Xi Jinping nam voor het eerst deel aan het Eastern Economic Forum in Rusland. Daar kwam de verhouding van China met enkele buurlanden duidelijk in beeld. Het meest spectaculair zijn de ontwikkelingen ten aanzien van Rusland en Japan. De Amerikaanse strategie om die landen uit te spelen tegen China lijkt te haperen. China en Rusland: hun betrekkingen worden steeds inniger.
In Vladivostok begon afgelopen dinsdag het Eastern Economic Forum (EEF) dat vandaag, 13 september, eindigt. Vladivostok is de bekende Russische havenstad aan de Japanse Zee vlakbij de grens met China en Noord-Korea.
Eastern Economic Forum
Het EEF is een jaarlijks internationaal forum dat de Russische regering sinds 2015 organiseert met het doel de ontwikkeling van het Russische Verre Oosten te versnellen. Dit jaar staan ook veiligheid en stabiliteit in de regio Azië-Pacific op de agenda. Naast 3.000 Russische deelnemers zijn er bijna evenveel uit meer dan 60 andere landen: zakenmensen en politici. De grootste buitenlandse delegaties zijn die van China, Japan, Zuid-Korea en Mongolië. Van die landen zijn ook de staats- of regeringshoofden present.
Xi – Putin – Abe
President Xi Jinping is 30 uur in Vladivostok geweest en heeft zijn tijd niet verdaan. Hij woonde het EEF bij, hield er toespraken en had ontmoetingen met collega’s van de andere landen in het noordoosten van Azië. Hoewel China er een punt van maakt ook kleine landen op voet van gelijkheid te behandelen, leidt het geen twijfel dat de gesprekken met president Poetin en premier Abe de belangrijkste waren.
China en Rusland in handel en technologie
Het was Xi’s zevende bezoek aan Rusland als president. Xi en Poetin hebben elkaar sinds juni drie keer ontmoet. Zij hebben afgesproken het Belt and Road Initiative (BRI) en de Eurasian Economic Union op elkaar aan te laten sluiten. Op allerlei terreinen gaan hun beide landen nog nauwer samenwerken. De nadruk ligt hierbij vooral op de allernieuwste toepassingen van wetenschap en technologie. Chinese bedrijven zoeken ook meer en meer naar nieuwe kansen in Rusland. De bilaterale handel tussen de twee landen is in de eerste zeven maanden van 2018 met meer dan een kwart gestegen vergeleken met dezelfde periode in 2017. Hij was in juli al bijna 50 miljard euro waard.
Vriendschappelijke uitwisseling, lokale activiteiten
Voor twee activiteiten vragen de twee leiders extra aandacht: uitwisselingen tussen de burgers en subnationale samenwerking. Een voorbeeld van het eerste was een programma voor 900 Chinese kinderen, slachtoffers van de aardbeving in Sichuan van 2008. Die hadden uitgerekend in Vladivostok, in het ‘Oceaan-centrum voor kinderen uit heel Rusland’, indertijd wat kunnen bijkomen. Hun vertegenwoordigers en de twee presidenten hebben deze week een feestelijke reünie gehouden. En een voorbeeld van subnationale samenwerking: 2018 is het jaar van het programma voor Chinees-Russische lokale samenwerking. Als landen met een enorm territorium ligt het voor de hand dat zij gericht zoeken naar een manier om deelgebieden nader tot elkaar te brengen. Dat gebeurt door middel van investeringen, handel en kennisoverdracht.
Regionaal
Vandaag onderhouden China en Rusland zeer goede betrekkingen. Elk behartigt daarbij zijn eigen belang, maar de regio van noordoostelijk Azië kan er groot voordeel bij hebben. Immers, zij streven naar geïntegreerde economische ontwikkeling in een stabiele vreedzame omgeving. Het is bijvoorbeeld overduidelijk dat zij oprecht voor de kernontwapening van het Koreaanse schiereiland zijn. En dat zij vinden dat daarbij rekening moet worden gehouden met de ongerustheid van alle betrokken landen. Vredelievendheid willen Rusland en China blijkbaar niet verwarren met naïviteit. Drieduizend Chinese soldaten nemen in de Transbaikal deel aan grootscheeps Russische militaire oefeningen.
Mondiaal
China en Rusland zijn grote staten die kiezen voor samenwerking, geen confrontatie. Zij zijn afkerig van inmenging in de interne aangelegenheden van anderen. Dat alles kan als model dienen op mondiaal niveau. Tijdens de Koude Oorlog is de VS erin geslaagd de meningsverschillen tussen de Volksrepubliek China en de Sovjet-Unie uit te buiten. Washington zette Beijing en Moskou beurtelings tegen elkaar op, tot groot nadeel van de beide landen. Nu is dit duidelijk geen haalbare kaart voor het Westen. De VS lijken de beide staten onder andere via perscampagnes in hun nog steeds uiterst invloedrijke media te willen aanpakken.
Xinhua, Tass, SCMP, The Diplomat, Wikipedia
