De Chinese premier Wen gaf ter gelegenheid van de FOCAC in Egypte een persconferentie. Ziehier wat hij antwoordde op enkel kritische vragen:
REUTERS: Sommigen zeggen dat China alleen geïnteresseerd is in de natuurlijke rijkdommen van Afrika, dat China Afrika uitgebuit heeft door de natuurlijke rijkdommen te plunderen.
WEN: Plunderen van de Afrikaanse natuurlijke rijkdommen en ‘neokolonialisme’ zijn al oude verwijten. Niet de moeite om te weerleggen. Iedereen die iets van de geschiedenis kent, weet dat vriendschap en samenwerking tussen China en Afrika niet van vandaag is, maar al een halve eeuw oud. In die tijd hebben we al geholpen om de Tanzamspoorweg te bouwen en hebben we veel medische teams naar Afrika gestuurd. Maar we namen geen druppel olie mee of geen ton mineralen.
Objectief gesproken, wat is het effect op Afrika geweest van de Chinese hulp? Sinds we in 2006 begonnen met het toepassen van ‘acht maatregelen’ om de samenwerking te bevorderen, zijn veel Afrikaanse producten uitgevoerd naar China en is het handelsvolume toegenomen van een goede 50 miljard dollar naar meer dan 100 miljard. Door de internationale financiële crisis zijn overal in de wereld de investeringen gedaald. Maar in de eerste drie trimesters van 2009 stegen de Chinese investeringen in Afrika met 77 %. China heeft Afrika geholpen om talrijke scholen, hospitalen, en malariaklinieken te bouwen, wat meer dan 100 miljoen Afrikanen ten goede kwam. De Chinese bijstand aan Afrika ging ook nooit samen met enige politieke voorwaarde. We geloven namelijk dat het lot van elk land in handen ligt van zijn eigen bevolking.
In verband met energie wil ik u doen opmerken dat China niet de grootste invoerder van Afrikaanse olie is. Wij voeren slechts 13 % van de Afrikaanse olie in. De Chinese investeringen in de Afrikaanse olie- en gassector bedragen minder dan een zesde van de totale investeringen in deze sector. CNPC is het grootste Chinese petroleumbedrijf, maar zijn omzet is minder dan een derde van ExxonMobile. Waarom wil men dan speciaal op China kritiek geven? Is dit een standpunt uit Afrika of uit het Westen? Een regel uit een Chinees gedicht kan misschien best antwoorden: ‘Een langdurige vriendschap is zoals goud, je mag het smelten zoveel je wil, het behoudt zijn kleur’.
AL JAZEERA: China zegt altijd dat het een betrouwbare vriend van Afrika is, terwijl het Westen China beschuldigt van neokolonialisme om de Afrikaanse olie en afzetmarkten in handen te krijgen, want China probeert zijn invloed te vergroten door actief tussen te komen in Afrikaanse zaken. We zien ook dat China vooral investeert in de Afrikaanse olie- en grondstoffensector en ook die producten uitvoert, terwijl de Chinese invoer in Afrika uit afgewerkte producten bestaat. Heeft u commentaar op deze kritiek? Zal dit samenwerkingsmodel in de toekomst veranderen? Wanneer zal China investeren in de Afrikaanse industrie, nieuwe technologie en nieuwe industrieën, eerder dan zich te concentreren op infrastructuur en landbouw?
WEN: Eigenlijk heb ik al geantwoord, maar ik wil er toch nog wat aan toevoegen. Volgens ons is de steun tussen China en Afrika wederzijds. Wanneer Afrika vocht voor zijn onafhankelijkheid, heeft China het gesteund. De Afrikaanse landen van hun kant hebben China gesteund om zijn zetel in de VN terug te krijgen. We zeggen dikwijls dat het onze Afrikaanse broeders en zusters zijn die ons terug in de VN binnengeloodst hebben. We staan in het rood tegenover hen. Men mag nooit de hulp vergeten die men kreeg, terwijl men de hulp die men gaf snel moet vergeten. Onze hulp aan en samenwerking met Afrika is belangeloos en nooit vergezeld van politieke voorwaarden. Iedereen kan dat vaststellen. Al vele jaren leggen we in onze samenwerking en hulp de nadruk op de ontwikkeling van de infrastructuur, en op een nauwere samenwerking in landbouw, opvoeding, gezondheid en sociale programma’s, want dat is wat de Afrikanen nodig hebben. Bijvoorbeeld: we hebben 3300 km wegen en 2200 km spoorwegen gebouwd en nu helpen we Afrika een telecommunicatienetwerk te bouwen. We hebben talloze teams van gezondheidswerkers gestuurd. Ze hebben vele Afrikaanse zieken geholpen en sommige lieten er zelf het leven bij en zijn in Afrika begraven. Het doel van onze hulp en samenwerking is de mogelijkheid voor de Afrikaanse landen om zichzelf te ontwikkelen. Daarom ligt de prioriteit bij de ontginning en het verwerken van grondstoffen, domeinen waarop Afrika goede troeven heeft. Bij de projecten die we sinds 2006 in het kader van de ‘acht maatregelen’ uitvoeren, zijn er meer dan 1600 in de verwerkende nijverheid, waaronder het gezamenlijke kopermijnproject in Zambia dat voor veel lokale tewerkstelling zorgt. Indien u de opleidingscentra van ‘Huawei Technologies Cy’ in Egypte, Nigeria of Zuid-Afrika bezoekt, dan zal u zien dat ze veel Afrikanen tewerkstellen, ook hooggeschoolden die zelfs Chinees spreken. Voor onze hulp en samenwerking met Afrika zullen we verder onze strategie verbeteren, met een grotere klemtoon op opleiding, capaciteitsopbouw en sociale verantwoordelijkheid van de bedrijven.
(bron: Xinhua)
Bekijk ook CCTV-uitzending Dialoog over het thema (25 minuten)
