Volgens een rapport van het WWF International (in samenwerking met onder meer de Chinese Academie voor Sociale Wetenschappen) gebaseerd op gegevens van 2008 heeft China de grootste ecologische voetafdruk.
Op zichzelf is dat niet verwonderlijk met meer dan 1,3 miljard inwoners. Maar toch… China verbruikt op dit moment 2,5 keer meer natuurlijke bronnen dan zijn omgeving toelaat. Ook dit is niet echt verwonderlijk, het is alleen een illustratie van hoe sterk China overbevolkt is. Terwijl de voetafdruk per inwoner nog ver achter ligt op die van de ontwikkelde landen; China staat nu op de 74ste plaats wereldwijd.
De snel veranderende verbruikspatronen van de toenemende middenklasse in de steden dragen het meest bij aan de voetafdruk. Tot 1978 was de totale voetafdruk van China vooral een functie van het toenemend aantal inwoners. Nadien en tot kort geleden, was de belangrijkste groeifactor de uitbouw van de infrastructuur. Doch nu heeft individueel verbruik die positie overgenomen. Mensen kopen huishoudtoestellen, auto’s, meer en betere kledij en voedsel .
De voetafdruk per Chinees zit nog een stuk onder het wereldgemiddelde. Mocht iedereen vandaag op zijn Chinees gaan leven, dan zouden we 1,2 aardbollen nodig hebben; maar mocht iedereen op zijn Amerikaans leven, dan hebben we minstens vier aardbollen nodig.
WWF roept China op om een ander consumptiepatroon te zoeken dan het tot mislukken gedoemde pad van de ontwikkelde wereld, en om de levenskwaliteit van de bevolking op een andere manier te verhogen.
De grootste component is de uitstoot van broeikasgassen, vooral in de steden.
Toch had China in 2011 de grootste hernieuwbare energiecapaciteit in de wereld: 133 gigawatt. Vergelijk dit met de VS (93 gigawatt ) en Duitsland (61 gigawatt).Hernieuwbare energie maakt echter nog maar 8% van het Chinese totaal uit en het objectief is 15% tegen 2020. Een groot probleem voor wind- en zonneënergie in China is de verbinding met het net, die grote investeringen vraagt, zeker voor afgelegen productiezones. De netbeheerders staan weigerachtig, want de verkooprijs voor elektriciteit ligt vast, en zij kopen liever probleemloos elektriciteit van steenkool aan de helft van de prijs van windkracht of een derde van die van zonneënergie.Een oplossing zou kunnen zijn quota opleggen aan de netbeheerders, ofwel de prijs van steenkool voor de centrales vrij laten stijgen.De National Leading Small Group on Combating Climate Change, die hierover beraadslaagt, bestaat uit 25 topambtenaren uit meer dan 20 overheidsinstellingen.
Bron: Reuters
