Buitenlandse betrekkingen, buitenlandse handel, internationale organisaties
Het Egmont Instituut en de Chinese ambassade hielden dinsdag in het Egmont paleis een seminarie over de Zuid-Chinese Zee. Er bleek uit dat China stevig vasthoudt aan zijn soevereiniteit die het historisch staaft. Anderzijds staat het land open om met de betrokken landen te praten, maar niet met de VS als pottenkijker of erger als aanstoker van onrust.
China investeert zwaar in een economische corridor die door Pakistan loopt. Vanuit de haven van Gwadar wil het olie en gas kunnen invoeren. India zoekt goede betrekkingen met Iran en investeert aan de overkant van de Pakistaans-Indiase grens in de haven van Chabahar. Zo krijgt het een weg naar Afghanistan en naar de Centraal-Aziatische landen.
China keert zich tegen alle vormen van terrorisme. De Chinese regering wil internationale samenwerking tegen dat gevaar. Beijing vindt het streven naar wereldvrede in deze kwestie belangrijk. De landen moeten behalve de symptomen ook de wortels van het terrorisme aanpakken.
‘Chinees neokolonialisme in Afrika’: tactische zet in plaats van politiek correct
Naar aanleiding van recente manifestaties rond Chinees staal publiceerde Mevrouw Yang Yanyi, de Chinese ambassadeur bij de Europese Unie een opiniestuk in China Daily. Om in het debat ook de Chinese stem te laten horen hebben we het voor ChinaSquare vertaald. Zoals steeds zijn opinies voor rekening van de auteur en is de redactie van ChinaSquare het niet noodzakelijk eens met alle standpunten.
Voordelige samenwerking of vernietigende confrontatie?
Gisteren vond in Brussel een betoging plaats om de bescherming van arbeidsplaatsen in de Europese staalnijverheid te eisen. Daarbij werd aan de Europese Commissie gevraagd dit jaar China niet het statuut van markteconomie toe te kennen. Wat is de achtergrond en wat zijn de mogelijke strategieën?
De werkgelegenheid in de staalsector wordt ernstig bedreigd. Geen reden om tegen het toekennen van de status van markteconomie aan China te zijn.
“Een rode loper voor censuur”: onder die titel besteedt het toonaangevend Vlaams dagblad De Standaard op zaterdag 6 februari maar liefst een halve voorpagina en drie volledige binnenbladzijden aan een artikel tegen academische samenwerking met China. Een dergelijke royale behandeling is normaal alleen voor wereldschokkende gebeurtenissen voorbehouden. Enkele bedenkingen bij dit artikel.
De ambassadeur van de Chinese Missie bij de Europese Unie, mevrouw Yan Yanyi, heeft op 26 november een opiniestuk in het Engels gepubliceerd in de EUObserver over de klimaattop in Parijs. De tekst is ook verschenen op de website van de Chinese Missie. Het is een tekst die niet, zoals de meeste westerse berichten, over China gaat, maar officiële standpunten van China zelf weergeeft.
Vorig weekend betuigde de Chinese president Xi Jinping op de G20 zijn solidariteit met het door aanslagen getroffen Parijs. Ook in China zelf waren talrijke solidariteitsbetuigingen. Tegelijk vroeg Xi Jinping begrip voor China’s eigen strijd tegen terrorisme in Xinjiang. Terrorisme mag door het Westen niet langer met twee maten en twee gewichten bekeken worden. De verslaggeving in Westerse media toont dat er nog werk aan de winkel is.
