China plant nog meer milieuwetten in de strijd tegen vervuiling
Een bijdrage van Benita Dreesen, managing director Bentleye
Op de jaarlijkse zitting van het Nationale Volkscongres in maart heeft premier Li Keqiang opnieuw beloofd de chronische vervuiling van het land aan te pakken. Met de toenemende bezorgdheid van de bevolking over giftige lucht, water en grond in het achterhoofd vertelde hij het Congres dat zijn regering de milieuwetten strikt zal toepassen en overtreders straffen.
De reactie van Li kwam er na de recente release van de online documentaire ‘Under The Dome’, waarin kritiek geleverd wordt op de Chinese strategie tegen luchtvervuiling. De video werd onmiddellijk een hit en is volgens staatsmedia in enkele dagen 155 miljoen keer bekeken.
Er wordt verwacht dat China een nieuwe reeks van regels zal uitvaardigen die de milieucrisis van het land aanpakken. De nieuw aangestelde minister van milieubescherming Chen Jining kondigde in maart aan dat de regering een gedetailleerd vijfjarenplan voor milieubescherming zal bekend maken en dat geen inspanningen te veel zullen zijn om het effectief uit te voeren.
Analisten wereldwijd volgen de Chinese aangekondigde maatregelen op de voet; ze letten er speciaal op sinds premier Li in 2014 de ‘oorlog aan de vervuiling’ verklaarde; dat is nu een jaar geleden maar er zijn nog weinig tekenen dat de oorlog gewonnen is. De toestand in de steden is zelfs erger dan ooit. De regio rond de hoofdstad is de meest vervuilde in China, zodat burgemeester Wang Anshun van Beijing de stad einde januari ‘onleefbaar’ noemde.
Er is ook de klimaatverandering die niet alleen China maar de hele wereld zorgen baart. Op 11 november 2014 hebben China en de VS, de grootste twee uitstoters van koolstof, een ambitieus gezamenlijk plan om de uitstoot van koolstof te beperken ondertekend , in de hoop de andere landen in de wereld aan te sporen hun uitstoot van broeikasgassen te beperken.
President Obama heeft aangekondigd dat de VS in het kader van dat akkoord in 2025 zijn koolstofuitstoot 26-28% zou verminderen vergeleken met 2005. Dat is tweemaal zo snel als de voordien geplande vermindering tussen 2005 en 2020. China engageerde zich om zijn uitstoot te laten pieken in 2030. Om dat doel te bereiken moet schone energie zoals zonne- of windenergie tegen 2030 instaan voor 20% van de totale Chinese energieproductie.
Volgens het Internationaal Energieagentschap (IEA) is het aandeel van China in de wereldwijde vraag naar energie sinds 1974 meer dan verviervoudigd tot meer dan 20% vandaag. Daardoor is het nu de grootste uitstoter van CO2. Maar tegelijk is China ook wereldleider geworden in hernieuwbare energie, en zal het zijn aandeel in de wereldwijde schone elektriciteitsproductie nog verhogen van 21% in 2013 naar 27% in 2020.
Voor de directeur-generaal van het IEA, Maria van der Hoeven, is de vooruitgang van China in industriële innovatie merkwaardig. Ze verklaarde: “We volgen nauwgezet de innovatieve systemen in China en het werk dat verzet wordt is indrukwekkend: het gaat om een langetermijnstrategie om sneller te innoveren en te evolueren van een bevel- en controlebenadering naar een meer marktgerichte benadering.”
Europa heeft de gewoonte zijn doelstellingen inzake uitstoot te overtreffen. Het Europese Milieuagentschap schatte in oktober vorig jaar dat de uitstoot van broeikasgassen door Europa in 2013 al 19% lager lag dan die van 1990. De doelstelling van 20% vermindering tegen 2020 is dus nu al bijna bereikt.
Analisten beweren dat de door de Europese Commissie voorgestelde bijdrage aan een mogelijk klimaatakkoord in Parijs later dit jaar – waaronder een 40% vermindering van broeikasgassen tegen 2030, te laag is. Zeker wanneer men rekening houdt met de plannen van de EU voor koolstofarme energie.
Op 25 februari heeft de EU een nieuw Protocol gelanceerd, dat wereldwijd bindende engagementen om de koolstofuitstoot te beperken bevat. Het roept op “opdat alle landen hun voorgestelde vermindering van de uitstoot in de periode tussen 2020 en 2025/2030 tijdig zouden doorgeven aan de Conferentie van Parijs. China, de VS en andere G20 landen in het bijzonder, zouden dat moeten kunnen tegen het einde van het eerste trimester 2015”.
In een mededeling vraagt de EU “verhoogde energieveiligheid gekoppeld aan lager verbruik en invoer van fossiele brandstoffen. Deze omvorming naar economieën met lage uitstoot en hoge weerstand tegen klimaatverandering zal grote verschuivingen vereisen in het gedrag en in de investeringspatronen”. Het document legt ook de nadruk op de “cruciale rol die publieke en private financiering van vernieuwing moet spelen”.
Vandaag neemt de industrie overal in de wereld de leiding en worden er talloze samenwerkingen tussen ondernemers op touw gezet op zoek naar nieuwe oplossingen.
Begin dit jaar stelde Li Hejun, voorzitter en oprichter van Hanergy, de Engelse versie van zijn boek voor: China’s New Energy Revolution. Li bouwde voort op sterke punten in Onderzoek en Ontwikkeling en op technologische integratie om zijn Chinees bedrijf te helpen uitgroeien tot de grootste producent ter wereld van dunne film zonnepanelen, met een productiecapaciteit van 3GW in dunne film en de beste technische expertise uit de sector. Li legde uit dat elke industriële revolutie in feite samen ging met een vervanging van energiedrager – eerst hout door steenkool, dan steenkool door olie, en dat we nu aan het begin van een derde industriële revolutie staan die zal aangedreven worden door schone energie, met dunne film zonne-energie voorop.
We horen een echo van zijn standpunten bij Rifkin. Volgens deze economische en sociale theoreticus en bestsellerauteur “zal zonne-energie een in toenemende mate kritische rol spelen in de transitie naar een wereldwijde economie gedreven door hernieuwbare energie. De ideeën in dit boek zullen niet alleen China, maar de hele wereld beïnvloeden”.
