Wu Renbao, de voormalige partijleider van Huaxi is overleden. Het dorp is onder zijn bestuur wereldberoemd geworden als een typisch en bizar voorbeeld van wat er mogelijk is in het China van de socialistische markteconomie.
Huaxi is een dorp bij de stad Jiangyin in de rijke Chinese kustprovincie Jiangsu. Huaxi heeft ongeveer 2.000 geregistreerde inwoners. Het heeft een aantal omringende dorpen met een 30.000 inwoners ingelijfd. Daarnaast wonen er ook 33.000 migranten. Het is met een gemiddeld inkomen van 100.000 euro het rijkste Chinese dorp. De nu overleden ex-secretaris van het dorpscomité van de communistische partij, ontwikkelde het plan om het arme dorp in een rijke gemeenschap te veranderen. Het dorp heeft een beursgenoteerd bedrijf, de Jiangsu Huaxi Group Corporation, dat op vele terreinen actief is: aluminium, traditionele geneeskunde, polyestertextiel en vastgoed. De officiële media noemen Wu de man die de hele gemeenschap van Huaxi welvaart heeft gebracht. De inkomsten uit verkoop van de handelsfirma van Huaxi bedroegen in 2012 ongeveer 52,5 miljard yuan, iets meer dan 6,5 miljard euro. Het dorp was een arm gehucht in 1961, met een collectieve eigendom van omgerekend 3000 euro. Nu zijn de dorpelingen rijk, ze hebben luxueuze woningen en auto’s en gemiddeld staat er bij hen een miljoen yuan, 124.800 euro op de bank. Ze ontvangen ook aandelenopties en bonussen en ze genieten van gratis gezondheidszorg en reizen in binnen- en naar buitenland. In 2010 bedroeg hun gemiddelde inkomen 85.000 yuan, 10.600 euro of ruim het dubbele van het gemiddelde inkomen in de wereldstad Shanghai. Het gaat hier dus voor alle duidelijkheid enkel over de kern van 2.000 burgers met een registratie in Huaxi zelf. De mensen in de met Huaxi gefuseerde dorpen hebben een deel van hun zelfbeschikking afgestaan, maar profiteren wel mee van de groei, zij het in een trager tempo.
Wu was al dorpsleider in de jaren vijftig. Hij begon de activiteiten van het dorp al in de jaren 60 te richten op de metaalindustrie en verminderde systematisch de nadruk op de landbouw. Vanaf de start van de hervormingspolitiek heeft hij de bewoners voorgesteld hun eindejaarspremie te investeren in de bedrijven van het dorp. Huaxi noemt zichzelf een socialistisch modeldorp. De grond van het dorp werd ingezet als collectief eigendom, niet om het volgens het contractsysteem uit te besteden aan gezinnen, maar om staal- en textielbedrijven op te richten en te bekostigen. Het reusachtige herkenningspunt en symbool van Huaxi is de 328 meter hoge toren met zijn vijfsterrenhotel, overdadig met goud en zilver versierd. Een massief gouden stier staat in de lobby te pronken. De dorpelingen krijgen goudstaven als cadeau voor het Lentefeest. Huaxi bezit sinds kort een museum in gebouwen die replica’s zijn van paleizen in de Verboden Stad en waar tienduizenden werken van bekende kunstenaars te vinden zijn. Al dit uiterlijk vertoon is een van de punten waarop Wu kritiek heeft gekregen. Vragen rijzen ook bij het verschijnsel dat Huaxi een soort familiebedrijf is: de vier zonen zouden meer dan 90% van de dorpsfondsen onder elkaar bezitten en 36 van de 50 leidinggevende kaders in het partijcomité zijn verwanten of hebben banden met de Wu’s. Het verweer van Wu: als de dorpelingen er beter van worden is de politieke lijn oké. Er zijn nog meer zaken die laten twijfelen aan de correctheid van Wu’s aanpak. Inwoners die verhuizen verliezen hun aandeel en de rijkdom is ook hier niet eerlijk verdeeld: een groot aantal miljonairs zou het gemiddelde inkomen wel omhoog stuwen, maar staat tegenover een massa niet zo welvarende inwoners. Het zijn vooral de migranten die met hun lange werkdagen en hun iets hogere loon dan elders de waarde opbrengen. Ook in Huaxi ondervindt men dat het model van ongebreidelde groei door investeringen meer en meer problemen begint op te leveren en de leiding is van plan om de bedrijven meer te richten op toerisme, een ecologische dienstenindustrie en handel. De positieve resultaten lijken vooralsnog de doorslag te geven bij de officiële beoordeling van Wu en ‘zijn dorp’. Bekende leidende politici gingen een kijkje nemen in Huaxi. Wu woonde ook de jaarlijkse algemene zittingen van het Nationale Volkscongres bij en de partijcongressen. Hij werd als voorbeeld gezien voor een succesvol beleid op het platteland en het streven naar een kerndoel van het socialisme: de welvaart voor allen.
Bronnen: China Daily, SCMP, Guardian
