De eerste diplomatieke initiatieven van het nieuwe Chinese jaar (het maanjaar welteverstaan) zijn voor Afrika.
Jia Qinglin, de voorzitter van het nationale comité van de Politieke Raadgevende Conferentie, dus een politiek topadviseur, woont in Ethiopië de 18e top bij van de Afrikaanse Unie, waarna hij het gastland verder zal bezoeken. De onderminister van Handel, die zijn ministerie ook vertegenwoordigt betreffende de internationale handel, heeft ter gelegenheid daarvan in Xinhua een artikel geplaatst. Daarin stelt hij dat het “de belangrijkste opdracht van de Chinees-Afrikaanse economische samenwerking is om de capaciteiten te verhogen van Afrika om zichzelf te ontwikkelen.”
Verder wijst hij op het enorme volume van 160 miljard dollar dat de handel tussen beide partners heeft bereikt (in 1950 vertrokken ze op een basis van een schamele 12 miljoen volume), op de 2000 Chinese bedrijven die in de topbestemming Afrika investeren en op de preferentiële leningen die de infrastructuur en de welvaart in een aantal landen een boost hebben gegeven.
Gao vergeet niet melding te maken van de scholen, ziekenhuizen, bruggen en andere grote projecten en de experts en vrijwilligers op het gebied van geneeskunde en landbouw die intussen bijna 30.000 man personeel hebben opgeleid.
Hij voegt eraan toe dat voor Afrika zowel ontwikkelde als opkomende landen partners voor ontwikkeling zijn geworden en dat ze dat moeten uitbreiden omdat in een geglobaliseerde wereld het continent niet kan vooruitgaan zonder de inzet van de buitenwereld. Het is volgens Gao echter uiterst belangrijk dat de Afrikanen hun eigen beslissingen treffen en dat hun partners gericht zijn op wederzijds voordeel.
China heeft zes zones voor de samenwerking in economie en handel in Afrika en wil daarmee meer directe investeringen aantrekken om een gunstig klimaat te scheppen voor het lokale midden- en kleinbedrijf. De Chinese bedrijven in Afrika kijken volgens hem nu ook meer naar de ontwikkeling van de lokale gemeenschappen.
De boodschap dat de landen in de wereld zich Afrika moeten aantrekken en het zelfbeschikkingsrecht van de landen van dat continent moeten respecteren werd ook op een andere plek en in een andere context geuit. In de VN heeft de permanente afgevaardigde van China tijdens een open debat van de VN-veiligheidsraad gezegd dat de situatie in Libië
zware gevolgen heeft voor politieke, economische en humanitaire situatie en voor de veiligheid van de Sahel. Zo zijn er de migratiestromen van en naar Libië, de verspreiding van massa’s wapens, de toename van wetteloosheid en het verlies van controle door regeringsinstellingen. Het wordt erger en de Economic Community of West African States (ECOWAS) en andere regionale organisaties werken hard en goed, maar mogen niet in de steek worden gelaten. VN-instellingen moeten bijspringen met hun expertise en zorgen dat er snel meer internationale steun komt, op basis van duidelijke afspraken en met respect voor het zelfstandige beslissingsrecht van de Afrikaanse landen.
Bron: Xinhua
Zie ook Dialogue op CNTV
