Dinsdagavond opende in het Chinees Cultureel Centrum in Brussel (CCCB)een tentoonstelling van hoogstaande hedendaagse Chinese schilder- en beeldhouwkunst. Minister-president van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest Rudy Vervoort en de Chinese ambassadeur in België Qu Xing prezen de organisatoren voor het initiatief. Ook Michel Baudson, dekaan van de Brusselse Academie voor Schone Kunsten naam het woord. Er waren ongeveer 120 aanwezigen.
Luo Zhinan, Boom van chopsticks
De toelichting bij de werken gebeurde door Liu Dawei, voorzitter van de China Artists Association. Deze vereniging is in 1949 enkele maanden voor de stichting van de Volksrepubliek opgericht en is de officiële nationale vereniging van artiesten. Ze organiseert sinds 2003 de internationale Biënnale van Beijing. Op de zesde editie in 2015 werden werken van artiesten uit China en 95 andere landen getoond. Daar zaten ook een aantal international erg bekende namen bij. Uit de werken van Chinese artiesten van de vorige Biënnales heeft de vereniging een veertigtal topexemplaren geselecteerd. Die worden getoond in een reizende tentoonstelling met als titel “Art & Peace” (Kunst en Vrede). Na Denemarken is die tot 19 december in Brussel te zien.
De titel wordt breed geïnterpreteerd: het gaat om vrede tussen mensen, harmonie tussen mens en natuur, en innerlijke rust van de mens. Hieronder valt natuurlijk bijna alles. Maar de tentoonstelling is toch een ontdekking. Vergeet de traditionele Chinese schilderijen op rol met idyllische heuvels met paviljoenen en door de wind vervormde bomen. De hedendaagse Chinese kunstenaars bespelen naast en binnen die klassieke thema’s ook alle moderne, tot en met terrorisme, milieu en de zin van het leven. Ze vullen de klassieke materialen papier en inkt aan met ‘westerse’ materialen en technieken. En toch blijven dit stuk voor stuk onmiskenbaar ‘Chinese’ schilders en beeldhouwers. Het is boeiend te zien hoe China op dit gebied zoals op zovele andere zijn eigen weg zoekt. Chinese kunstenaars blijven inspiratie zoeken in het eigen cultureel verleden en hebben toch een hedendaagse identiteit verworven.
Soft power
A Ge, Lopen
De tentoonstelling vind plaats in het CCCB dat operationeel is sinds de herfst van 2015. Het is een nog tamelijk onbekende parel in het hart van Brussel. Het heeft goed uitgeruste vergaderzalen, tentoonstellingszalen en een ondergronds auditorium voor 150 personen. Sinds de opening vonden er een 50-tal evenementen plaats: tentoonstellingen, conferenties, filmvoorstellingen. Er worden ook lessen Chinese taal gegeven. Daarmee concurreert het CCCB eigenaardig genoeg met de lessen van het al even officiële Confucius Instituut in de lokalen van de Vereniging België-China.
De oprichting van dit prestigieus cultureel centrum in de hoofdstad van Europa kaderde in het Chinese streven naar meer soft power. China wil in het Westen niet alleen gerespecteerd worden omwille van zijn economische prestaties, maar ook omwille van zijn cultuur en zijn waarden. Elkaars cultuur leren kennen zorgt voor meer begrip en minder conflict. De huidige tentoonstelling noemt niet toevallig “Kunst en Vrede”.
Te oordelen naar het aantal aanwezigen op de openingsavond van de tentoonstelling, hebben de Brusselaars de weg naar het CCCB al gevonden. Maar ook voor de Vlamingen (en de Nederlanders die een citytrip naar Brussel overwegen) is deze tentoonstelling een aanrader en het CCCB een interessant adres.
Praktisch:
“Art & Peace”, CCCB, Filips de Goedestraat 2, 1000 Brussel. De tentoonstelling is vrij te bezoeken tot 19 december, van maandag tot vrijdag tijdens de openingsuren van het centrum.
https://en.wikipedia.org/wiki/China_Artists_Association
