De verslaggeving in Westerse media toont dat er nog werk aan de winkel is.

Chinese uitstoot van koolstof niet hoger maar lager dan gemeld

In de aanloop van de klimaatconferentie van Parijs heeft de New York Times ontdekt dat de Chinese koolstofuitstoot hoger zou liggen dan vroeger gemeld. Het blad baseert zich daarvoor op de nieuwste Chinese statistieken van steenkoolverbruik, die retroactief naar boven aangepast zijn. Andere respectabele bladen zoals The Guardian hebben dit overgenomen en er de nodige commentaren bijgevoegd over die notoir onbetrouwbare Chiense statistieken, waardoor de Chinese beloften voor Parijs waardeloos zijn. Bij ons heeft onder meer Knack de beweringen van de New York Times overgenomen. Het blijkt een ernstig geval van journalistieke onzorgvuldigheid. De gegevens over het hogere steenkoolverbuik waren immers al in augustus in Nature verschenen, samen met een herziening van de uitstoot per ton Chinese steenkool: die steenkool bevat veel steengruis dat niet opbrandt zodat een ton Chinese steenkool veel minder uitstoot dan een ton Amerikaanse. Per saldo is de totale uitstoot van China lager dan vroeger gedacht, niet hoger. We hernemen hier het artikel dat in augustus op deze website

UNCLOS verdict wakkert spanning in Zuid-Chinese Zee aan

Vorige week heeft het Arbitragehof van UNCLOS (United Nations Convention on the Law of the Seas) in Den Haag besloten dat het bevoegd is om 7 van de 15 klachten van de Filippijnen tegen China betreffende de Zuid-Chinese zee te onderzoeken. Dat is een diplomatieke nederlaag voor Beijing, ook al is er nog niets ten gronde beslist.

Zal Afrika China voeden?

Boekbespreking: Will Africa feed China ? van Deborah Brautigam
De Chinezen hebben grote stukken land in Afrika verworven. Daar steekt een plan van de overheid achter, en het wordt gesteund door Chinese staatsbanken en ontwikkelingsfondsen. De belangrijkste bedoeling is voedsel te produceren voor China, zelfs ten koste van de Afrikaanse bevolking die hongert. Bovendien wil China grote aantallen overtollige boeren naar Afrika laten migreren.
Hoe waar of onwaar zijn deze veel gehoorde beweringen? Voor de eerste maal is dat te velde onderzocht. De Amerikaanse professor Brautigam en haar team doorkruisten enkele jaren Afrika en China op zoek naar de Chinese landbouwprojecten in Afrika. Ze deed haar onderzoek in het kader van het IFPRI (International Food Policy Research Institute) . Het boek is een must voor iedereen die zich interesseert aan de landroof in Afrika.

Xi Jinping in VS en VN : doorbraak als wereldleider?

Xi Jinping bracht een officieel bezoek aan de VS en de VN. Hoewel het in de westerse media minder belicht werd dan het bezoek van de paus, illustreert het goed welke belangrijke speler China op het wereldtoneel geworden is, en welke dubbelzinnige houding de VS tegenover die evolutie aannemen.