Op 1 mei dreigen alle Chinese traditionele geneesmiddelen in de Europese Unie uit de rekken te moeten worden gehaald. Een nieuwe Europese regelgeving legt strenge voorwaarden op voor hun verdeling en geen enkele Chinese producent heeft een vergunning gekregen. Worden de gebruikers in de illegaliteit gedreven?
Het lijkt een aprilvis, maar is het helaas niet. De EU lanceerde de nieuwe regelgeving op de traditionele kruidengeneeskunde in maart 2004. Hierin werd gesteld dat de traditionele Chinese geneesmiddelen in april 2011 uit de markt moeten worden gehaald als ze ondertussen geen vergunning kregen. Totnogtoe heeft echter geen enkel producent een vergunning ontvangen. De voorwaarden zijn dan ook niet van de poes. De producten kunnen geen licentie krijgen als ze niet reeds 30 jaar als “geneesmiddel” in gebruik zijn en 15 jaar in de Unie. Bijkomende moeilijkheid is dat deze middelen tot voor 2004 bij de douane bestempeld werden als “dieetproducten” en niet als geneesmiddelen. Bovendien bedraagt de kost voor registratie van één product rond de 100.000 $ omdat de samenstelling van het product moet voorgelegd, hoe de wetenschappelijke verklaring van het geneesmiddel werkt, plus nog resultaten van een grootschalige klinische studie. Tenslotte kan van veel dergelijke geneesmiddelen nog niet wetenschappelijk uitgelegd worden hoe ze werken.
Niet te verwonderen dat Chinese producenten de kat uit de boom keken of iemand anders voor hun gelijkaardig product de testen zou voorleggen en zij dan ook van de erkenning zouden kunnen profiteren. Nu heeft echter niemand een vergunning en op de valreep probeert “The Foci Pharmaceutical Company” uit Lanzhou via Zweden nog een vergunning te krijgen voor een geneesmiddel dat maar uit één substantie bestaat en dus wetenschappelijk makkelijker te definiëren valt.
Volgens sommigen bevinden de belangrijkste markten voor de Chinese traditionele geneesmiddelen zich in China en Zuid-Oost Azië. Volgens andere bronnen werden echter in 2010 voor 1,9 miljard $ dergelijke geneesmiddelen uitgevoerd, waarvan één vierde naar de Europese markt. Jia Qian hoofd van de “Strategic Research Group for National Traditional Chinese Medicine Development” spreekt over de EU-ban als “een discriminatie tegen de traditionele geneeskunde en een plan om de westerse geneesmiddelen af te schermen van concurrentie”. Ook vreest China dat indien het regent in de EU, het nadien wellicht gaat druppen in de VS. In Canada daarentegen zijn Chinese producten die een lange geschiedenis bezitten of die geïntegreerd zijn in de Chinese farmacopee, automatisch geaccepteerd. In het Verenigd Koninkrijk zou minister Andrew Lansley bereid zijn de Chinese kruidenverdelers te beschouwen als professionelen in gezondheidszorg. Als de talloze gebruikers van de Chinese geneesmiddelen onwettelijk bezig worden verklaard, riskeert een heus illegaal handeltje te ontstaan, het tegendeel van wat werd beoogd.
Bron: Chinese pers, bluepoppy CNTV
