Shanghai Pudong Miracle, A Case-study of China’s Fast-track Economy, Zhao Qizheng & Shao Yudong, China International Press, Beijing, 2008
Twee nauw betrokkenen hebben een boek uitgegeven over de opgang van Shanghais speciale zone, Pudong. We belichten twee passages, over de benodigde investeringen en over de verschillende subdelen.
Pudongs ontwikkeling startte met de infrastructuur. Op 18 jaar tijd werd 180 miljard yuan (of 20 miljard $) besteed voor dit doel. Tussen 1990 en 1995 spendeerde Pudong 25 miljard yuan aan de bouw van 10 grote projecten, waaronder twee bruggen over de Huangpu, wegen, water, elektriciteit, gas en communicatie. De basis was gelegd. In 1995 werd bijvoorbeeld dagelijks 100.000 ton bouwmaterialen gebruikt op 4.000 bouwsites.
Tussen 1996 en 2000 trok Pudong 100 miljard supplementair uit voor de bouw van een reeks nieuwe projecten, zoals de luchthaven, de diepzeehaven, metro, autowegen en een ‘informatiehaven’. Na 2000 werden de investeringen doorgetrokken tot vele facetten van het stadsleven. Momenteel zijn er vijf bruggen over de rivier en vijf tunnels. Daarnaast werden vier metrolijnen beëindigd en één magnetische ophangtrein. Nu zijn nog twee meer bruggen in aanbouw, vijf tunnels en drie metrolijnen. Pudongs verstedelijkte oppervlakte verhoogde van 44 km² in 1993 tot 250 km² nu. Pudong kent vier subdelen die allen erkend zijn door de staat als ontwikkelingszone. Hieronder de vier zones. Pudong heeft ook een vijfde subzone, namelijk de Sunqiaolandbouwontwikkelingszone.
1 Lujiazui, Financiële zone en handelszone
Dit wordt Shanghais Wall Street genoemd. Eind 2007 telde Lujiazui 490 Chinese en buitenlandse financiële instellingen en verzekeringsbedrijven. Twintig vestigden er hun hoofdkwartier. Dit trekt op zijn beurt andere instellingen aan, zoals China Foreign Exchange Clearing House, Credit Reference Center van de Nationale Volksbank, … . Verwacht wordt dat de subzone volgend jaar 600 dito instellingen zal hebben met 200.000 personeelsleden.
2 Jinqiao, Exportverwerkingszone
Deze zone ligt in het midden van Pudong in wat vroeger landbouwgebied was in het kleine dorpje Jinqiao. Het begon met het verwerken van geïmporteerde materialen en het exporteren van deze producten. Nu vind je er een geavanceerde nijverheidszone met onder meer topfabrikanten als GM, Alcatel Bell, Huahong NEC, Siemens Mobile Communications, Sharp, … . Hitachi startte in 1993 met een investering van 6,5 miljoen $ en verelfvoudigde ondertussen dit bedrag. In 1997 startte GM met een investering van 1,5 miljard $. In oktober 2007 werd een overeenkomst getekend met het Pudongbestuur ter waarde van 250 miljoen $ voor zowel een productiepark als een onderzoekscentrum voor vooruitstrevende technologieën.
3 Waigaoqiao, Vrijhandelszone
Deze vrijhandelszone was in 1990 de eerste die in China werd opgezet. Ze ligt in het noordoosten van Pudong en deze 10 km² grote strook grond ligt aan de monding van Huangpu in de Yangtze. Eind 2007 werden 15 miljoen standaardcontainers overgeslagen, waardoor Waigaoqiao eerste werd in China. Geen wonder dat UPS, TNT en DHL grote opslagplaatsen hebben in de zone. Het geldt als het meest open gebied inzake handel en distributie. De zone staat open voor zowel Chinese als buitenlandse firma’s. Alle ondernemingen die in de zone investeren, zijn vrijgesteld van importtaks en dit ook voor machines en uitrusting. Zeventig multinationals hebben er een centrum. Hoewel ze maar 1 % uitmaken van de ondernemingen in de douanezone, bedraagt hun export meer dan 150 miljard yuan of bijna een derde van het totaal. Momenteel wordt een 117 km spoorweg gebouwd van Waigaoqiao naar de luchthaven en de diepzeehaven, aan een prijs van 7,6 miljard yuan.
4 Zhangjiang, Hightechzone
Deze zone is gekend voor farmaceutica en ICT. Het betreft een gebied van 22 ha. Het is de grootste basis voor de fabricage van geïntegreerde circuits op het vasteland en is ook een basis voor nationale software met 879 ondernemingen. Een aantal farmaceutische groten zoals het Zwitserse Roche, het Amerikaanse A&Z en het Japanse Biken Bio-Tech hebben er een R&D-centrum. Nu heeft Zhangjiang 30 dergelijke centra, telt het 40 grote producenten en 120 innoverende bedrijven en beschikt het over een speciaal dienstennetwerk. Het gebied telt 20 wetenschappelijke onderzoekscentra voor postdoctoraten, 15 postuniversitaire opleidingscentra en vele gediplomeerden die terugkeerden na een buitenlandse opleiding. In 2006 werd de fusie beslist van Zhangjiang met 7 andere hightechzones in Shanghai, zodat de totale oppervlakte nu 42 ha bedraagt.
Lees ook Shanghai-dossier
Pudong lijft ander district in