De microblog van Justitie

Het gerecht van de stad Haining in de kustprovincie Zhejiang verspreidt documenten en mededelingen voortaan in verkorte vorm op een microblog. De communicatie met het publiek via dit specifieke sociale medium is een nieuwigheid voor een overheidsinstantie. De eerste tweet was een deontologische richtlijn voor de ambtenaren van justitie. 
De directeur van de juridische dienst zegt dat de teksten, die op een microblog maar een beperkt aantal woorden mogen bevatten, helder en eenvoudig zullen zijn. Zo wil zijn administratie de bevolking inzicht geven in de werking van de overheid. De veertien gerechtskantoren van Haining en een openbaar notariskantoor gaan werken met Sina Weibo, het Chinese twitter. De ambtenaren zelf doen al maandenlang ervaring op met persoonlijke microblogs.
Het is de bedoeling dat er een tweerichtingsverkeer ontstaat, met juristen en gewone internetgebruikers als deelnemers. De tweets zullen ook om reacties vragen. Ook de politie maakt in bepaalde provincies al gebruik van microblogs, maar tot nog toe alleen om tips te verzamelen. Dat de overheid in heel China met de bevolking communiceert via eigen en particuliere websites is intussen bekend en gemeengoed. 
Kritiek op het initiatief kwam er van twee kanten. Er zijn juristen die erop wijzen dat de berichten geen wettelijke basis hebben en dat er geen rechten aan kunnen worden ontleend. De wet op het overheidsbestuur voorziet immers (nog) niet in het verspreiden van documenten via dit sociale medium. Anderzijds is er het commentaar van sommige internetgebruikers dat ‘het allemaal maar voor de show is’. Telkens als een overheidsdienst of een ambtenaar dit soort initiatieven neemt wordt het door een bepaalde stroming onder de bloggers en forumbezoekers afgedaan als propaganda. Hoe groot die stroming is valt moeilijk uit te maken. De officiële media verstoppen dit soort negatieve beoordelingen echter niet langer. Een woordvoerder van de gerechtsdienst in Haining gaf toe dat er kritieken waren gekomen, maar ze voegde eraan toe dat de initiatiefnemers er rekening mee zouden houden zonder zich te laten ontmoedigen. Zij en haar collega’s zouden stug doorgaan met het bevorderen van deze nieuwe vorm van communicatie met de bevolking.
Intussen is het microbloggen wel in beeld in de provincie Zhejiang (waar overigens van 2002 tot 2007 Xi Jinping de dienst uitmaakte). De partijschool daar laat de kaderleden een verplichte cursus volgen over ‘Microblogs en leiding geven’.  Ook in andere provincies, Hubei bijvoorbeeld, zijn er politici die aangeven hoe dringend het is dat de functionarissen van de regering en van de CPC zich dit medium eigen maken.
De voorstanders wijzen erop dat tegenwoordig meer en meer Chinese burgers het overheidspersoneel en de instellingen volgen en controleren via de sociale media. Zo loopt er bijvoorbeeld uitgerekend in Zhejiang een webdiscussie over de vraag of de overheid de waarheid heeft verdraaid over de verdachte dood van een dorpsleider. Acties via microblogs hebben de politie aangespoord en geholpen om een groot aantal zaken van het ontvoeren van kinderen aan te pakken en de kinderen op te sporen en weer bij hun ouders te brengen. Tegenstanders van de microblogmode bij de overheid spreken van tijdverlies omdat grote bevolkingsgroepen van wie problemen moeten aangepakt worden de computer niet zo intensief gebruiken. Zij hebben het dan over laaggeschoolde arbeiders en interne migranten. Ook dit brandmerken van het internetgebruik als een dienst voor de elite duikt regelmatig op.  
De leraren van de partijschool in Zhejiang zijn zich bewust van de risico’s. Als functionaris stel je je kwetsbaar op door via het internet met de burgers te communiceren: er wordt scherper op je uitspraken en op je daden gelet. Maar ‘je moet niet bang zijn van risico’s, die moet je juist leren hanteren’, aldus Cai Qi, een minister van de provinciale regering van Zhejiang … op zijn microblog.
Bron: China Daily, Global Times, Xinhuanet, China Vitae

vermiste kinderen, een pagina op QQ