De herkozen 93-jarige premier Mahathir brengt deze week een bezoek aan China. Het worden aftastende gesprekken vol goodwill. Er wordt geen oplossing verwacht in het dossier van de onder het vorig bewind met Chinese bedrijven afgesloten contracten die Mahathir onderhandeld wil zien.
Mahathir met echtgenote op SST
De herkozen Maleise premier Mahathir is drie maanden aan de macht. Hij was eerder premier tussen 1981 tot 2003. Tijdens de kiescampagne beloofde hij de zgn.’ onrechtvaardige verdragen’ die het vorig bewind met China afsloot te zullen herzien. Ondertussen heeft hij voor 23 miljard dollar infrastructuurwerken (twee pijplijnen en een spoorweg) opgeschort. Volgens insiders is het bezoek bedoeld om weer politiek vertrouwen op te bouwen tussen de twee landen. Hij heeft vlak voor zijn bezoek laten verstaan de opgang van China positief te vinden. Belangrijk is echter dat noch minister van financiën Lim Guan Eng noch minister van Economische Zaken Mohamed Azmin Ali die de details van het dossier infrastructuurwerken kennen, geen deel uitmaken van de delegatie.
Economie
Mahathir zal zich proberen begrijpend op te stellen ten aanzien van Beijing want de Maleise Nationale Bank heeft voorspeld dat de jaarlijkse groei geen 5,5% zou bedragen maar wel 5%. Een aanhoudende vertraging zou het vertrouwen in de nieuwe regering kunnen aantasten want uit een opiniepeiling blijkt dat de kosten van levensonderhoud en kansen op werk door 64% als de belangrijkste zorg ervaren worden. Verwacht wordt dat zijn regering de aandacht richt op de economie. China is al 9 jaar de belangrijkste handelspartner. Zijn bezoek aan China volgt na twee bezoeken aan Japan waar hij ook investeringen probeerde aan te trekken zoals van Toyota en Nissan die hij wil motiveren voor een nieuw nationaal autoproject.
Hangzhou
Achter het stuur van een Geely
Het bezoek wil de betrekkingen met China resetten. Mahathir begon zijn vijfdaags bezoek aan Alibaba te Hangzhou ter ondersteuning van diens investeringen in het land met vooral het eWTP-platform. Te Hangzhou bezocht Mahathir ook Geely (dat 49,9% bezit in autobouwer Proton) waar hij de ondertekening bijwoonde om de markten waar Proton verkocht wordt uit te breiden, te beginnen met China. Volgens Reuters krijgt de Maleise auto daardoor toegang tot de groene technologie en de platformen die Geely met Volvo ontwikkelde. De Maleise premier bezocht te Hangzhou tenslotte nog dronefabrikant Da Jiang Innovations (DJI) .Daarna nam hij de SST naar Shanghai en vloog naar Beijing .
Beijing
Te Beijing schoof hij tijdens een bijeenkomst met Maleise ondernemers de schuld van het financiële geknoei rond de infrastructuurcontracten volledig in de schoenen van voormalig premier Najib Razak. Hij verwelkomde Chinese investeringen in zijn land en verklaarde de BRI-strategie van de nieuwe zijderoutes te steunen. Xi Jinping zei dat Maleisië deel uitmaakt van de zijderoutes. Mahathir vroeg premier Li om zijn land te helpen bij zijn financiële problemen maar waarschuwde tegen ‘kolonialisme’ tegen kleine landen. De eindmededeling benadrukt een samenwerking en vertrouwen in een strategie op lange termijn.
Door het handelsconflict met de VS heeft China er belang bij zich in de kwestie van de Zuid Chinese zee niet te assertief op te stellen. In een interview met AP verklaarde Mahathir zich tegen de verdere militarisering van zee en herhaalde dat oorlogsschepen er niet permanent gestationeerd mogen zijn. Hoewel niet verwacht wordt dat er een oplossing komt in verband met de te heronderhandelen infrastructuurwerken, toch zal wellicht afgetast worden hoe ver de tegenpartij wil gaan. De Chinese regering heeft al verklaard dat dit een zaak betreft tussen bedrijven onderling. Maleisië wil dat het ontwerp van de twee geplande pijplijnen, die samen 2 miljard $ kosten, niet doorgaat. Moeilijker ligt de spoorlijn van 20 miljard $ waarin al veel werk is in geïnvesteerd. Als Maleisië deze stopt, moet het land schadeloosstelling betalen.
FT, SCMP, China Daily
Misschien is hier de reden dat Chinese bedrijven en overheid moeilijk handel kunt drijven met een democratische leider die elke 4 jaar de oude vervangt. En het gezag van de oude leider ondermijnt of vorige overeenkomsten saboteert. Grappig dat landen zoals Zwitserland met elk jaar een nieuwe leider het beter doen.