De Chinezen weten handig gebruik te maken van de lagere prijzen voor maïs en tarwe. Over de eerste zeven maanden nam de import dan ook flink toe. Zorgen om de eigen teelt maken ze zich niet. Het is eerder een kans om de watervoorraden te sparen en akkers de kans te geven om zich te herstellen, zo meldt de Crop Site.
China was er vlug bij om de graanimporten op te voeren en wist grotere volumes graan veilig te stellen tegen lagere prijzen. China wil daarmee garant staan voor voldoende voorraden om onverwachte problemen te voorkomen en voor de lange termijn garant te staan voor voldoende voedsel.
Het land importeerde over de eerste zeven maanden van het jaar 11,34 miljoen ton. Een plus van 80 procent in vergelijking met een jaar terug, zo meldt China Daily.
De stijgende graanimporten vormen geen bedreiging voor de voedselzekerheid in het land, zo meldt Li Guoxiang, adjunct-directeur van het Rural Development Institute op de Chinese universiteit voor sociale wetenschappen in Beijing. In China wordt met graan verwezen naar tarwe, bonen en aardappelen, terwijl onder voedsel graan, eetbare groente, olie, vlees, pluimvee, eieren, zuivel en vis vallen. De graanimport van het land beslaat de invoer van tarwe, rijst en maïs. ‘De internationale prijzen zijn veel lager dan de prijzen die op de binnenlandse markt genoemd worden. De vraag naar diverse op tarwe gebaseerde producten neemt in China van januari tot juli toe. Doordat de prijzen op de wereldmarkt lager liggen dan de prijzen in China is er gekozen voor meer import.’
In 2006 introduceerde China bodemprijzen voor tarwe om akkerbouwers te beschermen tegen prijsschommelingen. Wanneer de wereldmarktprijs onder de minimumprijs duikt koopt de overheid tarwe, maïs en katoen om de staatsreserves aan te vullen. De laatste drie jaar bevond de minimumprijs zich consequent boven de prijs op de wereldmarkt. Dit resulteerde in een grotere stroom producten vanuit de VS, Argentinië en India. Alleen wanneer de productie in China gaat dalen worden de importen een gevaar voor de voedselzekerheid in China.
De laatste tien jaar slaagde het land er in om de productie van graan gestaag te verhogen. In 2014 bereikte de productie van zomergraan een record van 136,6 miljoen ton, een plus van 3,6 procent in vergelijking met een jaar eerder. Ding Lixin, onderzoeker aan de Chinese universiteit voor landbouw, laat weten dat ‘ondanks een extreme droogte die de belangrijkste maïsregio van China getroffen heeft waaronder Henan, West Liaoning en een deel van Binnen-Mongolië het nog te vroeg is om te zeggen of de Chinese productie verslechterd is of niet’. Ding vervolgt: ‘Er is nog een week nodig om te zien hoe de maïs in andere regio’s zich ontwikkelt.’
Ondertussen stappen steeds meer varkenshouders over van maïs op tarwe als diervoer om een duurzame productie veilig te stellen. Meer dan de helft van alle varkens op de wereld worden geproduceerd en geconsumeerd in China. Er zit nog een voordeel aan de grote stroom van importen. Het geeft de Chinezen namelijk de kans om de watervoorraden te sparen en de uitgeputte akkers krijgen de kans om te herstellen.
Bron: http://www.boerenbusiness.nl/granenmarkt/artikel/item/10856349/China-profiteert-van-lagere-graanprijzen
