China is een van de belangrijke producenten van vis een zeevruchten in de wereld. De Chinese regering is momenteel bezig de reeds lang bestaande wetgeving voor de visserij te herzien. Het is de bedoeling dat hierbij de nadruk op de groene ontwikkeling en duurzaamheid van aquacultuur en wilde oogst komt te liggen.
Een viskwekerij aan de kust bij Zhangzhou, Fujian; foto Zhangzhou overheid (disclaimer)
China visland
De wereldbevolking zal naar verwachting in 2050 9,7 miljard bereiken en duurzame benaderingen om de extra monden te voeden zijn cruciaal. Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN (FAO) zal de visserijsector daarbij een vitale rol spelen. China kan een belangrijke bijdrage leveren in deze transitie. Het is sinds 1989 de grootste bron van vis en zeevruchten, zowel voor de wilde vangst op zee als voor de aquacultuur. In 2022 was China goed voor bijna 40% van de wereldwijde productie. Het land is een grote speler in de wereldwijde visserij, maar heeft de vangstvisserij zien wankelen naarmate de visbestanden de afgelopen jaren slonken.
Wetgeving
De huidige visserijwet werd in 1986 uitgevaardigd en richt zich op de bescherming en ontwikkeling van visbestanden, terwijl de aquacultuur wordt bevorderd en de rechten van visproducenten worden beschermd. Zo wordt er een jaarlijkse periode aangehouden waarin niet gevist mag worden, zodat pas geboren vissen in alle rust kunnen uitgroeien. Nu, bijna 30 jaar later, verschuift een herziene ontwerpversie die in december 2024 werd gepubliceerd de aandacht naar de ontwikkeling van duurzame visserij.
Technologie
Met 7 hoofdstukken en 88 artikelen die meerdere aspecten van de bestaande wet herzien, moedigt het ontwerp een meer ecologisch vriendelijke aquacultuur aan, inclusief het gebruik van technieken zoals recirculatiesystemen die de lozing van afvalwater en de impact op het milieu verminderen. Indien goedgekeurd, zouden de wijzigingen een strengere controle opleggen op gebieden in zee die voor aquacultuur worden gebruikt, en grootschalige projecten verbieden in gebieden die zijn aangewezen als belangrijke ecologische zones.
Quota
De herzieningen suggereren ook een verbetering van het beheer van de wilde visserij met ‘wetenschappelijk vastgestelde jaarlijkse visserijquota’ op basis van beoordelingen van voorraden en een controlesysteem om nauwkeurige handhaving van de maatregelen mogelijk te maken. Vissersvaartuigen zouden zich moeten verbinden aan aangewezen exploitatiezones en strengere voorschriften voor gesloten gebieden en seizoenen zouden worden gehandhaafd. Het ontwerp moedigt ook de diversificatie van visserijgerelateerde activiteiten aan, zoals de overstap naar recreatieve visserij en de verwerking om producten met een hogere waarde te produceren.
Vermindering
De herzieningen omvatten ook geleidelijke verminderingen van de visserij-intensiteit, in overeenstemming met de langdurige plannen van het ministerie van Landbouw en Plattelandszaken om het aantal en de capaciteit van vissersvaartuigen te verminderen.
Sancties
In een volledig nieuw hoofdstuk schetst het ontwerp de verantwoordelijkheden voor wetshandhavingsinstanties, verhoogt het de straffen voor illegale visserij en verplicht het ecologisch herstel voor bouwprojecten die de visbestanden beschadigen. Ernstige overtredingen van de wet, zoals vissen met verboden tuig of in verboden gebieden, zullen leiden tot hogere boetes dan momenteel worden opgelegd, inbeslagname van gereedschap of zelfs strafrechtelijke vervolging.
Bron: Dialogue Earth
