China kan in 2050 een rijk ontwikkeld land zijn terwijl het toch een nuluitstoot van CO2 heeft. Dat wordt bevestigd door een rapport van de Energy Transitions Commission (ETC) , een groep internationale experts verbonden aan instellingen en bedrijven op dit gebied. Nuluitstoot van CO2 is een vereiste om de doelstellingen van het klimaatakkoord van Parijs te halen. Dank zij gerichte steun, versnelde innovatie en meer investeringen kan China zijn bbp per inwoner verdriedubbelen en toch zijn energieverbruik verminderen.
Het rapport “China 2050: A Fully Developed Rich Zero-Carbon Economy,” kwam uit op 22 november en is opgesteld samen met de Rocky Mountain Foundation.
Het bereiken van de doelstelling vergt grote investeringen, maar China met zijn hoge spaarquote kan die gemakkelijk opbrengen. Nuluitstoot in 2050 is naast een positieve klimaatfactor ook een aansporing om te innoveren en te investeren, het zal de luchtkwaliteit verbeteren en geeft China de mogelijkheid technologisch leider te worden in een reeks sectoren.
Volgens voorzitter Adair Turner van ETC, is China door zijn centrale rol in de wereldeconomie, zijn grote mogelijkheden voor hernieuwbare energie, en zijn technologisch leiderschap in sommige sleutelsectoren, uniek geplaatst om de wereldwijde transitie te leiden en in 2050 de nuluitstoot te bereiken.
Wat moet er gebeuren?
Het rapport toont hoe de transitie technisch en economisch mogelijk is, en welke acties de overheid en de bedrijven daarvoor moeten ondernemen. Er is zes maanden aan gewerkt en het omvat alle sectoren van de Chinese economie. Het bouwt verder op vroegere analyses van de ETC en op relevante litteratuur. Het houdt ook rekening met de feedback van raadplegingen met vertegenwoordigers van Chinese in in China actieve buitenlandse bedrijven, academici en instellingen.
Een daling van de energievraag door de verbruiker van 88 exajoules (EJ) vandaag naar 66 exajoules in 2050 is mogelijk door de vraag naar staal en cement te verminderen, door vollediger hergebruik van materialen, vooral kunststoffen, door hogere energie-efficiëntie van elektrische voertuigen en elektrische verwarming van gebouwen. In 2050 zou 60% van de totale verbruikte energie naar de industrie gaan, die haar verbruik wel met 30% zal zien dalen.
De totale primaire vraag naar energie (verbruik plus verliezen) zal dalen van 132 EJ naar 73 EJ. Fossiele energiebronnen dalen meer dan 90% .
Er zal veel meer elektriciteit verbruikt worden: 15.000 terawattuur (TWh) tegenover 7.000 TWh vandaag. Thermische centrales verdwijnen volledig. 75% van de elektriciteit komt van wind- of zonne-energie. Het netwerk moet aangepast worden (onder meer met opslag) om altijd vraag en aanbod in balans te kunnen krijgen. Productie en verbruik van waterstof stijgen van 25 miljoen ton naar 80 miljoen ton. Bio-energie is minder belangrijk en er wordt ook beperkt aan opvang van CO2 gedaan.
Zware nijverheden zoals staal, cement en chemie kunnen CO2 neutraal worden door elektrificatie, gebruik van waterstof als brandstof, opvang van CO2 en bio-energie.
De transportsector over land zal verdrievoudigen tot een Europees niveau en moet volledig elektrificeren.
Vliegtuigen en schepen zullen gebruik maken van biofuel, synthetische brandstoffen, waterstof of ammonia in combinatie met elektrische batterijen.
Sector per sector
Belangrijke materialen zoals staal, cement, meststoffen en plastiek moeten veel efficiënter gebruikt worden en zoveel mogelijk hergebruikt.
Gebouwen zullen optimaal geïsoleerd worden en gebruik maken van verbeterde warmtepompen. Waar mogelijk kan ook een netwerk van restwarmte van bedrijven of biomassa gebruikt worden. Alles hangt af van de overheid.
Alles hangt af van de overheid
Het rapport benadrukt dat een krachtige actie van de overheid zal vereist zijn. Belangrijke deelaspecten daarvan zijn:
– Een politiek van ondersteuning van CO2 vrije productie, vervoer, verdeling en opslag van elektriciteit.
– Een nationaal systeem voor het bepalen van de prijs van koolstofemissies op een niveau dat druk zet om te evolueren naar nuluitstoot, vooral in de zware nijverheid.
– Strenge regels die het transport en de verwarming van gebouwen dwingen elektrisch te gaan, en gebouwen correct te isoleren.
– Regels en aanmoedigingen om meer en beter te recycleren, in het bijzonder plastic.
– Overheidsaankopen om de vraag naar koolstofarme producten te ondersteunen.
– Steun voor de ontwikkeling en commerciële uitrol van nieuwe technologieën die de nuluitstoot gemakkelijker maken
China heeft de institutionele, financiële en technologische voordelen van het concentreren van middelen om grote projecten aan te pakken. Het kan strategische doelen vastleggen en de inzet van grote investeringen op lange termijn aanpakken. Dat is een goede basis om tegen 2050 de nuluitstoot van CO2 te bereiken.
Het volledig rapport vind je hier:
http://www.energy-transitions.org/china-2050-fully-developed-rich-zero-carbon-economy
