De 19-jarige Zhou Yang, afkomstig van Changchun in Jilin (Noordoost-China), behaalde tijdens de voorbije Olympische Winterspelen in Vancouver goud op de 1500 m shorttrack en met het nationale team won ze ook de 3000 m aflossing.
Bij de ceremonie had ze haar ouders bedankt en zei ze dat ze hoopte dat die nu, na haar prestatie, een beter leven zouden kunnen krijgen. De ouders van Zhang zijn hun baan kwijtgeraakt en halen een maandelijks inkomen van 1000 yuan (107,2 euro) uit de verkoop van zelfgebreide truien en loterijbriefjes.
Toen ze kritiek kreeg van een topman van de sportbond omdat ze niet in de eerste plaats haar land had bedankt, ontving ze veel steunbetuigingen van het publiek, onder andere via internet.
Zhou kreeg echter ook voor miljoenen yuan prijzen van de staat, de provincie, de stad en een aantal instellingen, plus een mooi appartement van de regionale regering. Toen ze bij een openbare viering nog eens over haar ouders begon schoot dat bij sommigen in het verkeerde keelgat. De partijsecretaris vroeg haar namelijk: “Wat kunnen we nog voor je doen?”. Waarop haar antwoord was: “Wel, mijn ouders hebben nog steeds geen baan … “.
Dat zorgt nu voor een publiek debat. Er zijn heel wat burgers die vinden dat ze nu te ver gaat, want dat ze haar invloed wil aanwenden om haar ouders een voorkeursbehandeling te geven. Die burgers wijzen erop dat er in China nog miljoenen werklozen zijn. Anderen blijven de kant van Zhou kiezen: “Die partijman vroeg er toch om?” en “Wat is er mis mee als je je ouders wilt helpen?”, is hun argument.
Er gaan verder stemmen op om bij de begeleiding van topsporters ook te kijken of hun familie hulp nodig heeft, voordat ze kampioenen worden en vanzelfsprekend om nog meer inspanningen te leveren voor alle werklozen in het land.
Bron: Global Times
