Categorie: Commentaar

Eigen visie levert inzicht

Foshan zet zwaar in op waterstof

Foshan dat een modelstad wil worden qua nieuwe energie is een voorbeeld voor het gebruik van waterstof als energie. Foshan telt 150 waterstof ondernemingen en onderzoeksinstituten, 28 waterstof tankstations, 5 waterstof trams en 1500 dito bussen. Zopas kwamen er nog 70 e-fietsen op waterstof bij.

Chinese schepen brengen vrede, geen oorlog

In de koude oorlog van de westerse naties tegen China (niet met China, want China gaat er niet op in) proberen politici, journalisten en helaas ook te veel academici, elkaar telkens weer de loef af te steken door een nieuwe donkere zijde van China te onthullen. Jonathan Holslag is zo’n academicus die zijn leven de laatste tijd wijdt aan het wijzen op de gevaren van China. Volgens hem is ieder Chinees schip dat een Europese haven aandoet een oorlogsschip. Dit is een onverantwoordelijke uitspraak voor iemand in zijn positie.

Een democratische terugblik op het Chinese partijcongres

Het congres van de Chinese Partij van China is weer voorbij, dus is het tijd voor een terugblik. Over het gebeuren zelf en de uitkomsten is al een en ander geschreven. Ik concentreer me hier opnieuw op de westerse berichtgeving. Democratie Dat China een eigen vorm van democratie ontwikkeld heeft is geen nieuw onderwerp op Chinasquare. Ik verwijs o.a. naar mijn uiteenzetting die op Chinese culturele waarden gebaseerd is (de illustratie is ook aan die…

China heeft geen een-partij-stelsel

Rond iedere nationale vergadering van de Communistische Partij van China (CPC) staan de westerse media vol met verhalen die achtergrondinformatie over China en de CPC aanbieden. Met name in de afgelopen twee jaar zijn die vrijwel uitsluitend negatief. Een terugkerende kreet in deze artikelen is een-partij-stelsel, dit omdat deze organisatie zich ‘partij’ (dang) noemt. Dit is een foute opvatting in de zin dat men de situatie in China op onjuiste wijze met die in Europa…

Trouw, de krant die onderzoekt, behalve als het over China gaat

Het Nederlandse dagblad Trouw publiceerde op 2 oktober een interview met sinoloog Frank Dikötter n.a.v. het verschijnen van de Nederlandse uitgave van zijn jongste boek: China na Mao. Dit interview maakt een farce van de basiswaarden waarop deze krant prat gaat. In deze reactie ga ik niet zozeer in op het boek of de auteur, maar op de manier waarop Trouw hier de onkritische manier waarmee de Europese media heden ten dage met negatieve publicaties over China omgaat voortzet.