Berichtgeving over aanslagen in Parijs en Xinjiang: Twee maten en twee gewichten

Vorig weekend betuigde de Chinese president Xi Jinping op de G20 zijn solidariteit met het door aanslagen getroffen Parijs. Ook in China zelf waren talrijke solidariteitsbetuigingen. Tegelijk vroeg Xi Jinping begrip voor China’s eigen strijd tegen terrorisme in Xinjiang. Terrorisme mag door het Westen niet langer met twee maten en twee gewichten bekeken worden. De verslaggeving in Westerse media toont dat er nog werk aan de winkel is.

xinjiangDeze week maakte China bekend dat op 18 september een kolenmijn in de prefectuur Aksu in Xinjiang overvallen werd: daarbij zijn 11 burgers, drie politiemensen en twee gewapende politiemensen gedood en er vielen 18 gewonden. De klopjacht op de daders die zich in de bergen terugtrokken duurde bijna twee maanden. Tienduizend burgers en politiemensen werden ingezet om 1.300 km² uit te kammen. Uiteindelijk zijn bij die klopjacht 28 personen gedood en één gaf zich over.
Het Chinese persagentschap Xinhua heeft het over 28 terroristen. Die werden geleid door een terroristische organisatie in het buitenland – die niet genoemd wordt omdat het onderzoek nog loopt- met twee Oeigoeren in Xinjiang als verbindingspersonen. De groep die de aanslag pleegde begon te radicaliseren in 2008 door het bekijken van video’s uit het buitenland. Vóór de aanslag hadden ze zes keer contact met buitenlandse extremisten en ze hadden opnieuw contact toen ze op de vlucht waren.
In het verleden werden terroristische aanslagen altijd toegeschreven aan ETIM, een groep die opkomt voor onafhankelijkheid van Xinjiang en na 9/11 op de Amerikaanse lijst van terroristen kwam maar er intussen van verwijderd is. Verschillende ETIM-leden zaten jarenlang opgesloten in Guantanamo.

Frankrijk

Verdacht?

Verdacht?


De correspondente van de Franse Le Nouvel Observateur in Beijing is een mooi voorbeeld van berichtgeving met twee maten en twee gewichten. Ze titelt: ‘De solidariteit van Beijing (met Parijs) is niet zonder bijbedoelingen’. Ze noemt de “strijd tegen het terrorisme” (tussen aanhalingstekens) gewoonweg ‘de genadeloze onderdrukking van de Oeigoerse islamitische minderheid’. Over de aanslag in Aksu herneemt ze het aantal van 50 doden dat door de CIA Radio Free Asia (RFA) gelanceerd was en niet het officiële dodenaantal van 16. Vervolgens legt ze uit dat de aanval geen terrorisme was, maar een ‘explosie van plaatselijke woede’; ‘Tot het uiterste gedreven heeft een kleine groep Oeigoeren gewapend met hakmessen een kolenmijn en de Han arbeiders aangevallen, waarschijnlijk om een misbruik, een onrechtvaardigheid of een onteigening te wreken.’ In een aparte tabel geeft ze een aantal voorbeelden van recente misbruiken, zoals ‘elke vrouw die een islamitische sluier draagt wordt verdacht van extremisme’. Ze zegt er niet bij dat het om een sluier gaat die het gezicht volledig bedekt, iets wat bij ons zonder meer verboden is. Volgens de Nouvel Observateur hebben de aanslagen in Xinjiang niets te maken met internationaal terrorisme maar zijn ze ‘een uiting van radicalisering van de jongeren omwille van de repressie’. De Nouvel Observateur neemt nog meer over van de ‘onafhankelijke bron’ Radio Free Asia. Die maakte enkele dagen geleden melding van 17 verdachten die door de politie gedood werden. Het zou gaan om drie families die zich in een grot verschuilden. De volledige families werden gedood terwijl alleen de drie mannen bij de aanslag betrokken waren. Naar aanleiding van de aanslag zouden 1.000 personen opgepakt zijn. Duizenden boeren zouden gedwongen zijn met de politie mee op zoek te gaan naar de daders.

Groot-Brittanië en Nederland

De BBC is voorzichtiger, maar ook hier is er een gekleurde woordkeuze die opvallend verschilt van de berichtgeving over Parijs. Zo schrijft de BBC uitdrukkelijk dat de 28 gedode daders ‘vermeende’ daders zijn. Verder wordt de uitdrukking “buitenlandse terroristen” tussen aanhalingstekens geplaatst. De BBC voegt er aan toe:‘Etnische Oeigoeren, die overwegend moslim zijn, stellen dat de repressie van hun religieuze en culturele gewoonten door Beijing het geweld uitlokt’. Welke en hoeveel Oeigoeren dat zeggen en op welke manier Beijing hun etnische gewoonten onderdrukt, daar gaat BBC niet op in. BBC schrijft ook dat de Chinese media de aanslag op de mijn nog niet eerder meldden, terwijl Radio Free Asia dat wel deed en sprak over 50 doden.
De Telegraaf schrijft in een kort verslag niet over terroristen maar over ‘gewelddadige activisten’ en over ‘een militante groepering’. Het blad poneert verder zonder enige staving dat de Oeigoeren een ‘etnisch islamitische minderheid in China (zijn) die streeft naar onafhankelijkheid’
Bronnen: China.org.cn, Telegraaf, Nouvel Observateur, BBC
 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *