Het kost 100.000 yuan om van een migrant-boer een stedeling te maken. Gezien verwacht wordt dat tegen 2030 China voor 70 % verstedelijkt zal zijn, kost deze urbanisatie 50.000 miljard yuan of 8000 miljard $. Ter vergelijking: de Duitse eenmaking kostte 2000 miljard $. Wie zal dat betalen?
China wil het dubbel registratiesysteem dat een opdeling maakt tussen stedelingen en ruralen afschaffen. Wanneer dit op een radicale manier geschiedt, krijgt de boer rechten op meer diensten in de stad. De prijs die dit kost wordt volgens de studiedienst van de regering op 100.000 yuan per persoon geraamd. Tegen 2030 wordt verwacht dat er in de steden 500 miljoen meer boer-migranten hun geluk in de steden zullen gaan zoeken. De totale kost van deze verstedelijking loopt dus op tot 50.000 miljard yuan of 8.000 miljard $. Gezien de Duitse hereniging 2.000 miljard $ kostte voor 16 miljoen personen, betekent de Chinese verstedelijking een viermaal duurdere operatie voor 30 maal de omvang van de Duitse.
Elk jaar komen 15 miljoen personen uit de rurale gebieden naar de steden. De jaarlijkse kost van hun integratie beloopt dus 1500 miljard yuan, hoger dan het deficit van de begroting die dit jaar 1200 miljard bedraagt. Van de 500 miljoen nieuwe stedelingen leven wel al 200 miljoen in de steden echter zonder de sociale rechten verbonden aan het stedelingen schap. Om deze in eerste instantie te erkennen betekent 20.000 miljard yuan: uitgespreid over 2 decennia betekent dit toch nog 1000 miljard yuan per jaar. Met de nieuw aankomende erbij komt het neer op een jaarlijks bedrag van 2500 miljard 
yuan per jaar.
De verstedelijking is weliswaar een nationaal fenomeen maar het zijn de lokale besturen die hun sociale diensten financieren. Deze lokale diensten zitten al met een behoorlijke schuldratio zodat ze bezwaarlijk de bijkomende schuld kunnen torsen. Bijgevolg wordt uitgekeken naar een gecoördineerd programma van Peking. Enkele pistes voor dit centraal gecoördineerd programma zijn
Pistes
- de belastingen te verhogen: vooral de belastingen op rijken en bedrijven met hoge winsten. Om stedeling te mogen worden zou de boer-migrant ook een belasting kunnen betalen.
- Het te gelde maken van staatsactiva
- Beter innen van de werkgevers bijdragen tot de sociale zekerheid.
- Herbestemming opbrengst van rurale grondverkoop: nu gaat al het geld naar de kas van het lokaal bestuur. Dit zou ook gedeeltelijk naar een verstedelijkingsfonds kunnen gaan.
- Het regeringsdeficit vergroten en dit deels financieren door stedelijke obligaties.
Door deze fondsen zou Peking de verstedelijking kunnen opvoeren ofwel door toelagen ofwel door programma’s zoals dit voor sociale huisvesting. Aangenomen wordt dat China nu rijk genoeg is om zijn migranten zonder stedelijke roots een ordentelijke overgang te bezorgen.
In de toekomst zal China’s groei vooral worden gedreven door binnenlands verbruik, voornamelijk van diensten. Als volwaardige stedelingen zullen de migranten volwaardige verbruikers worden. De uitbouw van de sociale diensten voor hen zal ook een multiplicator effect betekenen voor de economie. Op termijn gaan de migranten ook deze kosten terug betalen door belastingen, sociale zekerheidsbijdragen en verbruik. Het plan van de nieuwe regering die haar verstedelijkingsplan ontvouwt, wordt midden dit jaar verwacht.
Bron: opiniebijdrage van een McKinsey consultant uit SCMP
