partijen, binnenlandse en buitenlandse politiek en democratie
Deze reis door een aantal noordelijke provincies van China begon in Shanxi, een regio die een grote rol gespeeld heeft in het ontstaan van de Chinese natie. Geschiedenis en ook religie komen veelvuldig in mijn verslagen door. Voor sommige lezers staat dit wellicht in contrast met de gebruikelijke artikelen op deze site over het huidige China. In dit opiniestuk breng ik een en ander in perspectief.
De Chinese overheid heeft twee reeksen maatregelen aangekondigd om de economische groei op korte termijn aan te wakkeren. Er is een monetair plan om de geldhoeveelheid te vergroten en zo vooral de vastgoedsector en de beurzen te ondersteunen en een fiscaal plan om de overheid meer geld te laten investeren. Er worden nog bijkomende maatregelen verwacht.
Toen de Volksrepubliek China in 1949 werd gesticht, was China een van de armste samenlevingen ter wereld. Vandaag is het de op één na grootste economie ter wereld geworden. Chinakenner Keith Bennett legt uit hoe dat in zijn werk is gegaan.
Op 1 oktober 1949 riep Mao Zedong als leider van de Communistische Partij van China (CPC) in Beijing de Chinese Volksrepubliek uit. Tien overwegingen 75 jaar later.
Recentelijk zag ik in China een TV-documentaire over buitenlandse studenten. De hoofdpersoon een Pakistaan die in China infrastructuur studeerde. Hij liep op dat moment stage in een fabriek voor metrotreinen. Voorheen richtten dergelijke programma’s zich vrijwel uitsluitend op westerse studenten Chinese taal en cultuur; zoals ikzelf in de jaren 70. Aanleiding voor een blik op de huidige samenstelling van de buitenlandse studenten in China.
‘Kwetsbare, arme Afrikaanse landen worden leeggeroofd door immorele Chinezen’, dat is de onderliggende gedachte achter de uitspraken van westerse media en politici. In werkelijkheid zien we dat China en Afrikaanse landen samen aan de onderhandelingstafel zitten, en het Westen mag niet aanschuiven.
Kritiek op de verhoogde invoerbelasting op EVs uit China concentreert zich tot nu toe op de mogelijke negatieve gevolgen voor de opleggende landen en de mondiale economie van deze maatregelen op de lange termijn. Anders Hove van het Oxford Institute for Energy Studies heeft onlangs een diepgaande analyse gepubliceerd van China’s snelle vorderingen op het gebied van schone energie. Dit artikel biedt een samenvatting hiervan en eindigt met een aanvullende commentaar.
In juli hield het 20e Centraal Comité van de CPC zijn Derde Plenum, sinds 1978 traditioneel beschouwd als de vijfjaarlijkse cruciale gebeurtenis voor het voorstellen van China’s hervormingen. Gezien de wijdverspreide bezorgdheid over het economische klimaat in China, trok dit Derde Plenum veel aandacht.
De westerse pers volhardt in een eenzijdige ongegronde berichtgeving die insinueert dat China op meerdere vlakken de wereldvrede zou bedreigen. In werkelijkheid is het juist China die van alle grootmachten in de wereld zich het meest inzet om wereldvrede tot stand te brengen. Dit is een goed moment hier eens bij stil te staan.
De laatste jaren kun je in de straten en parken van Chinese steden steeds meer, vooral jonge, mensen in traditionele gewaden, hanfu, zien lopen. De interesse in de traditionele Chinese geneeskunst neemt onder jongeren ook weer, evenals het bezoeken van het traditionele theater. Verloren gewaande oude merken worden weer nieuw leven ingeblazen. Deze hernieuwde interesse in de eigen traditie heet guochao, ‘nationale trend’.
