China’s oudste eigen koffie

Koffie werd in de loop van de 10e eeuw door buitenlanders in China geïntroduceerd. In gebieden met een groter aantal (semi)permanente buitenlandse inwoners proefden hun Chinese vrienden en relaties wel eens een kop koffie, maar de acceptatie ervan liet lang op zich wachten. Momenteel is China de grootste groeimarkt voor koffie, maar binnenlandse verwerking begon een eeuw geleden in Shanghai.

Shanghai Koffie; foto Xiaohongshu (disclaimer)

Zhang Baocun

Zhang Baocun (foto: douyin (disclaimer)) was een boerenzoon uit het noorden van Zhejiang. Toen zijn zuster met een man uit Shanghai trouwde en zich in Shanghai ging vestigen, ging Zhang haar snel daarna achterna. Met behulp van zijn zwager werd hij aangenomen bij een buitenlandse handelsfirma. Zhang kon nauwelijks Chinees lezen en schrijven, laat staan een vreemde taal als Engels. Naast zijn werk leerde hij zichzelf lezen en schrijven en pikte ook geleidelijk een mondje Engels op. Hij trouwde op 20-jarige leeftijd met een meisje dat hij al op zijn 13e in Zhejiang ontmoet had.

 

 

Koffie

Zhang Baocun raakte geïnteresseerd in koffie en gokte, terecht weten we nu, dat deze vreemde drank vroeger of later in China populair zou worden. In 1935 besloot hij voor zichzelf te gaan werken en stichtte hij de Desheng Coffee Shop aan de Jiang’an Temple Road in Shanghai (tegenwoordig: Nanjing West Road). Je kon er koffie drinken en ook in blikken kopen. Hij schiep zijn eigen merk: CPC, gebaseerd op de initialen van zijn naam volgens de Wade-Giles spelling van het Chinees die toen algemeen gebruikt werd door buitenlanders en Chinezen.

Ontwikkeling

Zhang bleef na het uitroepen van de VRC in Shanghai. Zijn bedrijf werd in 1959 omgedoopt in: ‘staats-geëxploiteerde Shanghai Coffee Factory’. In de loop van de jaren vijftig reorganiseerde de overheid particuliere ondernemingen geleidelijk via een ‘privaat-publieke operatie’ tot een ‘staatsoperatie’. Deze naamswijziging geeft aan dat het bedrijf die laatste fase had bereikt. Zhang bleef overigens de Directeur van de onderneming. Wel werd een nieuwe merknaam geïntroduceerd: Shanghai. Vergelijk deze ontwikkeling met die van de Beijing Dairy Company waarover ik onlangs berichtte. Het bedrijf heeft nog heel lang zelfstandig voortbestaan, maar ging in de loop van de economische hervormingen op in het grote levensmiddelenconglomeraat Maling Group.

Instant koffie

Een jaar later begon het bedrijf met de productie van China’s eerste instant koffie, gemalen koffiebonen en suiker geperst tot blokjes. Je hoefde er alleen maar kokend water overheen te gieten om een kopje koffie te krijgen. Omdat het grote publiek niet gewend was koffie te drinken, kreeg het product de naam: kafeicha, letterlijk ‘koffiethee’. Zo werd dit innovatieve product dus aan een eeuwenoude Chinese drank gebonden. Een slimme marketingzet.

Bron: eigen onderzoek van de auteur

Geïnteresseerden kunnen ook de volgende artikelen raadplegen:

OogGetuige: Koffie, de ‘nieuwe thee’ in China?

Pu’er – koffie, thee en wijn: de French Connection

China (Pu’er) International Coffee Expo