De stad Beijing heeft een plan uitgevaardigd voor zijn stadscentrum met Dongcheng en Xicheng waar twee miljoen mensen wonen. De stad wil dat het gebied dienst doet als de politieke en culturele hub van het land en als communicatiecentrum. Waardevol erfgoed wordt beter beschermd.
Op 31 december heeft het stadsbestuur van Beijing het plan tot 2035 gepubliceerd voor haar centrum. Het plan is al in 2017 gestart en het vormt eigenlijk een deel van een breder masterplan tot 2035 voor geheel Beijing. Bewoners kunnen nu gedurende een maand hun opmerkingen bekend maken. Bedoeling is van Beijing een visitekaartje te maken met het centrum als politieke en culturele hub en communicatiecentrum.
Het plan verdeelt de districten Dongcheng en Xicheng die 92 km³ groot zijn in 183 blokken. Daarbinnen wordt milieu aan de hulpbronnen gekoppeld in functie van betere leefvoorwaarden. De gronden voor openbare diensten worden opgetrokken van 11,1% tot 12,2%. Openbare ruimte (privé en publieke eigendom) zal groeien van 34,4% nu tot 38,9%. In het gebied leven 2 miljoen bewoners. Een doelstelling is dat 85% van de bewoners met openbaar vervoer reist en dat de pendeltijd tot 45 minuten verminderd wordt in het piekuur. Gezondheidszorg en culturele faciliteiten moeten binnen 10 tot 15 minuten te bereiken zijn.
Het plan voor het stadscentrum maakt deel uit van een groter plan dat de stedelijke administratie deed verhuizen naar het district Tongzhou. Ook moest de nieuwe luchthaven geïntegreerd worden in de totale ontwikkeling van het gebied. Het plan voor het stadscentrum wil zoveel mogelijk historisch waardevol erfgoed beschermen (hutongs, tuinen, straatjes) en de bouwhoogtes vastleggen. Om de dichtheid van de binnenstad te verminderen moedigt het plan de scholen, ziekenhuizen en seniorieën aan om te verhuizen uit het centraal gebied. Ook bewoners met bungalow met één verdieping wordt dit aangeraden.
Vernieuwing
Van 1990 tot 2005 werden vele oude structuren -niet altijd krotwoningen- opgeruimd ten voordele van moderne. Zo boden de Olympische Spelen de bezoekers een modern uitzicht van de stad. Nu wil het bestuur winkeltjes, venters en kleine zaken duidelijk maken dat zij niet welkom zijn. Rond Xihuamen werden heel wat resto’s en winkeltjes gesloten en alsnog enkel vervangen door een grijze muur. Reclame verdwijnt ook in het kader van het streven naar een laag en open uitzicht op de oude stad. Gesloopte structuren en overbevolkte buurten worden soms helemaal herbouwd. De in 1957 afgebroken Yongdingpoort werd opnieuw gebouwd in 2005. De traditionele Dashilan straatjes werden afgebroken voor nieuwe winkels in 2007. Deze vernieuwing is niet onomstreden vooral bij de voorstanders van het behoud van het oud karakter van de stad. Die merken op dat buurten rond de Drum Tower werden ‘opgeknapt’ ten voordele van winkels die hooguit door toeristen bezocht worden. Kortom de stad heeft nu wel een plan voor het behoud van het stadscentrum, maar over hoe dit het best verwezenlijkt wordt blijft nog onderwerp van discussie.
.
Toch wat desinformatie: “Om de dichtheid van de binnenstad te verminderen moedigt het plan de scholen, ziekenhuizen en seniorieën aan om te verhuizen uit het centraal gebied. Ook bewoners met bungalow met één verdieping wordt dit aangeraden.”
Uit eerste hand bronnen kan ik zeggen dat het vooral verplichte uitzettingen zijn. De dichtheid valt eigenlijk best mee vergeleken met steden zoals Tokio of Hong Kong.
Je kan bovendien de vraag stellen. Is een kunstmatig fake historisch centrum met toeristenwinkels, siheyuans voor de rijken en boutiekshops te verkiezen boven de een gemengde woonfunctie?