partijen, binnenlandse en buitenlandse politiek en democratie
Deze ochtend zien we in de nieuwsprogramma’s niets dan blije gezichten. Trump heeft de heffingen, waar iedereen de mond vol van heeft, uitgesteld, omdat de hele wereld met hem om de tafel wil gaan zitten. Hij is daarover zo blij als een kind op Sinterklaasavond. China is echter een uitzondering. Laten we eens kijken waarom China zo anders is.
Iedereen weet inmiddels van de handelsoorlog tussen de VS en China, geïnitieerd door de eerste. De meeste commentatoren zien dat de Amerikaanse maatregelen China niet alleen niet zwakker maken, maar zelfs versterken. De vraag is dan hoe groot de kans is dat deze handelsoorlog tot een gewapende oorlog kan escaleren. De South China Morning Post (SCMP) plaatste hierover een interessant opiniestuk waarop ik in dit artikel zal voortborduren.
Trouwe lezers van deze site kunnen het zich wellicht niet of nauwelijks voorstellen, maar de overgrote meerderheid van de Europeanen zijn voor hun kennis van China afhankelijk van de reguliere media. Daarin wordt China vrijwel altijd negatief beschreven. Vaak gebeurt dat direct, maar evenzo vaak doen zij dat via slinkse taaltrucs. In dit artikel een analyse van de meest gebruikte.
Op zijn blog geeft de Marxistische economist Michael Roberts naar aanleiding van de recente voltallige bijeenkomst van de Chinese Nationale Volksvergadering commentaar bij de economische situatie van China. Een blik achteruit en vooruit die afwijkt van de economische commentaren in de mainstream media.
De Standaard van 10 maart publiceerde een interview met ‘mensenrechtenactivist’ Kenneth Roth. Roth is ex-directeur van Human Rights Watch en is al 30 actief bezig met mensenrechten. Gezien de lengte en diepte van zijn activiteiten doet zijn mening over de staat van de wereld van het moment er zeker toe. In dit interview noemt hij China de grootste bedreiging van de mensenrechten en meent dat China ‘het wereldwijde systeem van mensenrechten wil vernietigen’. Dat vraagt om een wederwoord.
De interactie tussen leiders van de EU-landen onderling en met de Leiders van dat bondgenootschap over wat ze met het beleid van Trump aan moeten vangen is al dagenlang het hoofdonderwerp in onze media. China is hierbij niet direct betrokken, maar indirect speelt China een grote rol. Hoe denkt de gemiddelde Chinese burger over dit onderwerp? Hierbij een vertaling van een recent artikel geschreven door een Chinese blogger.
Nadat China al eerder de wereld verbaasd had met een tiendaagse visumvrije periode voor reizigers uit diverse westerse landen, kondigde de National Immigration Administration (NIA) van China in december 2024 aan dat het het beleid nog verder versoepeld werd. De verblijfsduur voor buitenlanders die in aanmerking komen voor visumvrije doorreis werd verlengd van de voorgaande 10 naar 30 dagen. Het is goed een keer stil te staan bij de details van het beleid, maar zeker ook bij de reacties van onze overheden.
Begin deze maand bezocht de Nepalese premier Sharma Oli China. Hij had daar besprekingen met de hoogste leiders, onder wie president Xi Jinping en premier Li Qiang en keerde huiswaarts met een koffer vol overeenkomsten. Dit is redelijk gewoon tussen twee bevriende buurlanden, maar de Internationale pers waarschuwde voor de gevolgen voor de relatie tussen Nepal en India; ook buurlanden. Tijd voor een korte uitleg.
Eerder dit jaar stelde ik in een artikel de vraag: China opent, maar waar blijven de toeristen? Ik ben nu weer in China en zie een duidelijke toename van buitenlanders, inclusief toeristen. Toch lijken de effecten van de vrijstelling van visa voor diverse landen minder sterk dan verwacht. Graag presenteer ik enige overpeinzingen gebaseerd op mijn huidige reis door China.
Deze reis door een aantal noordelijke provincies van China begon in Shanxi, een regio die een grote rol gespeeld heeft in het ontstaan van de Chinese natie. Geschiedenis en ook religie komen veelvuldig in mijn verslagen door. Voor sommige lezers staat dit wellicht in contrast met de gebruikelijke artikelen op deze site over het huidige China. In dit opiniestuk breng ik een en ander in perspectief.
