China moet zijn economie overschakelen van veel export en veel investeringen naar meer binnenlands verbruik.
Shoppen in Shanghai
Een sleutelrol daarin spelen de ‘middenklasse gezinnen. De regering wil vooral die groep uitbreiden. Meer middenklasse zou ook de kloof tussen arm en rijk moeten verkleinen. Er komen mechanismen voor regelmatige loonsverhogingen en ook de minimumlonen gaan voortdurend verhogen. Tegen het jaar 2020 moet 40% van de bevolking middenklasse zijn, en zullen nog eens 150 miljoen boeren naar de stad verhuisd zjn, aldus de Academie voor sociale Wetenschappen. Nu zijn er al 23% middenklassers. Voor de stad Beijing betekent middenklasse een jaarlijks netto inkomen tussen 3.500 en 8.000 euro.Het stadsgemiddelde bedroeg bijna 4.000 euro.Maar nationaal is men strenger, daar rekent men iemand pas tot de middenklasse wanneer het inkomen tussen 7.000 en 60.000 euro ligt. Het is deze groep die geld heeft voor niet strict noodzakelijke goederen, maar toch nog veel probeert te sparen wegens de nog gebrekkige sociale zekerheid en de hoge afbetalingen op woningen.
Stedelingen verdienden in 2011 gemiddeld 2.500 euro, een stijging met 8,4%, terwijl plattelanders een netto geldinkomen hadden dat 3,13 keer lager lag, maar wel 11,4% vooruitgingen. Uit een rapport van UBS zou blijken dat in 2011 het binnenlands verbruik in China slechts 5,4% van de wereld bedroeg, waarmee de gemiddelde Chinees vier maal minder zou verbruiken dan de gemiddelde wereldburger. Tegen 2015 zou het naar 15,6% stijgen, en zou China na de VS de tweede verbruikersmarkt van de wereld worden.
(bron: China daily)
Willen dat de consumptie groeit is nog wat anders dan dat feitelijk voor elkaar krijgen. Het grootste succes heeft China geboekt met haar extreem rijken, die inderdaad veel uitgeven en ook voor Europese bedrijven uitkomst bieden.
Maar het dubieuze fenomeen van de ‘middenklasse’ (toch allereerst een politiek concept uit de VS dan een economische categorie) zal nog even op zich laten wachten, voordat ze fatsoenlijk aan de consumptie bijdragen. Ondanks stijgingen, zijn de lonen daarvoor nog steeds te laat.
Dat zal ongetwijfeld gaan veranderen, maar dat zal toch gemakkelijk nog vijf tot tien jaren duren.
Het is juist dat het verhogen van het binnenlands verbruik gemakkelijker gezegd dan gedaan is. Fons tuinstra vermeldt de consumptie van luxeproducten, in dit artikel ligt de nadruk op de beter betaalde loontrekkers, maar er zijn ook strekkingen die het heil willen zoeken in het verhogen van het inkomen van de mensen op het platteland, de laagste inkomens dus.