Het internet is een arena waarop het ontstaan van een nieuwe wereldorde tot ingrijpende verandering leidt. Al enige tijd wordt het Chinese platform RedNote in de westerse nieuwsstromen genoemd. Anders dan TikTok was RedNote tot voor kort nauwelijks bekend onder westerse internetters; de makers ervan zagen die markt kennelijk niet als een prioriteit. Nu Amerikaanse internetters in korte tijd en in groten getale de app omarmd hebben, worden die makers er wellicht toe gedwongen.
Nadat China al eerder de wereld verbaasd had met een tiendaagse visumvrije periode voor reizigers uit diverse westerse landen, kondigde de National Immigration Administration (NIA) van China in december 2024 aan dat het het beleid nog verder versoepeld werd. De verblijfsduur voor buitenlanders die in aanmerking komen voor visumvrije doorreis werd verlengd van de voorgaande 10 naar 30 dagen. Het is goed een keer stil te staan bij de details van het beleid, maar zeker ook bij de reacties van onze overheden.
Chinasquare concentreert zich op het hedendaagse China, maar zoals ik al eerder vanuit China rapporteerde kan het moderne China zonder kennis van de cultuur en geschiedenis niet echt doorgrond worden. Vorige week bezocht ik in het Guimet Museum in Parijs een expositie over het leven tijdens de Tang Dynastie, een van de grote bloeiperioden in de Chinese geschiedenis, waarvan hierbij een verslag.
Vandaag, 50 jaar geleden, is de eerste premier van de Volksrepubliek China, Zhou Enlai, overleden. Hier moeten wij een moment bij stilstaan.
Te midden van China’s halsbrekende uitbreiding van hernieuwbare energiebronnen is de uitstoot voor het eerst gedaald sinds de Covid-19-beperkingen werden opgeheven – en de luchtkwaliteit is in de meeste provincies verbeterd. De goedkeuringen voor nieuwe kolencentrales daalden in de eerste helft van 2024 met meer dan 80%. Eén sector dreigt echter roet in het eten te gooien: de kolen-tot-chemische industrie.
Het binnenlandse toerisme heeft de afgelopen jaren, mede door de verminderde kansen op buitenlandse reizen tijdens COVID, een enorme sprong genomen. Naast de bekende vakantiebestemmingen als bijzondere landschappen en vakantieparken, is een uniek kenmerk van het Chinese toerisme het ‘rode toerisme’, het bezoeken van plaatsen die een rol gespeeld hebben in de Chinese revolutie. Rood toerisme is inmiddels tot een volwassen industrie ontwikkeld.
Als ’s werelds grootste verlader van en handelaar in grondstoffen verkeert China in een ideale positie voor het ontwikkelen en bouwen van elektrische schepen. Het zou ook een betere infrastructuur voor het opladen ervan uit kunnen bouwen, hetgeen verdere klimaat-, milieu- en economische voordelen op zou leveren. Daarvoor zal overheidssteun ontbeerlijk zijn.
Kerst is geen officiële feestdag in China, maar vrijwel iedere Chinees weet dat 25 en 26 december internationaal gevierde feestdagen zijn. De meeste horecagelegenheden in China beginnen al vroeg in december met kerstversiering. Hetzelfde geldt voor de shopping malls. Het maakt een vrolijke indruk en met een minimale inspanning kun je die na het westerse nieuwjaar omvormen tot de versieringen voor Chinees nieuwjaar. Toch blijft een deel van de Chinezen Kerst als een ‘vreemde feestdag’ zien.
In de periode januari-november 2024 kwam China voor het eerst in de top 5 bestemmingen van Russische zuivelproducten. De export naar China steeg met 70% op jaarbasis tot USD 16 miljoen. De waarde van de verkoop van melkpoeder aan China verdubbelde, de waarde van de export van kaas en kwark steeg met een factor 12, de waarde van de export van ijs steeg met 58% en de verkoop van melk en room steeg met een factor 3.
Onlangs publiceerde ik een artikel over mijn bezoek aan de Taoïstische Tempel van de Vuurgod in Beijing. Ik eindigde met de belofte dat ik snel terug zou komen met een artikel over de ‘lokalisatie van religie’ in China, ook wel ‘verchinezing van religie’ genoemd. Het is een onderwerp dat gevoelig ligt, vandaar dat ik het hier met een concreet voorbeeld uit het tijdschrift ‘Chinese Religie (Zhongguo Zongjiao)’ introduceer.
